“Veel goede artiesten krijgen geen kans”
Wegens corona dit jaar geen MIA Awards, wel een Week van de Belgische Muziek. Elke dag laten we een Limburgse ex-winnaar aan het woord. Vandaag: zanger, componist en muzikant Rocco Granata (82).
Zijn wereldhit Marina dateert van 1959. Ruim een halve eeuw later puilt Rocco Granata’s trofeeënkast uit. In 2008 werd hij opgenomen in de Radio 2 Eregalerij voor een leven vol muziek. Vier jaar later zag de Italiaanse Belg zich tot ereburger van Genk benoemd. Op de uitreiking van de MIA’s mocht Granata in 2014 een Lifetime Achievement Award ontvangen, nadat hij in 2000 ook al een ZAMU Lifetime Achievement Award had gekregen.
Hoe nodig of overbodig vind jij een initiatief zoals de Week van de Belgische Muziek?
“Ik vind zoiets fijn. Zelf heb ik gelukkig de goede tijden nog meegemaakt. Toen ik accordeon ben beginnen te spelen en in de jaren vijftig mijn eerste platen heb opgenomen, bestonden er nog platenwinkels en opnamestudio’s met arrangeurs. Nu moet je als artiest zorgen dat je op Spotify geraakt en opvalt, tussen miljoenen andere liedjes. Daar hoef ik mij godzijdank niet meer mee bezig te houden.”
Wat is voor jou de ultieme Belgische topper?
“Jacques Brel is natuurlijk de grootste. De mooiste stemmen van België vind ik Louis Neefs, van wiens lied Margrietje ik heel erg hou, en de zopas overleden Kris De Bruyne. Die ken ik al sinds Klein Klein Kleutertje, zijn allereerste opname.”
Wie vind je de meest onderschatte of te ontdekken muzikale landgenoot?
“Namen ga ik niet noemen, maar er zijn in België veel artiesten die zo goed zijn maar spijtig genoeg niet vooruit geraken omdat ze geen mogelijkheden krijgen. Het is allemaal veel moeilijker dan vroeger. Of misschien moet ik meer naar Spotify luisteren?” (lacht)
ROCCO GRANATA
Waarvan kan jij in deze barre tijden nog genieten?
“Sinds ik in 2014 een succesvolle afscheidstournee heb gedaan, geniet ik ervan om thuis te zitten en tijd door te brengen met mijn kinderen en kleinkinderen. Ik heb het geluk dat mijn dochter Jessica en mijn zoon Sam niet ver van mij wonen. Ik sport ook nog. Vroeger heb ik veel gevoetbald en getennist. In 1985 ben ik beginnen te golfen. Gelukkig zijn de golfterreinen nog open. Als ik kan, ga ik daar elke dag naartoe.”
Tot slot: waar bewaar jij je MIA Lifetime Achievement Award?
“Die staat tussen vele andere prijzen in een kast, in een apart kamertje waar ook al mijn gouden platen hangen. De laatste jaren is het opgehouden, maar voordien kreeg ik geregeld berichten dat iemand mij een prijs wou uitreiken. Vaak ging ik die gewoon uit beleefdheid afhalen, want mijn kast zat al vol. O ja, viva Limburg, hé!”