Laat u prikken

De vaccinatiecampagnes in ons land verlopen met horten en stoten. Dat de communicatie errond ook nog eens voortdurend moet worden bijgesteld, maakt het er niet makkelijker op. Meer dan 600 vragen had u tijdens een livesessie van uw krant met drie topexperten van de UHasselt. Dat toont aan hoe onduidelijk de richtlijnen zijn, die u voortdurend op uw bord krijgt. Uit de sessie blijkt overigens dat u vooral wakker ligt van de veiligheid en de betrouwbaarheid van de vaccins. En omgekeerd evenredig met die toenemende onzekerheid, is de bereidheid om u te laten vaccineren. Dat kan rampzalig worden, want een vaccin is nog altijd een van de meest efficiënte manieren om deze verschrikkelijke pandemie de baas te kunnen. De vraag is dus hoeveel mensen zich straks niet meer willen laten prikken, nu de groep anti-vaxxers groeit en de scepsis toeneemt. En betekent dat straks een gedwongen vaccinatie, in naam van de volksgezondheid? Het zorgt voor verhitte discussies. Misschien moeten we de gemoederen eerst even laten bedaren. Eerst en vooral is zo’n gedwongen inenting niet zo uitzonderlijk. Het bestaat al in veel landen. Italië kent een collectieve verplichting voor 12 besmettelijke ziekten, bij ons is er de gedwongen polioprik tegen kinderverlamming (Koninklijk Besluit van 1966) en sinds 2019 moet ieder kind in Duitsland verplicht ingeënt worden tegen de mazelen. Overal is er bij de invoering van zo’n verplichting één constante, dezelfde argumenten pro en contra liggen op tafel: het collectieve recht op volksgezondheid versus de nadruk op persoonlijke vrijheid. Natuurlijk is dat geen gemakkelijk debat, en er zal altijd - terecht - weerstand zijn tegen iets dat van bovenaf wordt opgelegd. Ook bij het rookverbod werden alle duivels uit de hel ontbonden, net als bij de verplichting om een autogordel te dragen. Het is pas wanneer de mensen het nut van die gedwongen maatregelen inzagen, dat het verzet ertegen verminderde. Dat geldt net zo voor het debat over het coronavaccin. Vooraleer we nadenken over verplichte vaccinatie, moeten we het dus hebben over communicatie, communicatie, communicatie. Om het met Joe Biden te zeggen: “If the problem is fear, the answer is knowledge”, als het probleem angst is, dan is kennis het antwoord op die angst. Laat dit een oproep zijn: informeer u op alle mogelijke manieren. In deze krant en op HBVL.be vindt u een aanzet. Maar haal daarna vooral die prik. Want alleen zo zijn we straks zeker van een groepsimmuniteit die ons voldoende beschermt om opnieuw voluit te kunnen werken en leven.