Veggieburger

4 ,1 miljard. Dat is het budget dat de Belgische boeren de komende zeven jaar krijgen van Europa. Dat is veel, maar nog altijd zo’n 10 procent minder dan de vorige jaren. Voor het eerst zal Vlaanderen zelf kunnen bepalen waar zijn deel naartoe gaat. De Europese lidstaten krijgen namelijk meer autonomie over hun budget. En in België zit landbouw bij de regio’s. Dat wordt dus nog een interessante oefening, want België zou het enige land zijn waar die middelen volledig naar de deelstaten gaan. Vlaams minister van Landbouw Hilde Crevits (CD&V) zal zelf accenten kunnen leggen. Het zal nodig zijn, want de landbouw staat op een cruciaal punt en zal zich moeten verzoenen met de klimaatdoelstellingen. Het plan voor Europees landbouwbeleid dat nu op tafel ligt, is twee jaar geleden geschreven. Intussen is er een ander plan: de Green Deal. Europees Parlementslid Kathleen Van Brempt (sp.a) vindt dat die twee botsen, een mening die haar collega Hilde Vautmans (Open Vld) niet deelt. Intussen mengt ook Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) zich in het debat. Ze vindt de Europese plannen nefast voor de biodiversiteit, voor het leefmilieu en voor de Vlaamse lokale boer. De komende dagen mogen we dus een paar clashes verwachten. Waar zetten we op in? Op het klimaat of op ons eten? Alsof die twee niet samen zouden gaan. Ze zijn tot elkaar veroordeeld. Een boer heeft geen baat bij een klimaat dat op drift slaat. Integendeel, hij/zij is net een van de cruciale schakels in het halen van de klimaatdoelstellingen en het verbeteren van de biodiversiteit. Als ze daar bij geholpen worden, worden we daar allemaal beter van. Dit jaar zijn er in Vlaanderen bijvoorbeeld 500 hectare bloemen ingezaaid door boeren, waarvan bijna de helft in Limburg, zo heeft Vlaams Parlementslid Steven Coenegrachts (Open Vld) uitgerekend. Maar als we ons klimaat willen beschermen, zullen we zelf ook beter moeten nadenken over onze voeding. Minder vlees eten kan helpen, beter vlees eten ook. Van een lokale boer die zijn dieren alle tijd geeft om te groeien bijvoorbeeld. Ook het verschil tussen echt en nep zullen we de komende dagen leren. Want in Europa ligt het mogelijk verbod op “vleesnamen” voor vleesvervangers op tafel. Daarin valt trouwens iets anders op. Dat een ‘veggieburger’ vaak duurder is dan een ‘hamburger’ terwijl de ingredienten toch stukken goedkoper zijn. Waarom bonen en linzen de vorm van een plak vlees moeten aannemen, is op zich al verwarrend. Maar goed, elke discussie die ons aanzet om na te denken over boeren, eten en toekomst, is allesbehalve overbodig.