Het Belang van Limburg

Voetballer, kanaalzwem­mer, Giro-winnaar

- Van onze reporter Guy Van Den Langenberg­h in Milaan

ERONDE VAN ITALIE en werk in twee bedrijven is het geworden, met Team Sunweb als grootste slachtoffe­r. De laatste bergrit zaterdag werd gebruikt om Wilco Kelderman uit het roze te fietsen. Jai Hindley plooide niet, maar door zijn ritzege zaterdag kwam Geoghegan Hart in dezelfde tijd - nog nooit gebeurd - aan de start van de afsluitend­e tijdrit. Hindley mocht nog wel het roze dragen, maar in de chronorace van net geen zestien kilometer moest het Australisc­he lichtgewic­ht net geen veertig seconden toegeven. Waarmee een kroon werd gezet op een voor Team Ineos onwaarschi­jnlijke Giro d’Italia. Drie weken geleden stond Geraint Thomas in Palermo aan de start als de onbetwiste kopman. Maar Thomas haalde na een valpartij de start van de vierde rit niet. “Ook ik wist het toen even niet meer”, zei teammanage­r Dave Brailsford. “Maar we hebben in ons hoofd snel de klik gemaakt, vooral dankzij de twee vroege ritzeges van Filippo Ganna.”

Ganna zou op vier ritzeges uitkomen, Geoghegan Hart voegde er daar twee aan toe en ook Narvaez pikte zijn ritje mee: zeven ritzeges op 21 etappes, met de eindzege van Geoghegan Hart als icing on the cake. Het mirakel van Ineos voltrok zich onder de imposante Duomo van Milaan, zonder publiek.

Kanaalzwem­mer

Maar wie is Tao Geoghegan Hart? Een talent, zeer zeker, maar toch ook de onbekende Brit in een land dat met Bradley Wiggins, Chris Froome, Geraint Thomas en Mark Cavendish de successen aan elkaar reeg. Geboren in Oost-London, als zoon van een bouwvakker en de oudste van vijf. Koppig baasje ook! Eerst voetballer, daarna kanaalzwem­mer. U leest het goed! Als dertienjar­ige maakte hij deel uit van een vijfkoppig­e aflossing die van Engeland naar Frankrijk zwom. Maar uiteindeli­jk toch wielrenner geworden. Met talent én een eigen wil. Het Britse nationale team liet hij liever links liggen wegens te veel nadruk op de piste. Een jongen met veel vaardighed­en, getuige zijn derde plaats als junior in Parijs-Roubaix, achter Mads Pedersen en Nathan Van Hooydonck, zijn latere ploegmaat bij Axel Merckx en nu nog altijd een van zijn beste vrienden. “Waarnaar ik uitkijk?” zuchtte de in Andorra wonende roze trui bij de klassieke slotvraag. “Naar

Tao Geoghegan Hart Winnaar Ronde van Italië het samenzijn met mijn familie, mijn broers en zussen, mijn vriendin Hannah. Tijdens de lockdown zagen we elkaar elke dag, de laatste maanden zagen we elkaar niet meer. De rest van mijn familie heb ik dit jaar nog niet gezien.” Populair ook, getuige de vele knuffels van zijn ploegmaats, het vuistje met Thomas De Gendt, de intense omhelzing van ex-ploegmaat - ook al bij Axel Merckx - Ruben Guerreiro, de Portugese winnaar van de bergprijs. Veel aanmoedigi­ngen ook op voorhand, van Bradley Wiggins bijvoorbee­ld. “Hij en ook Geraint Thomas raadden me aan om het als een gewone tijdrit te zien, mezelf te concentrer­en op het proces. Dat klinkt saai, maar zo moest het. Ik was relaxed. Enkel vanochtend, in die twee uurtjes alleen op de kamer, begon het door te dringen wat er op het spel stond. Maar kijk, hier sta ik.”

Wat in 2021?

Maar wat met Geoghegan Hart in 2021? Zijn contract bij Ineos-Grenadiers loopt af, maar het lijkt onwaarschi­jnlijk dat Dave Brailsford een 25-jarige Britse Giro-winnaar laat vertrekken. Met als inkomende transfers Richie Porte - het nummer drie van de Tour -, Dauphiné-winaar Dani Martinez, een gevestigde waarde als Adam Yates, de ambitieuze Tom Pidcock én Laurens De Plus, zullen de plaatsjes wel héél duur worden in 2021.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium