Corona verandert alles, corona verandert niets

Het is bijna een jaar geleden dat we naar de stembus trokken, maar verder dan een interim-minderheidsregering zijn we niet geraakt. Premier Wilmès mag voor de snelle coronamaatregelen steunen op tien partijen, maar nu we zo stilaan aan het leren leven zijn met corona, zullen we toch ook opnieuw moeten nadenken over de toekomst van dit land. Want net door die coronacrisis zijn er zeer belangrijke beslissingen nodig die de volgende 10 of misschien zelfs 20 jaar van ons leven bepalen. Echte gesprekken over een regeringsvorming lijken nog niet te zijn opgestart. De kopstukken bellen wel met elkaar, maar over inhoud is er nog niets gezegd. Dat is toch wat de partijen kwijt willen, maar we vrezen dat dit de waarheid is. Corona heeft alles veranderd, maar tegelijkertijd ook niets. De oude tegenstellingen tussen PS-voorzitter Paul Magnette en N-VA-voorzitter Bart De Wever zijn zelfs door 8.700 doden niet afgezwakt. Intussen heeft Magnette op RTL gezegd dat hij desnoods zelfs de huidige minderheidsregering verder wil blijven steunen voor bepaalde dossiers. Tot er nieuwe verkiezingen zijn. Die sluit hij niet uit omdat corona de klemtonen in de maatschappij heeft verlegd. Die liggen meer dan ooit op gezondheidszorg, op goed georganiseerde openbare diensten, denkt Magnette.

Thema’s die goed passen bij socialisten, maar ook andere partijen zullen bij eventuele nieuwe verkiezingen hun programma snel coronaproof maken. Denk maar aan de verkiezingsbelofte over hogere pensioenen vorige keer, ineens was ook iedereen voor. De kans dat we na de verkiezingen met dezelfde verhoudingen als nu eindigen is groot: met de grootste partij uit Vlaanderen en de grootste uit Wallonië die het liefst elkaars grootste vijand blijven. Denken ze nu echt dat de kiezer die politieke koppigheid niet spuugzat is? Tegen nieuwe verkiezingen zijn we trouwens redelijk goed ingedekt: een meerderheid van de Kamerleden moet haar goedkeuring geven. Maar de parlementsleden zullen niet geneigd zijn om hun eigen zetel op te geven. Bovendien hebben ze net door die minderheidsregering veel ruimte gekregen om zelf voorstellen te realiseren zonder dat ze zich te veel moeten aantrekken van de financiële gevolgen. Het mijnwerkerspensioen dat vorige week werd goedgekeurd is daar een goed voorbeeld van, net als het extra budget voor de zorg van eind vorig jaar. Geld uitgeven is dezer dagen voor niemand een probleem. Ooit zullen die rekeningen betaald worden. Door wie? Daarover kan alleen een volwaardige regering beslissen.