“Op de oprit

Zolang de horeca gesloten blijft, moeten gepassioneerde beoefenaars van cafésporten op hun kin kloppen. Voor bowlers betekent dat volledige windstilte. “Bowling valt niet te vervangen”, zucht Sven Fraussen (33), één van de beste Limburgse bowlers.

Fraussen - aangesloten bij Olympia Hasselt - pakte op de Limburgse kwalificaties voor het Vlaams kampioenschap de voorbije vijf jaar twee keer de eerste plaats. Om u een idee te geven: op twaalf worpen gooien spelers als Fraussen gemiddeld acht strikes. “Maar nu zou ik twee maanden moeten trainen alvorens ik dat niveau weer haal”, vertelt hij. “Na de eerste lockdown zijn we in de zomer op een laag pitje herbegonnen. In september werkten we twee speeldagen af en daar bleef het bij. Bowlen doe je binnen met vijf tegen vijf. Dat is meteen een redelijk grote bubbel en het werd dus elke keer snel verboden.” Intussen rollen de ballen en vallen de kegels al vijf maanden niet meer. Fraussen ging van drie trainingen en drie wedstrijden per week naar helemaal niks. “Stoppen is nog geen moment in mij opgekomen. Ik gebruik de tijd om de hond wat meer uit te laten. We wandelen nu elke dag zeker 4 km, zo blijven we toch een beetje in vorm. Vlug in de tuin een bowlingbaan installeren lijkt me moeilijk en op de oprit oefenen is ook echt geen optie. Af en toe probeer ik wel eens te boogschieten, dat helpt om de concentratie en het vizier scherp te houden, maar bowling vervangen gaat niet.” Het seizoen 2019-2020 werd blanco verklaard en het ziet ernaar uit dat dit seizoen hetzelfde lot wacht. Uitzicht op een herstart van de bowlingcompetitie of zelfs training is er nog niet. Het stemt Fraussen somber. “Ik mis het heel erg. Elke keer als ik mijn materiaal in de gang stof zie vergaren, dan kriebelt het om opnieuw te beginnen. Ik pak mijn bal regelmatig eens vast, zodat ik het gevoel niet verlies. Gelukkig hebben we een ploeg die goed samenhangt. We sturen mekaar regelmatig berichtjes, maar da’s toch lang niet hetzelfde als na de wedstrijd samen een pint pakken. Wat ik daarentegen niet mis, zijn de verre verplaatsingen. Op vrijdagavond naar Bergen of Charleroi rijden, er zijn leukere dingen in het leven.” Het gebrek aan bowling levert de spelers één voordeel op: minder kosten. “Aan sponsors verdien je 50 of 100 euro en prijzengeld bij tornooien bestaat niet”, aldus de IT’er uit Dilsen-Stokkem. “Vier ballen van ongeveer 250 euro per stuk gaan een jaar mee. Reken daar onder andere de benzine nog bij... Op dat vlak heb ik misschien de verkeerde balsport gekozen”, knipoogt Fraussen. “Want bowlen is véél meer dan wat kegels omwerpen.”