Oranje boven
Dat noemen ze de puntjes op de i zetten. Mathieu van der Poel (26) kroonde zich in de Koningin der Badsteden voor de vierde keer tot veldritkoning. Na een moeizame start nam hij toch weer de maat van Wout van Aert. “Ik heb nooit getwijfeld. Die lekke band
Het leek voor de start al beslecht: je glunderde na de parcoursverkenning.
“Ik heb zaterdag naar de twee kampioenschappen gekeken en het parcours lag er nu beter bij voor mij. Door de regen was het zaterdag moeilijk om door het zand te rijden. Nu lukte dat beter en werd het technischer. Dat heb ik liever. Ook het deel op de Hippodroom lag er gevaarlijker bij. Ik wist dat de beste zou winnen.”
De eerste twee ronden leek het niet vlot te lopen. Na je val had Van Aert de beste papieren. Was je even in paniek?
“Tja, ik maakte een verkeerde beslissing en lag plots op de grond. Het was wel een zeer mooie val en ik deed me gelukkig geen pijn. Het zag er even niet goed uit, maar ik had het gevoel dat ik het nog kon rechttrekken. Ik heb nooit gepanikeerd en mentaal brak er niks. Uiteraard was die lekke band van Wout een meevaller, het kostte minder energie om die kloof te dichten. Maar ik was daarvoor al aan het naderen, mijn passages in het zand werden steeds beter. Als je het tweede deel bekijkt, dan waren de waardeverhoudingen toch duidelijk.”
Toch werd jullie duel opnieuw verstoord door een lekke band. Dat is toch jammer?
“Op dit parcours leek dat bijna onmogelijk. Maar het is brute pech, ik had het ook liever anders gezien. (grijnst) Ik spreek uit ervaring, ik ben op kampioenschappen namelijk al een paar keer lekgereden (in Bieles in 2017 verloor Van der Poel na een pak lekke banden van Van Aert, nvdr.). Maar na de pech van Wout was het niet voorbij. Hij kwam nog heel dicht, daarna liep ik toch weer uit.”
Je explosieve passages op de brug waren indrukwekkend. Je reed er een paar seconden sneller dan de rest.
“Uiteindelijk is dat maar een inspanning van tien à vijftien seconden. Als je goed uit het zand kwam, had je ook snelheid. Die zandpassage was crucialer. Wout reed daar in de beginfase weg en later ben ik daar van hem weggereden. Als je van de fiets moest, liepen je benen vol. Daar kon je een pak tijd winnen of verliezen. In die eerste ronde kon je moeilijker rijden omdat de meisjes van de U23 het kapot hadden gelopen. Vanaf de derde ronde reed ik daar prima. Als je de optelsom maakt, heb ik daar misschien twintig seconden gewonnen.”
Opmerkelijk: je was de enige die met beenstukken reed.
“Mijn regel is: onder de vijf graden draag ik die. Mijn telefoon gaf een gevoelstemperatuur aan van min drie. Maar het viel mee, ik had het de eerste twee ronden toch wat te warm. Ik ben zelfs een paar keer met opzet in het zeewater gereden om af te koelen. (lacht) Maar liever te warm dan te koud.”
Je hebt je deze week rustig thuis kunnen voorbereiden. Was dat een voordeel?
“Jazeker. Roxanne heeft mij zaterdagavond gewoon afgezet. Anders zit je vanaf woensdag al op hotel en ben je de hele tijd met dat WK bezig. Nu zat ik de dag ervoor nog thuis te gamen met mijn broer David. Dat is toch allemaal veel toffer. Het zorgt ook voor minder stress.”
Het leek wel een doordeweekse cross voor jou.
“Ik was zeer ontspannen. Natuurlijk ben ik blij met die vierde wereldtitel, maar ik voelde amper druk. Zeker niet zoals in Bogense, twee jaar geleden. Daar moest ik winnen nadat ik er drie keer naast had gegrepen. En ik miste nu ook het publiek, dat zorgde nog minder voor een WK-gevoel.”
Je veldritseizoen is voorbij, over drie weken start je al in de UAE Tour. Dat is snel.
“Ik ga nu een week rusten en dan richt ik de focus op de weg. In de Strade Bianche en Milaan-Sanremo zie ik Wout al terug. Maar het grote doel is toch de Ronde van Vlaanderen. Ik wil daar mijn titel verdedigen. En ik kijk enorm uit naar mijn debuut in ParijsRoubaix. Maar de vraag is natuurlijk of al die wedstrijden wel doorgaan. Vrijdag werd ook de Ronde van Valencia geschrapt en dat is voor een paar ploegmaats toch een opdoffer, want AlpecinFenix reed daar ook. Het wordt weer bang afwachten. Maar we hebben toch al bewezen dat we coronavrije koersen kunnen organiseren. De maatregelen zijn zeer strikt, zelfs mijn vriendin en mijn moeder mochten niet aanwezig zijn in Oostende. Ik begrijp dat het voor iedereen moeilijke tijden zijn, maar sport zorgt voor verstrooiing bij de mensen. Ook bij mij. Als ik thuiszit, ben ik ook blij dat ik naar de formule 1 en motorraces kan kijken.”