“Plezier teruggevonden in de cross”
Quinten Hermans reed met een achtste plaats één van zijn beste WK’s bij de profs. Alleen in Bogense deed de Looienaar van Tormans CX Team het één stek beter. De verklaring? “Ik heb door hier samen te zijn met mijn collega’s het plezier in de cross teruggevonden.”
Normaal gezien start Quinten Hermans als een komeet. Maar dat was zondag op de Wellingtonrenbaan niet het geval. “Bewust”, verklapte Quinten achteraf. “Het was de bedoeling om Wout een beetje te beschermen na de start. We wilden hem als eerste in het zand krijgen, of toch tenminste in het wiel van Mathieu. Dat is gelukt. Die twee moesten het onder elkaar uitmaken. Het was niet aan mij om hier in Oostende een goede start te nemen.“Ondanks de wat mindere start kwam Quinten wel onmiddellijk vooraan postvatten dankzij een indrukwekkende duik richting strand.
“Ja, dat stuk naar het water lag me supergoed, had ik de indruk. Naar het eind toe iets minder, maar dat kwam allicht omdat ik scheel begon te zien van de inspanningen. Ik zat echt kapot.” Hermans durft wel eens kraken door de koude. “Dat viel vandaag mee. In de vierde ronde kregen we een hele golf over ons (lacht)… dat was wel niet zo fijn.” Kende Quinten een minder stuk op dit loodzware parcours? “Dat was de zandpassage na de Koninklijke Gaanderijen, die was echt moordend. Ik kon daar heel moeilijk het spoor houden waar dat voor de anderen wel lukte. Ik had echter het geluk dat ik heel diep kon gaan. Jammer genoeg was ik net niet goed genoeg om met Pidcock en Sweeck mee te kunnen. Maar ik beleefde wel één van mijn betere dagen van het seizoen.”
Was achtste het hoogst haalbare volgens Hermans?
“Als ik alles perfect had gedaan, had ik misschien zesde kunnen eindigen. Indien ik in de slotronde een goede passage in het zand had kunnen doen, had ik Eli (Iserbyt, nvdr) en Michael (Vanthourenhout, nvdr) kunnen afschudden. Maar ik denk dat ik mezelf weinig kan verwijten, ik heb weinig fouten gemaakt. Ik eindig in de buurt van jongens die dit jaar een topjaar kennen en een aantal crossen hebben kunnen winnen. Wout en Mathieu zijn twee mannen buiten categorie, die moet je eigenlijk niet meerekenen (lacht). Ik vertrek hier met een goed gevoel. De laatste dagen heb ik, door hier samen te zijn in de cocon van de wielerbond, het plezier teruggevonden in de cyclocross. De fun die ik wat verloren was wanneer de uitslagen te lang uit bleven.”