Jessa helpt patiënten met vragen over seks

Elke afdeling van het Jessa ziekenhuis krijgt een verpleegkundige die gespecialiseerd is in seksualiteit en intimiteit zodat ze vragen van patiënten hierover beter kunnen beantwoorden.

Begin 2022 organiseert het ziekenhuis een vorming waar verpleegkundigen, in eerste instantie van de oncologische afdelingen, zich kunnen bijscholen over dit thema. “Onderschat dat absoluut niet”, zegt Henny Waterman uit Lommel, die al 6 jaar tegen prostaatkanker vecht. “Misschien zijn onze partners op dit vlak minstens zoveel patiënt als wijzelf. Ik ben steeds minder in staat om echt seks te beleven. Door de behandeling verdwijnen je gevoelens, maar vaak ook je gevoel. In verschillende operaties werd er steeds meer bij me weggehaald en seks werd op de duur gewoon vervelend. Op zeker ogenblik bleek dat ook de aders van mijn zwellichaampjes dichtgeslibd zaten. Ik wilde elk risico mijden en dus hebben ze ook die weggehaald. Om een erectie te krijgen, volgde een prik. Mijn lid deed er zoveel pijn van dat ik het na een tweede keer echt niet meer wilde. Op een vorige ‘Dag tegen kanker’ zijn we er dan achter gekomen dat er wel degelijk mensen zijn die je kunnen helpen.”

Uitdaging

Kristel Mulders, seksuologe in het Jessa ziekenhuis, wil het onderwerp bespreekbaar maken. “We willen koppels op weg zetten naar nieuwe uitdagingen. Mensen zitten met heel veel vragen: zien ze me nog graag kaal, met een stoma of compleet ingevallen of opgezwollen buik? Wat kan na een operatie, chemo of andere behandeling? Na een ingreep is seksualiteit misschien minder een thema maar intimiteit en knuffels des te meer. En na een intensieve behandeling spelen de hormonen op en is er flink minder zin in seks.” Mulders beseft wel dat het nog steeds een taboe is. “Dat taboe willen we weghalen met de vorming van verpleegkundigen als aanspreekpunt. Ze zullen er ook zijn voor collega’s die met vragen zitten trouwens. Kanker wordt tegenwoordig als een chronische ziekte gezien. Dat betekent dat het flink wat tijd van je leven kan inpalmen. En dan proberen we plaats te maken voor de gevoelens van zowel de patiënt als zijn of haar partner.”

“Ik vind seks nog best belangrijk”, zegt Henny. “Maar niet hét belangrijkste. Begrijp me niet verkeerd. Ik ken heus nog wel het verschil tussen een mooie vrouw en een lelijke vent. Maar we beleven het anders nu. Samen onder de douche, samen in bad, lekkere kruidenolie smeren, dat soort dingen. Intimiteit heeft het overgenomen, maar kan net zo mooi zijn.”

Dankbaar

“We stellen ook vaak hulpmiddelen voor”, vertelt Kristel. “Mensen kennen bijvoorbeeld wel glijmiddelen, maar geen vaginale bevochtigers. Zo zijn er nog heel wat zaken die we de mensen voorstellen, waarvoor ze ons achteraf erg dankbaar zijn. Soms horen we zelfs in een eerste gesprekje ‘seksualiteit? Dat is niks voor ons.’ Of ‘Ik wil mijn zieke partner sparen’. Maar als we dan uitleggen dat het veel meer dan rauwe seks is, dan veranderen die gedachten wel. Ook knuffelen en strelen zijn essentiële dingen. Seks wordt op deze momenten gewoon anders.” “Ik ben nu 65”, besluit Henny. “Ik hoop nog wat jaren op deze aardkluit rond te hobbelen en te genieten en daar hoort seks echt wel bij.”

“We beleven seks anders nu. Intimiteit heeft het overgenomen”

Henny Waterman Patiënt