“Ik heb die vrouwen niet ontdekt, ze zijn doodgezwegen”

Deze waarheden?

Dat zijn de drie ideeën waar ‘het Amerikaanse experiment’ volgens Thomas Jefferson, de derde Amerikaanse president, op steunde: politieke gelijkheid, natuurlijke rechten en de soevereiniteit van het volk. “Wij beschouwen deze waarheden als heilig en onbetwistbaar”, schreef hij in 1776.

Jill Lepore?

Wat Lepore (54) bijzonder maakt is dat ze als hoogleraar geschiedenis doceert aan het eerbiedwaardige Harvard en tegelijk als vast journalist vaak publiceert in het magazine The New Yorker; ze is onderzoeker en journalist, heeft twee manieren van kijken kan zich tot twee soorten publiek richten.

Het is lang geleden dat in de VS nog een historisch werk is verschenen met de ambitie de hele Amerikaanse geschiedenis tussen twee covers te stoppen. “Die hoge ambitie”, zegt ze, “trok me wel aan.” Ze wou een boek “voor elk huishouden”. Lepore schrijft artikelen over technologie, of een portret van Ruth Bader Ginsburg, de 87-jarige rechter van het Hooggerechtshof die Trump gek maakt, of literatuurkritiek over kinderboeken (ze heeft drie kinderen). En ze is fan van de honkbalploeg Boston Red Sox, uit de streek waar ze vandaan komt.

Lezers, zegt Lepore, vragen zich af hoe ik het heb klaargespeeld zo’n dik boek te schrijven dat tegelijk alles verklaart wat met Trump te maken heeft. Maar het is grotendeels geschreven in de jaren voor Trump aan de macht kwam. De wortels van wat we nu zien liggen zeer diep.

Hoe is Lepore anders?

Lepore laat alle betrokkenen zelf aan het woord.

→ Jill Lepore, Deze waarheden. Een geschiedenis van de Verenigde Staten. Voor wie Amerika écht wil begrijpen, vertaald door P. Dal, I. Van den Elskamp, S. de Jong, R. Kuitenbrouwer, A. van Luipen, N. De Nijs Brik en Pon Ruiter, uitg. De Arbeiderspers, 2020, hardcover, 1040 blz., 49,99 euro, eboek 18,99 euro. Met noten, 126 illustraties en personenregister.

Directer kan niet. Gouverneur Pinckney van South Carolina, een van de ondertekenaars van de grondwettekst eind 18de eeuw: “Er bestaat in Amerika meer gelijkheid van rang en fortuin dan in enig ander land onder de zon.” Maar hij ziet niet dat de rijkdom van zijn familie steunt op de 45 slaven die op zijn farm werken.

Hij noemt ze alle 45 en zet er hun prijs bij; Cyrus bijvoorbeeld, een timmerman, staat voor 120 pond genoteerd. De overgrootmoeder, die staat op nul. Voor gouverneur Pinckney is ze waardeloos. Een wonder dat haar naam in het lijstje zit. Zo is het begonnen, en dat zit er nog altijd in.