Widar en Vervoort sterkste in Ronde van Vlaanderen
Twintig jaar na Voerenaar Erwin Roemans heeft nog eens een Limburger de Ronde van Vlaanderen voor juniores gewonnen. Die eer valt klasbak Jarno Widar uit Wellen te beurt. Hij reed zijn vijf medevluchters één voor één uit het wiel. Ook bij de nieuwelingen was er Limburgse winst dankzij eerstejaarsnieuweling Yasu Vervoort uit Maaseik.
De juniores kregen tijdens een wedstrijd over 115 km maar liefst tien hellingen en negen kasseistroken onder de wielen geschoven. Hellingen zijn voor Widar, die vorige week met de nationale ploeg op klimstage was in de Vogezen, niet meteen een probleem. Voor de kasseien van Parijs-Roubaix werd hij als lichtgewicht thuis gelaten, maar nu heeft hij bewezen dat ook dit voor hem geen probleem hoeft te zijn. Op 75 km van de streep was Widar mee met een elitegroep van zes renners. In die kopgroep gaf Widar de beste indruk. Hij probeerde meermaals weg te geraken. Uiteindelijk lukte dat tijdens de beklimming van de Wolvenberg op 6 km van de finish. Niels Driesen en Aless De Bock, nog twee Limburgse klasbakken, werden respectievelijk knap vierde en zesde.
Nieuwelingen
Eerstejaars Yasu Vervoort haalde het bij de nieuwelingen na een indrukwekkende solo van 15 km. De benjamins kregen vijf hellingen en evenveel kasseistroken te verwerken. Op de voorlaatste klim trok Yasu in de aanval. De rest heeft hem niet meer terug gezien. “Dit had ik zeker niet verwacht”, verraste Yasu na de aankomst. “Korte klimmen en kasseien zijn niet echt mijn ding. Maar je kan er wel het verschil maken als je de betere bent. Op de voorlaatste klim merkte ik dat de anderen er een beetje door zaten. Daarom heb ik het maar eens geprobeerd. En het is gelukt. Dit is al mijn zesde seizoenszege, maar uiteraard veruit de mooiste.”
Meisjes
Bij de meisjes juniores was er net geen podiumplaats voor Fleur Moors. Ze maakte deel uit van een kopgroep van tien, trok van ver de sprint aan en werd vierde. “Uiteraard had ik graag op het podium gestaan. Maar hiermee ben ik ook heel tevreden. Het werd zoals verwacht een echte afvallingsrace. En ik heb me ondanks een gestoorde voorbereiding toch goed kunnen handhaven.” Fleur worstelde wat met motivatieproblemen, vandaar dat ze pas een maand geleden de competitie hervatte. “Het werd me allemaal wat te veel waardoor een rustpauze noodzakelijk was.”