“Terugkeer supporters ga je zien in de resultaten”

In Brugge zat tijdens de Supercup voor ’t eerst sinds corona weer publiek in het stadion. 10.000 man. Ze maakten kabaal voor 30.000. Oude tijden herleven.

“Het publiek ging mee, dat voelde je. Meer dan vroeger. Een tijdelijk fenomeen. Maar de terugkeer van de supporters zal zijn invloed hebben. De clubs met een grote, luidruchtige aanhang gaan in eigen huis ongetwijfeld meer punten pakken. Club Brugge op kop. Daar speelt het publiek altijd zijn rol. De tegenstanders intimideren, de ref beïnvloeden. Ze gaan daar minder punten laten liggen dan vorig seizoen. Je zag daar zaterdag al de eerste signalen van. Toen Genk op voorsprong klom, was er onmiddellijk een reactie. Niet alleen van de elf op het veld, ook van de tribunes.” “Uiteraard kan je dat alleen maar toejuichen. Supporters horen bij het voetbal. Maar het is ook een mes dat aan twee kanten snijdt. Het kan de thuisploeg een extra boost geven, als het goed gaat. Maar het kan ook averechts werken. Als je niet goed bezig bent, kunnen ze zich tegen je keren. Het is belangrijk om je daar niet door te laten meeslepen. Niet positief, niet negatief.”

Wat je in de Supercup ook al zag, was dat jonge spelers daarmee moeten leren omgaan. Zeker die spelers die recent zijn doorgebroken. Zij zijn nog niet geconfronteerd met een luidruchtig publiek. Ait El Hadj, bijvoorbeeld, had daar met de nationale beloften in Kazachstan wat last van, dacht ik. Een leerproces. Ik kijk ook naar Maarten Vandevoordt. Een jongen met flegma, die een nonchalante uitstraling heeft. Maar hij was in Brugge niet in zijn normale doen. Dat is een stap die hij nog moet zetten. Zoals ook zijn verwachtingspatroon zal worden opgekrikt. Tot nu toe zag iedereen bij hem enkel plusjes. Nu zullen er ook werkpunten bijkomen.”