Het ouderschap zoals het is
BOEKEN HASSELT/DIEST
Elle De Leeuw is niet de enige die haar persoonlijke licht laat schijnen over het ouderschap. Ook deze twee boeken kwamen recent uit de niet zo roze wolk gedonderd.
Puzzelpreut - Nele Reymen
Geen persoonlijke verhalen, laat staan een opvoedbijbel. “Een pas bevallen moeder heeft geen tijd om lappen tekst te lezen”, weet de Hasseltse auteur en journaliste Nele Reymen (37), zwanger van haar tweede kindje, uit ervaring. Zelf omschrijft ze haar Puzzelpreut als een “spelboek voor moeders die nog kunnen lachen na de bevalling”. Reymens doolhoven, raadsels en zoekprenten grijnzen genadeloos om de absurditeit van het moederschap. Of wat dacht u van de weinig flatterende zeven verschillen tussen een vrouw voor en na haar bevalling? Een doolhof waarin je een uitweg moet zoeken voor een moeder die zichzelf verloren is in het moederschap? Of een zoekprent waarbij je moet zien uit te vissen hoe vaak een moeder blijk geeft van genot tijdens haar eerste keer seks na de bevalling?
Puzzelpreut - met illustraties van MAT - is ideaal voor een relativerende noot in het kraambed. “Dit boek laat je lachen en spelen terwijl je onderkant kan helen”, aldus Reymen.
→
Wat een moeder leiden kan - Lies Clerx
De korte ei in de titel van het boek is geen spelfout. “Dit boek wil er mee voor zorgen dat elke moeder haar leven met korte ei kan leiden. Een leven dat de moeite waard is - dat verdergaat dan puur overleven, dan rennen, vliegen, duiken, vallen en weer opstaan”, schrijft Lies Clerx (38) in het voorwoord. De Diestse psychologe is mama van drie een vierde is onderweg - en zorgmanager in psychiatrisch ziekenhuis Asster in Sint-Truiden. Met haar blog en praktijk Leading Moms coacht ze nieuwe en toekomstige mama’s. Wat een moeder leiden kan is haar persoonlijke verhaal, verweven met wetenschappelijke inzichten en advies. Haar boodschap: superwoman bestaat niet en het is niet nodig om altijd alle balletjes in de lucht te houden. Als je erin slaagt om de belangrijkste ballen niet te laten vallen, is dat al heel wat.
→