“Dankzij stoma kan ik weer naar buiten”
Zaterdag 1 oktober is Wereld Stomadag. Genoeg reden voor stomadrager Ruth Bertels (31) uit As om het taboe errond te doorbreken. “Ik ben zelfs naar de openbare naaktsauna geweest.”
Na een half leven met veel pijn en dertig toiletbezoeken per dag, was het voor Ruth vooral een opluchting toen ze twee jaar geleden een stoma kreeg. “Sinds het eerste middelbaar had ik eigenlijk continu last van buikpijn en diarree”, vertelt ze. “De dokter weet het altijd aan prikkelbare darmen, maar eigenlijk werd het nooit echt goed onderzocht.” Tot ze intussen vijf jaar geleden de diagnose colitis ulcerosa kreeg. “Eigenlijk was mijn dikke darm continu zwaar ontstoken. Dat zorgde voor diarree, bloedverlies en extreme pijn. Dat was geen leven meer. Ik kwam intussen niet meer buiten en kon me enkel verplaatsen van mijn bed naar het toilet en weer terug.” Na de diagnose kreeg Ruth eerst medicatie voorgeschreven. “Ik heb van alles geprobeerd. Eerst pilletjes en daarna infusen. Ik heb zelfs aan studies met nieuwe medicatie deelgenomen. Maar bijna niets hielp. En als het al werkte, dan was het maar voor enkele weken.” Drie jaar later had Ruth nog maar twee mogelijkheden. “Er was nog één type van medicatie, maar daarmee zou ik niet zwanger mogen worden. Mijn man en ik hebben een kinderwens, dus dat was geen optie. Dan bleef er alleen nog een stoma over. Eigenlijk voelde het vooral als een opluchting toen ik dat hoorde. Ik had me er al eerder in verdiept en hoopte vooral dat ik daarmee geen pijn meer zou hebben en mijn leven zou terugkrijgen.”
Operatie
En dus werd in november 2020 Ruths dikke darm verwijderd en kreeg ze een stoma. “De avond voor mijn operatie ging ik binnen in het ziekenhuis. Ik lag op een tweepersoonskamer. Mijn kamergenote vroeg me waarvoor ik kwam. Een half uur later belde ze haar man met de vraag om luchtverfrisser mee te brengen, want het zou gaan stinken. Dat begint al goed, dacht ik.” Ten tijde van de operatie bereikte de coronacrisis net haar tweede piek. “Er mocht geen bezoek komen. De eerste keren dat de stoma vervangen moest worden, daar moest ik helemaal alleen door. Dat vond ik moeilijker dan de stoma op zich.” De stoma heeft het leven van Ruth verder alleen maar ten goede veranderd. “Ik heb geen pijn meer en kan weer naar buiten. Ik kan opnieuw alles doen. Behalve op mijn buik slapen, dat gaat niet meer. En zware dingen tillen doe ik ook best niet meer. Maar douchen of zwemmen gaat zonder problemen. Mijn bikini komt over de
Taboe
Door zo open over haar stoma te praten, hoopt Ruth het taboe errond te doorbreken. “Ik heb mijn stoma Artie genoemd. Dat maakt het makkelijker om er in het openbaar over te praten. Stoma’s worden nog te vaak gezien als iets voor oude mensen. Ik ken zelf ook geen lotgenoten van mijn leeftijd, of toch niet in België. Online volg ik wel wat vrouwen uit Amerika en Australië. Maar ik weet dat die jongere stomadragers ook hier moeten zijn.”
Ook bij lotgenotenvereniging Stoma Ilco Limburg merken ze dat vooral oudere stomadragers zich aanmelden. “Nochtans komt het zeker ook bij jongeren voor. Alleen komen zij niet vaak tot bij ons”, zegt Maggy Vandersmissen van de vereniging. “Toch kan ik het hen alleen maar aanraden. Op 20 oktober is er ‘Stoma voor beginners’, waar stomadragers met verschillende soorten stoma’s tonen hoe je die verzorgt.”
→