Trouwring wordt na 44 jaar voor de tweede keer teruggevonden
EERLIJKE VINDER
PEER
Birger Meuwis is marketingmedewerker bij Molenheide. Na de drukke opstartweken wou hij vrijdagavond even zijn hoofd leegmaken met zijn nieuwe hobby. “Begin januari ben ik begonnen met metaaldetectie, een leuke aanvulling op wandelen. Vrijdagavond ging ik met mijn metaaldetector naar de velden van Maarlo, een gehucht tussen Peer en GroteBrogel. Ik had al heel wat rommel en niet zo waardevolle muntjes bovengehaald. Zo gaat dat meestal, maar plots stootte ik op een gouden trouwring. Hij zat 15 à 20 cm diep in de grond. Verbaasd heb ik eerst een hele tijd naar die ring staan kijken, zoals Sméagol in de film Lord of the Rings. Toen ik het dun laagje stofaarde had verwijderd, kon ik duidelijk de inscriptie lezen: ‘Catho-Albert 14 -1- 70’. Om een aanknopingspunt te vinden naar deze mensen, heb ik mijn vondst gemeld in een Facebookgroep voor inwoners van Peer.”
Hooien
Al snel leidden alle wegen naar Albert Hendrix en Catho Lemmens, in de regio ook bekend als de oprichters van het Peerse familiebedrijf Bloemisterij Hendrix dat vandaag wordt geleid door de tweede generatie. Catho (73) kan het moeilijk vatten dat ze na zoveel jaren de originele trouwring van haar man in handen heeft. “Albert had hem in 1977 verloren bij het laden van hooi. De ring moet toen van zijn vinger geschoven zijn, ergens op de plek waar Birger hem terug heeft gevonden. Voor ons was die ring spoorloos, we wisten zelfs niet waar we moesten beginnen zoeken. We hebben dan voor mijn man maar een andere ring laten maken”, vertelt Catho. “Dat ik nu na zoveel jaren terug zijn ring kan vastnemen, dat raakt me.”
Dat een trouwring na meer dan 40 jaar teruggevonden wordt, is opzienbarend. “Maar wat het nog straffer maakt is dat de ring daarvoor ook al enkele jaren verloren was geweest”, lacht Catho. “In 1973 ging Albert leveren bij een kweker in Overpelt. Bij het neerzetten van de bakjes is die ring van zijn vinger geschoven en in de grond getrapt. Hij was hem voorgoed kwijt, dachten we. Drie jaren later kwam een werkman aankloppen dat hij de ring had teruggevonden. En enkele jaren later waren we hem dus weer kwijt. Ook toen dachten we voorgoed.” Ook voor zonen Koen en Peter én dochter Ann is het een onwaarschijnlijk verhaal. “Ik denk dat de kans dat je met de Lotto wint groter is”, lacht Peter. “Vader wordt momenteel verzorgd, maar maandag willen we hem de ring tonen”, vertelt Koen.
Beginnersgeluk
Voor de vinder Birger Meuwis is het een fijn gevoel. “Dat ik met mijn kersverse hobby al meteen mensen heb gelukkig gemaakt, dat is boven alle verwachting“, lacht hij. “Volgens meer ervaren mensen die met metaaldetectie bezig zijn, heb ik nu het hoogste bereikt. Normaal moet je eerst zilver vinden en met wat geluk vind je dan een gouden voorwerp. Daarom zal ik deze gebeurtenis koesteren, al is voor mij de verklaring duidelijk: heel veel beginnersgeluk.”