Ferhat Polat (33) imam van de nieuwe generatie
Ferhat Polat (33) is de nieuwe imam van de Fatih-moskee in Beringen. Hij is een van de schaarse imams die in België is opgegroeid en met een uitgebreide woordenschat een gesprek kan aangaan met iedereen. “Iedereen is hier welkom, ook de toeristen die hie
De opleiding voor imam in dit land is nog maar sinds vorig jaar gestart en tot nu toe is het aantal studenten beperkt tot een viertal. Het zal dus nog even duren alvorens er in de moskeeën imams aan het werk zijn die hier opgeleid zijn. Maar voor we zover zijn, is er her en der een nieuw soort imam aan het opstaan: secundair onderwijs in een (katholieke) Vlaamse school en universitair onderwijs in Turkije. Ferhat Polat is één van die witte raven. “Ik ben een Belgische moslim van Turkse afkomst. Mijn moeder (bekend van de traiteurdienst Yurda’s keuken, nvdr.) is hier ook al geboren, mijn lievelingskost is friet met mayonaise.”
Hoe komt een jongen uit Heusden-Zolder erbij om imam te worden?
“Mijn plan was niet meteen om imam te worden. Maar theologie interesseerde me wel. ‘Wie ben ik?’, vroeg ik me af. Religie geeft houvast, geeft antwoorden op vragen.”
Hebt u meteen op uw 18de beslist om in Turkije te gaan studeren?
“Nee, ik heb eerst twee jaar orthopedagogie gevolgd aan de hogeschool UCLL. Daarvoor zat ik een paar jaar in de Provinciale Handelsschool, waar ik wel naartoe moest omdat ik in het vierde jaar van TSO Handel in het Sint-Franciscuscollege van Heusden moest overstappen naar BSO. In de Handelsschool heb ik wel Office leren gebruiken
(lacht). Dus ben ik goed in Excel. Ach, mijn schoolcarrière in het secundair was niet zo succesvol. Maar aan de Universiteit van Ankara viel alles wel samen: een warme omgeving in een klas waarin we dezelfde achtergrond deelden. Iedereen was van Turkse origine maar dan wel opgegroeid in het buitenland. Mijn collega-studenten kwamen van over de hele wereld. Vanuit Australië, Duitsland, Engeland, ... Studeren ging nu wel vlot. Ik studeerde trouwens niet voor imam, ik studeerde theologie.”
Maar nu bent u dus wel imam.
“Dat is redelijk toevallig verlopen. Deze zomer ging de imam met vakantie en vroegen ze mij om hem voor één maand te vervangen. Intussen ben ik vijf dagen per week imam. In de weekends werk ik nog bij Nike. Maar de bedoeling is dat ik voltijds imam zal zijn, dat zijn ze nog aan het regelen.” “Ik heb na mijn studies nog met mijn Antwerpse vrouw in Istanboel gewoond. Zij was daar graag, maar ik ben toch teruggekomen omdat ik wist dat ik daar een van de vele theologen was, terwijl ik hier wel het verschil kan maken. Toch had ik niet de ambitie om imam te worden. Ik werkte graag als vrijwilliger met jongeren in het Islamitisch Informatiecentrum in Heusden. Een vzw op de Koolmijnlaan die van niemand afhangt. Daar kon ik mijn ei kwijt. Maar als ik dat aanbod voor imam zou afslaan en de moskee zou zonder imam vallen, dan zou ik me daar schuldig over voelen.”
Wat voor imam wilt u zijn?
“Een brugfiguur, een aanspreekpunt. Onlangs hingen hier wat jongeren rond. Ik ben met hen beginnen te praten. Intussen hebben we een chatgroepje. Ik wil echt inzetten op jongeren, ik wil hen bijvoorbeeld leren dat als je met iemand van mening verschilt, je daarom niet boos op die persoon moet worden. Niemand moet zijn religie verdedigen, niemand is persoonlijk verantwoordelijk voor het redden van de islam.”
De Fatih-moskee is enkele jaren geleden haar erkenning kwijtgeraakt, in de nasleep van de mislukte staatsgreep in Turkije. Was u bij die rellen aanwezig?
“Nee, ik zat op dat moment in Turkije. Ik weet niet precies wat hier allemaal is gebeurd, maar we zijn van plan om de erkenning opnieuw aan te vragen. Een erkenning heeft te maken met vertrouwen. We willen ook een open huis zijn. Daarom wil ik ook een oproep doen aan de fietsers en de wandelaars die hier voor de deur passeren. Ik sta klaar om jullie te ontvangen, om met jullie te praten of een rondleiding te geven. Ik heb een kamertje in de moskee, ik ben hier sowieso vijf keer per dag voor het gebed.”
Vorige week is minister van Samenleven Bart Somers (Open Vld) de procedure gestart om de erkenning in te trekken van de Diyanet-moskee van Houthalen. Aanleiding waren homofobe uitlatingen van de imam.
“Ik weet niet wat die imam precies heeft gepost en ik wil hem ook niet beoordelen. Zelf denk ik zeer goed na over wat ik twitter of op Facebook post. Maar met hem terug te sturen of de erkenning van de moskee in te trekken, geef je geen positief signaal. Misschien wil de politiek hiermee tonen hoe streng ze toekijkt? Maar als een imam niets mag zeggen, dan zeg je ook dat er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting. Zijn er dan ook grenzen aan prenten die de spot drijven met religie? Ik zeg bewust ‘spot’ en ‘niet lachen met’, want dat is iets anders.”
Wat doet u als iemand bij u aanklopt die zegt: ik ben én moslim én homoseksueel?
“Daar zou ik dan een zeer persoonlijk gesprek mee hebben. De islam is wat ze is. Die kan je niet veranderen en de islam zegt dat homoseksualiteit niet kan. Maar dit betekent niet dat haat of geweld tegenover deze personen wel mag van de islam. Ik ben de eerste die geweld tegen homoseksuelen veroordeelt.”
Die imam heeft een preek gedeeld van de Diyanet-baas uit Turkije. Volgen jullie die preken?
“Diyanet België schrijft haar preken zelf. Dat gebeurt in Brussel en niet in Turkije. Die worden hier ook in het Nederlands vertaald. Die preken worden in alle Belgische Diyanet-moskeeën gebruikt en daar mag je ook niet van afwijken.”