Powerpointkerncentrales

Dat de Belgische kernuitstap geen schoolvoorbeeld is van doortastend bestuur is genoegzaam bekend.

Maar ook in Duitsland gaat de kernuitstap niet over rozen. Hoewel de Duitse neuzen wat betreft de kernuitstap nog stevig in dezelfde richting staan, is er hier en daar al eens iemand die zich afvraagt of men niet beter eerst de kolencentrales had gesloten.

De laatste Duitse kerncentrales gaan volgend jaar dicht. Ook al is er fors geïnvesteerd in zon en wind, toch wordt elektriciteit de komende jaren in grote mate geproduceerd door bruinkoolen gascentrales. Het is misschien wat kort door de bocht, maar Duitsers kopen voorlopig beter een diesel dan een elektrische auto.

Nu steeds duidelijker wordt hoe acuut de klimaatcrisis is, wordt kernenergie steeds minder gezien als probleem en steeds meer als deel van de oplossing. De Britse klimaatactivist en publicist George Monbiot, vroeger tegen en nu voor kernenergie, omschreef de kernuitstap als een vorm van waanzin.

De Franse president Macron kondigde zopas een grootscheeps nucleair investeringsprogramma aan. Macron wil zes nieuwe EPR-centrales bouwen, moderne centrales van de derde generatie. Het bouwen van een EPR-centrale is echter geen sinecure. De centrale in het Finse Olkiluoto ligt meer dan tien jaar achter op schema en het budget werd met een veelvoud overschreden.

Een alternatief zijn de zogenoemde Small Modular Reactors, centrales met een capaciteit tot 300 MW. Ter vergelijking: Olkiluoto heeft een capaciteit van 1.600 MW. De SMR-centrales zijn het nieuwe troetelkindje van de sector. In de VS en in China wordt er zwaar op ingezet, Warren Buffett en Bill Gates investeren erin. Ook Frankrijk wil ze. SMR-centrales kunnen sneller worden gebouwd, ze zijn goedkoper en dus makkelijker te financieren. Ze kunnen in modules in een fabriek worden geproduceerd en vervolgens ter plaatse worden geassembleerd. Ze zijn flexibel, CO2-vrij en veilig. Er is echter een probleem. Er zijn nog geen SMR-centrales. De reactoren bestaan voorlopig alleen op papier, waardoor ze door sommigen ‘powerpointcentrales’ worden genoemd. Volgens specialisten hebben de SMR-reactoren groot potentieel, maar duurt het nog zeker tot 2030 voor we de eerste projecten zien verschijnen. Of we ze dan nog nodig hebben, is een andere vraag. De technologische ontwikkeling op het vlak van hernieuwbare energiebronnen en opslagsystemen staat immers ook niet stil.