Stormloop op afspraken, maar Limburgse kappers geloven niet dat ze open mogen
CORONA HASSELT Vrijdag meldde premier De Croo dat de kappers misschien weer aan de slag mogen op 13 februari. De Limburgse kappers zijn niet onder de indruk: “Dit is een zoethoudertje. We geloven niet dat we weer open mogen gaan.”
Ten vroegste op 13 februari mogen de kappers en andere niet-medische contactberoepen weer open. Tenminste als de cijfers blijven dalen, de besmettelijke mutanten onder controle blijven en ga zo maar door. Het is die ‘als’ die de Limburgse kappers zorgen baart.
“Ik geloof niet meer dat we straks weer open mogen”, zegt Kristof Buelens van de Hasseltse kapperszaak So Lounge. “Het vooruitzicht dat ze ons bieden is niet meer dan een zoethoudertje. Ik denk dus dat we aan het lijntje zullen worden gehouden tot 5 februari, maar laten we hopen dat ik mis ben. Want wat er nu gebeurt, is ook geen doen: er zijn enorm veel kappers clandestien aan het werk, huis aan huis bij de mensen. (emotioneel) Ik begrijp dat helemaal, want je kan niet leven van de subsidies die we nu krijgen. Het water staat hen aan de lippen. Zelf doe ik het niet. Moeilijk hoor, want ik krijg voortdurend telefoon van klanten die vragen of ik bij hen langs wil komen. Als ik zeg dat ik daar niet aan meedoe, zeggen ze: ‘Ah, geen probleem, er zijn genoeg kappers die het wel willen doen’. Zo stellen de klanten zich tegenwoordig op en ook daar heb ik begrip voor. Want zij moeten onder de mensen komen, en dat gaat niet als je maanden niet naar de kapper bent geweest. Dus, ik kom in de stad regelmatig klanten tegen die door een ander zijn gekapt.” “Wat mijn klanten betreft: er zijn al zo’n tachtig aanvragen binnen, voor als we weer mogen werken. Als we definitief weten dat we open mogen gaan, bellen we hen op om de afspraak in te plannen. Wie het eerst gebeld heeft, komt eerst aan de beurt. Dat is het eerlijkste.”
Gekkenwerk
Ook Gert Deferm van Zenn Hairdresser in Kermt ziet het somber in. “Niet normaal hoeveel telefoon wij krijgen”, zegt hij, “vrijdag heb ik 57 telefoontjes op twee uur tijd gekregen! Gekkenwerk. En waarschijnlijk allemaal voor niets. Ze maken ons blij met een dode mus, om ons een beetje perspectief te geven. Maar als ik naar de cijfers kijk, weet ik dat ik niet hoef te hopen. Komt nog eens bovenop dat, áls we aan de slag mogen, we dat op een totaal andere manier moeten doen. Ik werk normaal gezien met elf kappers, maar na de nieuwe maatregelen mogen dat er nog maar zes zijn. Ik moet voor hen dan dure maskers gaan kopen. Wat dan met die investeringen van zevenduizend euro die ik eerder heb gedaan voor tussenschermen? Waarom hebben ze mij dan al die kosten laten doen?”
Loze belofte
“Ik ben heel blij met het perspectief dat ons nu geboden wordt, maar tegelijk vrees ik een beetje dat het hier om een loze belofte gaat”, zegt de Maaseikse kapper Ludovic Beckers. “Ik moet wel zeggen dat de reservaties binnenlopen, wat logisch is, want de mensen wachten nu al vier maanden. We werken met wachtlijsten: zolang we geen zekerheden hebben, is het moeilijk om concrete afspraken vast te leggen. En wat die zekerheden betreft, dat zullen we weten op 5 februari. Ik geef het een kans. Maar ik vrees dat het een waterkans is.”