De Koninklijke Belgische Bayat-bond
De ene beheerst de Belgische transfermarkt en beïnvloedt de inkomstenstroom voor de clubs, de andere leidt de Belgische voetbalbond en heeft invloed op de verdeling ervan. In vijftien jaar tijd werden de Frans-Iraanse broers Mogi (44) en Mehdi Bayat (41) incontournable in het Belgische voetbal.
Op 19 september 2006 jaagt het BBC-programma
Panorama schokgolven door de voetbalwereld. In de reportage “Undercover - de vuile was van het voetbal” volgt een verborgen camera anderhalf jaar lang geheime ontmoetingen van spelersmakelaars. Een van hen is Peter Harrison, ex-speler van Sporting Charleroi. In 2005 gaat hij langs bij Mogi Bayat, de dan 31-jarige manager van de Zebra’s.
“In België is er niets op tegen om met elf Nigerianen, elf Turken of zelfs elf Brazilianen te spelen”, zegt Bayat in de reportage. “Je hebt jonge spelers nodig die je voor niks probeert hierheen te krijgen en die je nadien kan doorverkopen voor een, twee, drie, vier, vijf, zes of tien miljoen euro. Je kan een vliegtuig met 150 Afrikanen laten komen. We stoppen ze hier in een hotel, doen vijf wedstrijdjes per dag en de beste vijf houden we, de andere mogen terug.”
Met een voice-over verklaart een BBC-journalist dat Mogi bereid is om voor 5 miljoen euro de controle over Charleroi uit handen te geven aan Harrison. Een bewering die Bayat later met klem ontkent. De voetbalbond onderzoekt of Bayat kan worden aangeklaagd wegens reputatieschade, maar de flamboyante Fransman komt ermee weg. Het zou zijn eerste grote ontsnapping zijn tijdens een opvallend parcours in het Belgische voetbal. Mogi Bayat - zijn echte naam is Arnaud - heeft al een reputatie. Door zijn oom Abbas Bayat benoemd tot manager van Charleroi, schopt hij tegen alle heilige huisjes van het Belgische voetbal. Hij beschuldigt bestuursleden van Club Brugge van “corruptie” en wordt door toenmalig voorzitter Michel D’Hooghe uit de receptiezaal gezet. Hij scheldt spelers van de tegenpartij de huid vol en bedreigt topscheidsrechters als Paul Allaerts en Peter Vervecken. Bayat schrikt er ook niet voor terug zijn eigen supporters op te zetten tegen zijn trainer, Robert Waseige. De jonge dertiger verklaart in interviews dat hij het Belgisch voetbal wil veranderen. Hij is ervan overtuigd dat Charleroi af te rekenen heeft met twee grote vijanden: de Belgische voetbalbond en de Vlaamse pers.
Liefdadigheid
Het contrast met 2020 kan niet groter zijn. Mogi Bayat en zijn jongere broer Mehdi zijn nu zelf het establishment geworden. Mogi werd makelaar en bouwde met hard werk en een goeie kennis van de markt een indrukwekkend netwerk uit. Sinds de uitbraak van de zaak-Propere Handen, waar hij in verdenking werd gesteld voor witwassen, heeft hij zijn stijl veranderd. In plaats van scheldtirades en (fysieke) bedreigingen doet Mogi Bayat nu aan liefdadigheid. Zijn spelers delen als Les souliers du
coeur - voetbalschoenen van het hart - mondmaskers en medisch materiaal uit in Brussel en in Luik. De straatvechter heeft zich heruitgevonden als een moderne Robin Hood.
Jongere broer Mehdi - echte naam Robert - bewandelde een ander pad. Hij was nooit de man van het verbale geweld, maar werkte zich met zijn vlotte babbel op tot de hoogste echelons in ons voetbal. Net als Mogi verstond hij de kunst strategische allianties aan te gaan. Mogi met Gent-manager Michel Louwagie, Anderlecht-manager Herman Van Holsbeeck en later Standard-trainer Michel Preud’homme en voorzitter Bruno Venanzi. Mehdi door toenadering te zoeken tot Club Brugge-voorzitter Bart Verhaeghe. Beiden vonden elkaar in het gezamenlijke belang om de invloed van de Pro League in de KBVB te vergroten.
Maar moest Bart Verhaeghe zijn ambities binnen de voetbalbond bekopen met een niet-verkiezing, dan slaagde Mehdi Bayat erin ook de Franstalige amateurs aan zijn kant te krijgen. Door de steun van de groep rond David Delferière, de voorzitter van de Franstalige amateurvleugel, kon hij François De Keersmaecker opvolgen als bondsvoorzitter, een voorlopig hoogtepunt. Terwijl Bart Verhaeghe vanaf de zijlijn moest toekijken hoe de Pro League zijn voorstel voor 18 ploegen zonder playoffs kelderde, is de invloed van Mehdi Bayat bindan
Het enige dat de Bayats nog kan raken, zijn krachten van buiten het voetbal. Maar de broers weten zich beschermd door de perfecte parachute: als zij vallen, valt het hele Belgische profvoetbal
Mogi Bayat beheerst als topmakelaar de inkomstenstroom voor voetbalclubs. Mehdi Bayat staat als bondsvoorzitter en sterke man in de Pro League garant voor de verdeling
ervan
nen de profliga groter dan ooit. Mede onder zijn druk werd een competitie met zestien en play-offs - voordelig voor Charleroi - behouden. Enkele dagen later pronkte Bayat op een persconferentie met de contractverlenging van Roberto Martinez. Een andere pluim die Mehdi zich op de hoed stak, was de onderhandeling over de portretrechten van de Rode Duivels. Een delicate opdracht, die hij tot een goed einde kon brengen door aanvoerder Eden Hazard aan zijn kant te krijgen. Mehdi kent Hazard al langer, via diens gewezen zaakwaarnemer John Bico. De familie Hazard staat ook dicht bij de familie Delferière.
Verdubbelde winst
De toegenomen invloed van de Bayats gaat gepaard met een duidelijke stijging van hun financiele middelen. In 2018 - het jaar waarin Propere Handen uitbrak - slaagde Mogi Bayat erin de nettowinst van zijn makelaarsbedrijf Creative & Management Group bijna te verdubbelen, tot 4,7 miljoen euro. Het eerste halfjaar deed hij nog gouden zaken met Herman Van Holsbeeck, die aan zijn laatste maanden bij Anderlecht bezig was. Maar ook na de uitbraak van Propere Handen bleef Bayat actief. Mede dankzij Michel Preud’homme realiseerde hij heel wat in- en uitgaande transfers voor Standard. Ook AA Gent, KRC Genk en
Club Brugge blijven werken met Bayat. En zelfs Anderlecht, dat niets meer met hem te maken wilde hebben, deed finaal een beroep op hem voor enkele “moeilijke dossiers”.Ook Mehdi Bayat ziet zijn financiële situatie verbeteren. De jongere broer van Mogi was eerst commercieel directeur bij Charleroi, maar sloot na het vertrek van zijn oom Abbas een deal met de lokale zakenman en ex-gewichtheffer Fabien Debecq. Mehdi verwierf 5 procent van de aandelen van Charleroi, Debecq had de overige 95. Beide vrienden spraken af dat Mehdi systematisch de aandelen van Debecq zou overnemen. Volgens de laatste rapportage zit Mehdi intussen aan dertig procent. Tegelijk stijgen ook de inkomsten van Charleroi. Bij de overname van de club in 2012 was Charleroi verlieslatend, intussen zijn de inkomsten gestegen tot bijna 4 miljoen euro op jaarbasis. Het budget bedroeg dit seizoen 15 miljoen euro, wat Charleroi tot een stabiele subtopper maakt. Tenzij Antwerp nog met de beker aan de haal gaat, spelen de Zebra’s dit jaar in de groepsfase van de Europa League en komt er minstens 3 miljoen euro op de rekening bij.
De historisch zwakke (financiële) positie van Anderlecht en Standard schept mogelijkheden om Charleroi definitief op de voetbalkaart te zetten. De ontwikkeling van Sporting tot een grote club in België - compleet met nieuw stadion - is het voorlopige einddoel van de Bayats. De broers ontkennen geruchten dat Mogi “gratis” zou werken voor Charleroi. Maar waar Mogi voor sommige clubs mandaten cumuleert (hij passeert dan twee of drie keer langs de kassa om hoger uit te komen dan het gebruikelijke commissieloon van 7 tot 10 procent), werkt hij bij Charleroi aan het basistarief.
Vijftien jaar na de controversiële Panorama-reportage hoeven de broers Bayat de voetbalbond niet meer te vrezen. Ze zijn nu zelf de voetbalbond. Mogi Bayat beïnvloedt als topmakelaar de inkomstenstroom voor de voetbalclubs: de transfergelden. Mehdi Bayat waakt als bondsvoorzitter en sterke man in de Pro League over de verdeling ervan.
Het enige dat de Bayats nog kan raken, zijn krachten van buiten het voetbal. De potentieel negatieve gevolgen van Propere Handen zijn er misschien wel de belangrijkste van. De mogelijke afschaffing van de fiscale en sociale voordelen door de politiek is een ander gevaar.
Binnen de Pro League wordt er op dit moment hard gewerkt om de juridische risico’s van Propere Handen af te dekken en de politieke kaalslag tot een minimum te beperken. De broersBayat kijken op de achtergrond toe. Ze weten zich beschermd door de perfecte parachute: als zij vallen, valt het hele Belgische profvoetbal.