De musical die Sparks populairder dan ooit maakt

Deze in de jaren 70 heel populaire Amerikaanse band componeerde de muziek en schreef het script.

ANNETTE CANNES

Het deels in ons land opgenomen Annette, met Adam Driver en Marion Cotillard, is beslist een vernieuwende musical. De Franse regisseur Leos Carax (Les Amants du Pont-Neuf, Holy Motors) maakt gebruik van heftig drama, operatechnieken, verfremdungseffekt en absurde situaties waarbij ook het publiek betrokken wordt. Maar Carax zorgde niet zelf voor het verhaal over de broze liefde tussen een komiek (Driver) en een operazangeres (Cotillard). Script én muziek ontsproten uit het brein van de vooral in de jaren 70 heel succesvolle Amerikaanse band Sparks, bestaande uit de broers Russell en Ron Mael. Die ken je vooral van hun hits This Town Ain’t Big Enough for Both of Us, The Number One Song in Heaven en Beat the Clock. In tegenstelling tot veel andere bands bleef het duo niet steken in een traditionele popartiestencarrière. De broers zetten heel uiteenlopende projecten op, waarbij ze onder meer hun liefde voor cinema toonden.

Waarom kwam uitgerekend Annette tot leven als filmproject?

Russell Mael: “De omstandigheden. Negen jaar geleden schreven we de muziek van Annette en we dachten dat die ons nieuwe album ging worden. Dat moest wel een heel andere vorm krijgen dan onze meer traditionele albums met songs. Annette ging een verhalend project worden. We hebben het dan afgewerkt en we planden zelfs een tournee. Ik zou de rol van Adam Driver hebben gespeeld en Ron die van de dirigent. Maar acht jaar geleden kwamen we naar Cannes en daar hadden we een ontmoeting met Leos Carax. Die had een Sparks-song gebruikt in zijn laatste film Holy Motors. We konden goed opschieten met Leos, en toen we terug in Los Angeles waren, stuurden we hem het Annette-album. Niet omdat we iets van hem verwachten, maar omdat hij een fan van Sparks was. Hij contacteerde ons daarna verrassend snel en zei dat hij Annette als zijn volgende filmproject beschouwde.“

Wanneer schiepen jullie die typetjes, dat duo van een Chaplinesk typetje en een glitterrockster? Jullie hebben dat tot nu toe gehandhaafd…

Ron Mael: “We hebben op onze leeftijd geen keuze meer. (lacht) Het is te laat. We zijn daar vanaf het prille begin mee begonnen. We leefden in Los Angeles en hielden van Britse bands zoals de vroege The Who en The Kinks. Onze