Jaak Van Assche viert zijn 80ste verjaardag: “Stoppen? Acteren is een betaalde hobby”
Toch zesde seizoen voor ‘The Crown’
Noem een grote Vlaamse televisiereeks en Jaak Van Assche heeft er gegarandeerd in meegespeeld. En de rollen blijven maar komen, ook al wordt de acteur uit Bonheiden maandag 80 jaar. Pensioen? Dat woord lijkt hij niet te kennen.
Bwa, we zullen ergens iets gaan eten zeker?” Jaak Van Assche blijft nuchter onder de naderende mijlpaal. Ouder worden is duidelijk geen hot topic voor hem. “Voor mij is in beweging blijven belangrijker. Vandaar dat ik blijf acteren”, zegt hij bij hem thuis in Rijmenam. Vlaanderen kent de acteur vooral als Fernand Costermans uit F.C. De Kampioenen, maar op zijn cv staan ruim honderd rollen. Hij combineerde het acteren ook jarenlang met een schepenambt in Bonheiden. Weinig mensen weten dat hij zelfs voor de klas stond. “Maar dat zag ik me niet tot mijn pensioen doen, omdat ik merkte dat zelfs met de beste wil van de wereld er voor bepaalde vakken echt geen interesse was bij de leerlingen.”
Hoe gaat het met u?
“Ik ben blij dat we alweer een beetje normaal kunnen leven. Ik wil zelf kunnen bepalen wanneer ik weer aan de slag kan en wanneer het stopt. Iedereen doet plots zo betuttelend tegen ons! Al begrijp ik dat ik, gezien mijn leeftijd, voorzichtig moet zijn. Wat ik onder meer hard heb gemist tijdens de lockdown was mijn vrijdagse afspraak met vrienden op café, hier in de buurt. Een happy hour online is niet hetzelfde. (lacht) Gelukkig konden we na een poos al op mijn terras afspreken, op ruime afstand van elkaar uiteraard.”
U vertelde eerder te acteren om de verveling tegen te gaan. Die was er nu in overvloed.
“De eerste maand vond ik bangelijk. Ik ben het niet gewoon om elke dag bij mijn vrouw (actrice Heddie Suls, nvdr.) te zijn. Ik vertoef nog altijd graag op een televisieset of in het theater, omdat zoiets voor mij niet als werken aanvoelt. Het is een betaalde hobby. Maar de beelden uit de ziekenhuizen spraken boekdelen. Ik moest écht thuisblijven. We hadden alles zo georganiseerd dat we niet buiten moesten zijn. Boodschappen werden door de familie aan de deur gezet. Zelfs de bakker kwam langs. Gelukkig woon ik in het groen. Dat gevoel van ruimte is belangrijk voor mij. Ik maakte van de nood een deugd en heb een berg foto’s gedigitaliseerd. Ik was daar een week zoet mee. Computers? Daar kan deze bijna 80-jarige prima mee overweg.” (lacht)
Bent u alweer aan het werk?
“Ik heb mijn planning voor Loslopend wild in augustus ontvangen en Familie is weer begonnen. Ik had daar destijds gevraagd om al mijn scènes telkens op één dag per week te plannen. Ook andere producties vergen slechts af en toe een draaidag. Voor mij is dat prima, want ik wil me niet meer kapot werken. Voor 2021 staat een nieuw seizoen van De zonen van Van As al gepland. Alweer het zesde. Hopelijk kunnen we tegen dan normaal werken. Maar ik blijf optimistisch. Een vaccin brengt ongetwijfeld redding en ondertussen zet ik braaf mijn mondmasker op.”
Wat zegt uw vrouw over het feit dat u maar blijft werken?
“Heddie maakt er geen probleem van. Zij is grotendeels gestopt met acteren, maar af en toe neemt ze nog iets kleins aan. Onlangs dook ze even op in Familie. Er was iemand weggevallen, waarop ik voorstelde om Heddie te vragen.”
Hoe zit het trouwens met ‘F.C. De Kampioenen’?
“De acteurs zagen elkaar recent twee keer sinds het overlijden van Johny Voners. We hebben iets op papier gezet en het is aan de VRT om daarover te oordelen. Het is niet zo dat als wij het licht op groen zetten, de VRT zomaar mee in het diepe springt. Zij zorgen voor de centen en de faciliteiten, en hebben dus een cruciale stem.”
U kwam exact twintig jaar geleden bij de cast. Wou u toen lang blijven?
“Ik was 59 jaar bij mijn debuut en zei tegen producer Marc Scheers: ‘Als ik de stap zet, wil ik financiële zekerheid voor het moment dat ik door de tv-opnames met theater moet kappen.’ Wat uiteindelijk nooit is gebeurd. Maar Marc verzekerde me dat De Kampioenen zouden blijven bestaan tot ik 65 jaar zou worden. Ondertussen ben ik bijna tachtig en bestaat dat nog altijd.” (lacht)