Zo onderhoudt Fashion Sakala thuis zijn hele dorp
Fashion is in de mode. Fashion Sakala Junior (23) scoorde bij KV Oostende al dertien goals en is gegeerd door topclubs als Antwerp. Straf voor een kerel die in Zambia opgroeide in grote armoede.
“Mijn pa had veel kwaliteiten, maar niet de moed om te gaan jagen in de bush”, doet Sakala zijn verhaal. “We woonden bij de grens met Malawi en daar leven leeuwen, luipaarden en slangen. Slangen zie je hier niet, hé? Als oudste zoon nam ik dus mijn verantwoordelijkheid. Geregeld trok ik als tiener zeven à acht uur op jacht in de jungle. Op die dagen sprak men mij aan als Captain.”
Die tochten maakt Sakala niet alleen. Hij laat zich vergezellen door een roedel honden. “In het dorp was ik de enige die voor de honden zorgde. Op een bepaald moment had ik er achttien en ze hadden allemaal een naam. We werkten samen: wanneer we een impala of konijn zagen, dreven we die prooi in het nauw. De honden besprongen het dier en ik maakte het af met mijn bijl. Wanneer ik hier op het oefencomplex van KVO een konijn zie lopen, denk ik nu nog: Hé, daar loopt eten.” (lacht)
Op clubniveau was er al een akkoord met Antwerp voor 1,25 miljoen euro, maar Sakala weigerde te tekenen. “Ik kan me geen foute keuzes permitteren. Met mijn salaris onderhoud ik namelijk heel mijn geboortedorp. Iedereen loopt daar rond in een KVO-shirt en in bloedhete maanden stuur ik voedselpakketten op. Als ik nog tien jaar wil voetballen, moet ik de juiste stappen zetten. Zo niet vervalt iedereen weer in armoede. Bovendien zit mijn taak bij Oostende er nog niet op. Weet je nog dat assistent-coach Franky Van der Elst in 2018 de dug-out verliet om mij langs de zijlijn aan de overkant constant tactische richtlijnen te geven? Ik kwam hier toe als een kieken zonder kop. In Zambia voetbalde ik op intuïtie. Ik heb nu zo veel geleerd dat ik KVO met dubbel zoveel goals als vorig jaar –18 dus – nog play-off 1 wil schenken. Het is trouwens niet uitgesloten dat ik nog een nieuw contract teken, zodat ze nog iets aan mij kunnen verdienen. We zien wel.” (lacht)