Veel te hoge lonen duwen Anderlecht naar afgrond
Als je denkt dat de bodem van de put bereikt is, dan graaft Anderlecht zich toch nog wat dieper in. In het seizoen 2019-2020 brak paars-wit alle financiële records, in negatieve zin dan, met een recordverlies, recordschulden én een record qua loonlast. Krijgt voorzitter Marc Coucke dit ooit nog rechtgetrokken? 63 miljoen euro verlies in twee jaar
Het allerbelangrijkste voor een bedrijf - en dus ook een voetbalclub - is dat de inkomsten volstaan om de rekeningen te kunnen betalen. Dat is bij Anderlecht allang niet meer het geval. Na een recordverlies van 26,6 miljoen euro in 2018-2019 kwam daar vorig seizoen nog eens een verlies van 36,4 miljoen euro bij. Anderlecht vestigt zo een absoluut record als club met het grootste verlies ooit in de Belgische voetbalgeschiedenis. Om dit soort toestanden te vermijden, voerde de Pro League twee jaar geleden de Financial Fair Play (FFP) in. Clubs mochten slechts een verlies lijden van 35 miljoen euro op drie jaar tijd, met een maximale kapitaalsverhoging van 30 miljoen euro. Vorige week volgde de eerste evaluatie: Anderlecht liep als enige tegen de lamp met een FFP-resultaat van -37,3 miljoen euro. Gelukkig voor paars-wit zorgde de coronacrisis ervoor dat de Pro League in juni vorig jaar de voorwaarden versoepelde en dat het verlies plots onbeperkt rechtgetrokken mocht worden. Op de valreep verhoogde Anderlecht vorige maand het kapitaal met 5 miljoen euro. Met de hakken over de sloot - een marge van amper 70.000 euro - werd Anderlecht zo gedelibereerd en voorkwam het om volgend seizoen te moeten starten met een puntenaftrek.
58 miljoen euro aan lonen
Opnieuw een record: nooit gaf een Belgische club in één jaar meer uit aan lonen dan Anderlecht vorig jaar. Met 58 miljoen euro was er een stijging van de loonkosten met 11 miljoen euro ten opzichte van een jaar eerder. En dat ondanks het feit dat Anderlecht pas achtste stond op het moment dat corona de competitie een halt toeriep en het geen Europees voetbal speelde. Er vielen met andere woorden weinig winstpremies uit te keren. Ter vergelijking: Club Brugge, dat kampioen werd en Champions League speelde, kwam ‘slechts’ aan 46 miljoen euro.
Hoe is zoiets mogelijk? Gingen ze bij Anderlecht dan niet besparen? Dat was de bedoeling, maar vorig seizoen kwam dat er helemaal niet van. Anderlecht sleepte enerzijds nog heel wat peperdure spelerscontracten uit het verleden mee zoals Trebel (2,7 miljoen euro per jaar) en Roofe (1,7 miljoen euro) en anderzijds werden er met bijvoorbeeld Nasri en Chadli - die jaarlijks meer dan 2 miljoen euro verdienden - dure vogels gehuurd. Ook de ontslagen van Arnesen, Vercauteren en Zetterberg hebben geld gekost. En er is natuurlijk Vincent Kompany, die met afstand de bestbetaalde trainer in de Jupiler Pro League is. Onder de leiding van Vandenhaute, Van Eetvelt en Verbeke zou het plaatje er volgend jaar helemaal anders moeten uitzien. Lonen van meer dan 1 miljoen euro zijn nu de uitzondering, terwijl dit vroeger de regel was. De meeste spelers krijgen nu tussen de 400.000 en 700.000 euro bruto per jaar. Toch werken er bij Anderlecht nog steeds 314 mensen, honderd meer dan bij Club Brugge.
116,7 miljoen euro schulden
Als een club zijn kosten niet meer betaald krijgt omdat er te weinig inkomsten zijn, moet er geld bijgepompt worden. Dat kan aan de ene kant door middel van leningen, wat bij Anderlecht afgelopen seizoen weer gebeurd is. Uit de toelichting bij de jaarrekening blijkt dat Marc Coucke in 20192020 24,8 miljoen euro extra in de club heeft geïnjecteerd, in totaal gaat het nu al over 47,4 miljoen euro. Daarnaast heeft Anderlecht nog 16,8 miljoen euro schulden bij de bank. Er moet ook nog voor 18,6 miljoen euro betaald worden van transfers uit het verleden. Maar Anderlecht verwacht ook nog wel 25,1 miljoen euro van eerdere uitgaande transfers. Voorts blijkt dat het voor 6,3 miljoen euro schulden heeft bij belastingen en RSZ, door corona konden deze betalingen uitgesteld worden. In totaal is de schuldenberg zo aangegroeid tot 116,7 miljoen euro. Het eigen vermogen - de waarde van de club - is hierdoor gezakt naar een dramatische -28 miljoen euro. Het is dus enorm belangrijk om die schulden om te zetten in kapitaal. Dan worden ze geschrapt en krijgt Anderlecht weer stevigere fundamenten. Daar is nu al maanden sprake van, maar de minderheidsaandeelhouders liggen nog altijd dwars.
128,4 miljoen van Coucke
Naast de 47,7 miljoen euro aan leningen heeft Coucke ook nog kapitaalsverhogingen gedaan voor 21,7 miljoen euro. En dat nadat hij al 59 miljoen euro had betaald om de club over te nemen van de familie Van den Stock. Opgeteld heeft hij dus al 128,4 miljoen euro in de club gepompt. Zelfs voor een miljardair moet dat even slikken zijn. Bestaat dan niet het gevaar dat hij er stilaan genoeg van heeft? Nee, helemaal niet. Het zou dom zijn om de club nu te verkopen. Door de torenhoge schuldenberg is Anderlecht momenteel bijna niks waard. Dit zou dus willen zeggen dat Coucke bijna al het geld dat hij bij de aankoop betaald heeft, zou verliezen. Hij zou nu wel uitkijken naar buitenlandse investeerders om een deeltje van zijn 64 procent aandelen over te nemen. Toch wil Coucke de controle niet verliezen. Vandaar dat Anderlecht momenteel in een lastig parket zit. Wat een verschil met Club Brugge: Bart Verhaeghe kreeg blauw-zwart tien jaar geleden voor niks in handen, terwijl het nu 120 miljoen euro waard is. Dat moet zuur zijn voor Coucke, die zich deze aankoop waarschijnlijk allang betreurd heeft. Het zal hem nog jaren kosten voordat dit enigszins rechtgetrokken is…