“Eerst moest ik overleven, daarna Mamzel”
WEBSHOP LUMMEN
Dag op dag een jaar geleden kreeg Mamzelzaakvoerder Kim Severy (40) het zware verdict: borstkanker. 2020 zou geen makkelijk jaar worden. Niet voor Kim, niet voor de zaak. “En toen moest corona nog beginnen”, blikt de opper-Mamzel terug. Veertien jaar geleden startte Mamzel met homeparty’s. Consulentes – Mamzellen genaamd – kwamen aan huis voor een gezellige vriendinnenavond, en verkochten cadeautjes: van boodschappentassen tot leuke blijmakers. “Door de coronamaatregelen gaat dat niet meer”, zegt Kim, die met de zaak in Lummen zetelt. “En de vraag is: wanneer gaat dat weer kunnen? Tien vriendinnen uitnodigen bij je thuis voor een Mamzel die langskomt, die de dag voordien al bij tien anderen is geweest. Zelfs al is alles voorbij, dan zal dat nog even duren. Ik heb lang getwijfeld, maar na negen maanden moest ik de knoop doorhakken.”
De homeparty’s maakten tot vorig jaar 80 procent van de omzet uit. “Ooit waren we met honderd Mamzellen, vandaag nog met twintig. Dat was nooit genoeg om het bedrijf recht te houden”, beseft Kim. “Toen we moesten stoppen met de homeparty’s, heb ik meer ingezet op de webshop. Die was er wel al, maar meer als ondersteuning. Iedere maand dachten we: wauw, we hebben het overleefd. We kunnen het dus ook zonder Mamzellen. De webshop doet het nu twee keer zo goed als vorig jaar. Toch is het heel dubbel. Sommige Mamzellen waren al zes, negen of twaalf jaar bij ons: het waren vriendinnen geworden. Het was een way of life. Een groot hoofdstuk van het bedrijf. Ik was de motor van de Mamzellen. En toen kreeg ik een heel agressieve vorm van borstkanker. Ik heb chemo en operaties gehad. Het was heel zwaar. Ik vroeg me af: zou het lukken zonder mij?”
Confetti
Corona was niet alleen een streep door de rekening, het bracht voor Kim ook rust. “In maart en april was het goed voor mij dat ik op adem kon komen”, zegt ze. “Door de Mamzellen hadden we een veel grotere omzet, maar moesten we ook veel meer producten in voorraad hebben. Voor de onlinevoorraad kan ik veel gematigder inkopen. De Mamzellen deden dit in bijberoep. Ze verdienden een commissie op de verkoop: dat valt nu weg. De energie die ik in de communicatie met de Mamzellen stopte, kan ik nu rechtstreeks in de klanten steken. Ik kan de klanten één op één blij maken. Ik wilde de blijmaker van de webshops worden. We pakken alles mooi in, doen er confetti en een kaartje bij. We maken ook heel veel bedrijfspakketten: een pakje met een flesje bubbels en wat lekkers voor bij een meeting. Grote bedrijven hebben ons gevonden, en daar ben ik enorm fier op. Het is ook zalig om te horen wat we teweegbrengen. Die confetti is iets kleins, maar daarmee maak je wel het verschil. Die positiviteit hebben mensen nu nodig.”
Gelukkig kreeg Kim zelf ook goed nieuws. “In september heb ik mijn laatste bestraling gehad: alles was weg, en ik had geen uitzaaiingen. Volgende week moet weer ik op controle. Eerst moest ik overleven, dan moest Mamzel overleven”, besluit ze. “Dat de homeparty’s wegvallen, is heel jammer, maar ziek zijn leert je relativeren. En wie weet wat de toekomst brengt? Een pop-up of één grote homeparty in de zomer? We zien wel: mogelijkheden genoeg.”