“De kans dat Wout hier wint, is echt wel groot”
Een parcours in twee delen met tussenin een brug als scherprechter. Veel meer is het niet, cru gesteld. En toch… “Die brug, dat is de druppel die de emmer doet overlopen”, grijnst de manager van de Trek Baloise Lions na een zoveelste passage over het artistieke bouwwerk dat het gedeelte op en rond de Hippodroom verbindt met het Noordzeestrand. Zijn relaas.
Startzone/eerste passage over de brug
Eerste vaststelling: op het parcours is geen centimeter beton te vinden, balken liggen er evenmin. De renners starten op een strook van de sintelpiste, maken één bocht van honderdtachtig graden om dan al meteen richting eerste passage van de brug te rijden. “Wat meteen opvalt: het parcours is overal breed”, vertelt Nys. “Ik voorzie dus geen problemen bij de start. De renners passeren meteen een eerste keer de materiaalpost om dan via een schuine kant richting de brug te rijden. Dit is duidelijk de makkelijkste kant van de brug.”
Wat af te lezen valt uit de cijfers. De hellingsgraad is 21 procent, maar komende vanuit de Hippodroom is het ‘slechts’ 35 meter zwoegen vooraleer je boven bent. De eerste beklimming is niet meer dan het voorgeborchte van de hel, zal blijken.
Het strand/tweede passage over de brug
Want wat volgt, doet de veldrijder in Sven Nys likkebaarden. Vanop de brug duikt hij richting het zand. “En een beetje lef moet je hebben”, zegt de Vlaams-Brabander. “Ik schat dat we aan een snelheid van meer dan vijftig kilometer het zand induiken. Gevaarlijk is het niet omdat ze de eerste meters na de brug verhard hebben, wat wel het risico op lekke banden verhoogt. Remmen? Neen, je moet bijtrappen en aan hoge snelheid het zand induiken om er zo vlot mogelijk door te rijden. De strook na de brug is breed genoeg: er mag al eens iemand over de kop gaan, er is nog altijd ruimte genoeg om te passeren.”
En dan komt de cliffhanger van het parcours. De renners zouden na een bocht naar rechts de kortste lijn via de nadarhekken kunnen volgen, maar Nys kiest bewust voor een traject via de vloedlijn. “Dat is het bizarre van dit parcours. Je moet zo dicht mogelijk tegen de vloedlijn fietsen om een hardere ondergrond te vinden. Alleen zal het traject, onder invloed van de wind en de golven, elke ronde anders zijn. En echt bollen doet het niet, je moet constant duwen. Als het zondag zo ligt... Hallelujah, dan is dit de zwaarste strook van het parcours. Wanneer is het zondag hoogtij? Half drie! Dat is niet slecht. Maar nu is er rugwind, terwijl ze zondag tegenwind geven voor deze strook. Dan fiets je tweehonderd meter lang tegen een muur.” Het feest is dan nog niet voorbij. De renners moeten immers opnieuw het strand oversteken richting Venetiaanse Gaanderijen en de befaamde wandelpromenade. “En dat is het verschil met het parcours van het BK in 2017, toen ze niet naar den dijk moesten en in een redelijk rechte lijn en via enkele kunstmatige heuvels terugkeerden naar de brug. De strook van de vloedlijn naar de gaanderij zal overwegend lopend worden afgelegd, op een moment dat iedereen al tegen de limiet zit. Al zullen er zondag meer sporen getrokken zijn, wat ervoor zorgt dat je voort kan fietsen. Helemaal op het einde hebben ze het een beetje verhard en kan er met zekerheid gefietst worden. Toch ga je in de eerste ronde al weten hoe laat het is. Op de gaanderij zelf heb je even de tijd om te recupereren.” Maar zelfs dan is het leed nog niet geleden. De renners duiken van de wandelpromenade opnieuw het strand op richting vloedlijn. Nys: “Ook hier liggen twee verharde stroken met stabilisé. De mannen zullen op de fiets blijven, voor de vrouwen wordt het kantje boord. Het moet alleszins de bedoeling zijn om zo lang én zo snel mogelijk terug richting brug te fietsen, om met een comfortabel gevoel aan de tweede beklimming van de brug te beginnen.”
De tweede beklimming is meteen ook de lastigste. Om vanop het strand weg te rijden, moeten de renners immers 55 meter op de trappers lopen, alweer aan 21 procent. “Dit is letterlijk een dooddoener waar je niet meer van bijkomt”, vindt Nys. “Deze strook – van de eerste afdaling van de brug via het strand naar de tweede beklimming van de brug – is duidelijk de zone waar het verschil moet gemaakt worden. Hier zal heel snel duidelijk worden wie de sterkste is en ik verwacht niet dat er veel gespurt zal worden.”
Passage over de hippodroom / finishstrook
Officieel is het parcours 2.900 meter lang en ben je bij het verla