“Het is onmogelijk een beslissing te nemen die iedereen tevreden stelt”

Laat me maar meteen beginnen met de vraag die de meeste voetballiefhebbers zich nu stellen: wordt de amateurcompetitie maandag stopgezet of niet?

Van Craen: “Ik kan niet vooruitlopen op de zitting van de crisiscel. Maar het ziet er alleszins niet goed uit. De opmars van de Britse variant van het virus is een extra tegenvaller. Niet alleen op sportief, maar zeker ook op maatschappelijk vlak.”

Voetballen in deze omstandigheden - zonder groepstrainingen en met gesloten kleedkamers en kantines - is onmogelijk. Na de vorige crisiscel was de teneur al: zonder versoepelingen van het Overlegcomité is het over en uit.

“We hebben onze beslissing begin deze maand vooral uitgesteld, omdat we van het Overlegcomité wilden weten hoelang de huidige maatregelen nog blijven gelden. Stel dat er vanaf 1 maart weer getraind zou mogen worden, dan zou er mathematisch nog wel wat mogelijk zijn. Maar tussen theorie en praktijk zit in deze coronacrisis vaak een wereld van verschil. Als je vooraf alles weet, is het niet moeilijk om een beslissing te nemen. Maar nu moet je knopen doorhakken op momenten dat je nog heel weinig weet. Ook dat is typisch aan corona.”

De knoop is niet eens doorgehakt, of er is al kritiek. Lokeren-Temse dreigt met juridische stappen als de competitie stopgezet wordt…

“Ik vind dat spijtig. Kijk, wij hebben als amateurs vaak in de pers geroepen dat er solidariteit moest zijn tussen profs en amateurs. Dan vind ik het jammer dat bepaalde clubs de solidariteit tussen de amateurs onderling plots vergeten. Binnen het amateurvoetbal zit je nu eenmaal met twee snelheden. Je kan een club uit tweede afdeling niet vergelijken met een vierdeprovincialer. Het is als beleidsmaker gewoon onmogelijk om een beslissing te nemen die iederéén tevreden stelt. Daarom moet het algemeen belang van het amateurvoetbal steeds primeren. Mijn leuze is: de federatie moet ten dienste staan van de clubs, niet omgekeerd.”

Van die federatie ben jij niet alleen de voorzitter, maar sinds de coronacrisis ook het gezicht.

“Het gebeurt inderdaad steeds vaker dat mensen me op straat aanspreken. Zeg, de voetbal, gaat die nu nog door of niet? Op straat zijn de mensen ook vaak kritisch, maar wel beleefd. Eenmaal achter hun computer zijn ze soms minder vriendelijk. Ik krijg zelfs haatmails. Maar ook die probeer ik altijd beleefd te beantwoorden. Als je vaak met je gezicht op tv komt, denken de mensen soms: die Van Craen beslist dat allemaal in zijn eentje. Gelukkig is dat niét zo. Al onze beslissingen worden genomen en zijn gedragen door de volledige Raad van Bestuur van Voetbal Vlaanderen én de crisiscel van de KBVB. En ze zijn allemaal weloverwogen. We bespreken niet alleen wat praktisch haalbaar én opportuun is, maar ook het juridische aspect. Het moet allemaal correct en waterdicht zijn.”

Zegt advocaat Marc Van Craen.

“Je kan daar niet omheen: onze maatschappij is enorm gejuridiseerd. Alles wat je beslist, wordt met een vergrootglas bekeken door iedereen, wiens belangen daardoor geschaad kunnen zijn. De impact van onze beslissingen is nu eenmaal heel groot. Toen wij onze beslissing over het al dan niet stopzetten van de competitie nog maar uitstelden, was dat een item in het TV-nieuws. Wel, diezelfde dag trok de basketbalbond de stekker definitief uit haar competitie en dat was hooguit een kadertje op pakweg bladzijde vijftien van de krant. Iedereen kent dan ook wel iemand die voetbalt of bij een voetbalclub betrokken is. Daarom legt Voetbal Vlaanderen (dat circa 350.000 leden telt, nvdr) de lat voor zichzelf ook altijd heel hoog.”

Je bent nu bijna twee jaar voorzitter van Voetbal Vlaanderen.

“(onderbreekt) Uitgerekend de twee moeilijkste jaren. Over deze pandemie spreekt men over vijftig jaar nog.”

Zolang hoef je voor mij niet te wachten om al eens terug te blikken: had je bepaalde zaken beter anders aangepakt?

“Ik sta nog altijd volledig achter al onze beslissingen. Van de stopzetting en de afhandeling van vorig seizoen - met stijgers en dalers - tot op de dag van vandaag, wij hebben altijd onze verantwoordelijkheid genomen. Wij zijn op sommige momenten zelfs verder gegaan dan de politiek. Zo hebben we vorige zomer, na de corona-opstoot in Antwerpen, het trainingsverbod zelfs uitgebreid naar heel Vlaanderen. We hebben een heel corona-draaiboek uitgewerkt voor dit seizoen. Alleen: we hadden niet gedacht dat die tweede coronagolf er zo snel zou komen. Om discussies zoals eind vorig seizoen te vermijden, hadden we vastgelegd dat er een eindklassement zou opgemaakt worden vanaf het moment dat de helft van de matchen gespeeld was. Nu werd die regel plots door velen geïnterpreteerd als: probeer toch die ene speelronde af te haspelen…”

Maar zelfs dat lijkt nu niet meer te lukken. Maandag valt dus het doek?

“Nogmaals: dat zal je mij niet horen zeggen. Ik spreek niet voor mijn beurt.”

Iets helemaal anders dan maar. Je draagt een mondmasker van de KBVB.

“Ja. Ik maak ook deel uit van de Raad van Bestuur van de KBVB. En ik wil daar meteen aan toevoegen: dat oubollige imago van de Voetbalbond, dat is echt een cliché hé. Ik ben zelf 43. Da’s niet piepjong, maar da’s toch ook geen fossiel! Er is de voorbije jaren niet alleen verjongd, maar tegelijk ook hard gewerkt aan de structuur binnen de KBVB. Zo komen er volgend seizoen - naar het voorbeeld van Voetbal Vlaanderen - twee onafhankelijke leden in de Raad van Bestuur. Dat duidt toch ook op een modern bestuur.”

Jouw mandaat als voorzitter van Voetbal Vlaanderen loopt wel af in juni. Ben je herverkiesbaar?

“Ja. Ik wil ook wel eens voorzitter zijn in normale omstandigheden. Zo is van ons project om de wedstrijden van de amateurclubs live te streamen via Sporttotal voorlopig nog niets in huis gekomen. En onze plannen om een eigen bekercompetitie - de beker van Vlaanderen - te lanceren hebben we noodgedwongen ook even uitgesteld. Dat klinkt misschien vreemd, maar door corona is er nu meer werk dan wanneer er gewoon gevoetbald zou worden. Het voorzitterschap is bijna een halftijdse job geworden. Voor iemand met een nine-tofive-job zou dit niet te doen zijn. Ik heb het geluk dat ik in mijn advocatenkantoor kan terugvallen op enkele sterke medewerkers.”

Je hebt je eigen advocatenkantoor.

“Klopt. Tegenwoordig doe ik voornamelijk familieen verkeersrecht, het soort zaken dat de mensen kennen van De Rechtbank op tv. Maar in mijn beginperiode pleitte ik meer strafzaken. Zo heb ik de familie verdedigd van één van de twee jongens,