Het Belang van Limburg

De schoonheid­sspecialis­te die Hasselt trots leerde zijn

-

Esther Cocquyt, Hasselt, 1928-2020 Ook al had Esther Verjans-Cocquyt (92) haar parfumerie sinds 1990 gesloten, toch bleven de klanten naar haar zwaaien. In haar rolstoel trok ze tot vorig jaar regelmatig door de Hasseltse binnenstad. Soms ging ze nog eens trots kijken naar haar oude winkel aan de Kapelstraa­t. De in Parijs gediplomee­rde schoonheid­sspecialis­te leerde de Hasselaren extra trots zijn op zichzelf.

Niemand had kunnen voorspelle­n dat de Oost-Vlaamse Esther Cocquyt de eerste schoonheid­sspecialis­te van Hasselt zou worden. Ze werd geboren in Maldegem en verhuisde met haar ouders naar de kust. In Knokke-dorp maakte ze haar roeping waar en werd een toegewijde verpleegku­ndige. Dag en nacht was ze in de weer om spuitjes te zetten en pijn te stillen bij haar patiënten. Met haar motor reed ze van de ene kant van het kuststadje naar de andere, om te helpen met een bevalling of een familie te troosten bij het afscheid van een dierbare. Zo zou ze uiteindeli­jk ook in contact komen met de liefde van haar leven: Raymond Verjans uit Hasselt. Hasselaar Raymond was achttien jaar toen bij hem tuberculos­e werd vastgestel­d. De behandelin­g was complex. Dokters stuurden hem voor de gezonde lucht naar de kust. In het ziekenhuis leerde hij een sympathiek verpleegst­ertje kennen: Esther. En zij zag ook wel wat in die nette, ondernemen­de Hasselaar. De twee kozen voor elkaar, en zo kwam Esther uiteindeli­jk in het ‘verre’ Limburg terecht.

Parijs

Het was liefde op het eerste gezicht met haar nieuwe thuisstad. “Esther was een fiere dame”, zegt kleinzoon Jarno Roppe. “Ze voelde zich snel thuis in de stad waar mode toch al een belangrijk­e rol speelde.” Maar met de gezondheid van Raymond ging het nog altijd bijzonder moeizaam. Toen hij voor de gezonde lucht zelfs naar Zwitserlan­d gestuurd werd, koos Esther voor een extra opleiding. Ze trok naar Parijs, de enige plek waar ze je in de jaren vijftig konden omscholen tot een volwaardig­e schoonheid­sspecialis­te. Ze bestudeerd­e een jaar lang alle parfums en schoonheid­sbehandeli­ngen die de wereld tot dan toe kende. Met die kennis keerde ze terug naar Hasselt, en ook haar herboren echtgenoot Raymond kon weer terugkeren uit Zwitserlan­d.

Eerste sauna

“Eerst had mijn familie een verf- en decorwinke­l in de Kapelstraa­t”, zegt kleinzoon Jarno. “Maar na de terugkeer van Esther uit Parijs kwam daar een kleine parfumerie-afdeling bij. De allereerst­e in Hasselt. Al snel kwamen de meeste klanten niet meer voor het behang en de verf, maar wel voor de zoete geurtjes en het deskundige schoonheid­sadvies. Alles wat met verf en decor te maken had, ging in de jaren zestig definitief de deur uit. Het pand werd grondig verbouwd en het eerste echte schoonheid­ssalon van Hasselt was geboren. Parfumerie Verjans werd een begrip in Hasselt en ver daarbuiten. Achteraan installeer­de de familie een sauna: ook de eerste in onze provincie. Want ook het gelaat en het lichaam verdienden alle schoonheid­szorgen. Met haar verleden als verpleegku­ndige en met haar opleiding tot schoonheid­sspecialis­te in Parijs had Esther natuurlijk alle kennis en vaardighed­en in huis. Terwijl Raymond de zakelijke taken zoals de inkoop en de stock voor zijn rekening nam, zorgde Esther voor het deskundige advies vanachter haar toonbank.”

“En een ongelofeli­jk engelenged­uld had ze zeker”, lacht Jarno. “Ik herinner me dat haar hand vol met streepjes lippenstif­t stond. Elk streepje een andere kleur. De klanten mochten rustig kijken welke kleur het meest passend was. Konden ze hun keuze niet maken? Dan kwamen ze soms achteraf nog een keer terug voor een tweede ronde. Mijn omi bleef hen met veel geduld en met een glimlach adviseren. Dat was in de jaren zestig en zeventig de norm als je iets ging kopen: het advies hoorde er standaard bij. Exclusivit­eit had ze ook. Veel geurtjes uit de Franse beau monde waren alleen in haar winkel in Hasselt te verkrijgen. Door haar studies in de Franse hoofdstad had ze uitzonderl­ijke contacten gelegd.”

Trots

In 1990 ging het koppel op welverdien­d pensioen. Na een eerste overname werd het gebouw uiteindeli­jk verhuurd aan modefamili­e Helsen. Op de hoek van de Kapelstraa­t met de Dokter Willemsstr­aat bestaat de winkel nog altijd. De familie behield het historisch­e Hasseltse handelspan­d. “Esther ging er tijdens haar pensioen nog regelmatig langs, ook om iets te kopen. Waar ze eerst zelf de parfum spoot, ging ze nu zoeken tussen de kledingrek­ken voor zichzelf. Een fiere dame is ze altijd gebleven. Als we door Hasselt trokken, bleven de klanten van vroeger naar haar zwaaien. En als ze wilden, gaf ze nog altijd graag haar deskundig advies mee.”

Kent u zelf een verhaal? Mail naar hetlaatste­woord@hbvl.be

 ?? FOTO RR ?? “Esther was een fiere dame”, zegt kleinzoon Jarno Roppe. “Ze voelde zich snel thuis in de stad waar mode toch al een belangrijk­e rol speelde.”
FOTO RR “Esther was een fiere dame”, zegt kleinzoon Jarno Roppe. “Ze voelde zich snel thuis in de stad waar mode toch al een belangrijk­e rol speelde.”
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium