Alle ogen gericht op de terugkeer van Jess Thorup
Alle ogen zijn maandagavond in de Ghelamco Arena gericht op Jess Thorup. Nochtans staat niet alleen hij tegenover zijn ex-club, Wim De Decker voetbalde tussen 2006 en 2009 drie seizoenen voor KRC Genk.
Maar die herinneringen zijn ook ver weg voor Wim De Decker. De opvolger van Thorup kon het tij nog niet keren, maar probeert desondanks de positieve elementen in het Gentse spel te onderstrepen. “Zoveel kansen bij elkaar voetballen in Europa, dat is niet evident. Maar de nederlaag op bezoek bij Liberec legt ook veel bloot. De doelpunten die we slikken, daar valt veel over te zeggen. Maar bij elk tegendoelpunt kun je wel iets zeggen over fouten van bepaalde spelers.” De Decker blikt ook vooruit op de terugkeer van Jess Thorup. “Jess zal - zoals ik hem ken toch ook vooral met Genk bezig zijn. Ik heb enkele weken fijn samengewerkt met Jess, zowel op menselijk als professioneel vlak liep dat vlot. We moeten er echter ook niet meer van maken. Maar voor Jess zal het wellicht toch nog een andere wedstrijd zijn dan voor mij. Ik wil met deze groep een positief verhaal schrijven. Daar geloof ik ook nog steeds in en ik amuseer me nog altijd kostelijk.”
De Witte belde Thorup
Gent-voorzitter Ivan De Witte heeft niet de makkelijkste periode achter de rug. Hem werd het vroege ontslag van Jess Thorup zwaar aangewreven. Maar dat bezoedelt de herinneringen aan hun samenwerking niet.
“Corona bemoeilijkt de zaken, maar normaal zou ik Jess zeker gaan groeten”, zegt Ivan De Witte. “Toen hij tekende bij Genk, heb ik hem gebeld om hem oprecht alle succes te wensen. Op het einde kende hij een moeilijke periode - dat is interne keuken - maar ik onthoud hoe hij hier twee jaar goed werk heeft geleverd.”
Supporters missen Thorup
Ook de Gentse achterban heet Thorup welkom. Supporters zijn er nochtans niet in het stadion, spandoeken evenmin. “Anders werd zijn naam wellicht wel gescandeerd”, zegt Filip Raes, voorzitter van de supportersfederatie van AA Gent. “Niet dat we onze huidige coach daarom minder graag zien, maar een teken van sympathie was Thorup zeker gegund geweest. Hij was heel graag gezien, vandaar ook dat zijn ontslag moeilijk verteerd werd. Er was een klik: vroeg je hem voor een eetfestijn of supportersavond en hij had geen andere verplichtingen, dan kwam hij ook, met zijn staf. We hebben dus samen wel eens een pintje gedronken, ja. (lacht) Hij was een van ons. Als je hem in het centrum van Gent tegen het lijf liep, waar hij woonde, maakte hij ook altijd tijd voor een babbeltje. We wensen hem het beste bij Genk.”