Ex-profrenner Vanbilsen redt nu mensen van verdrinkingsdood
Kenneth Vanbilsen reed tijdens zijn wielercarrière drie Vuelta’s en één Tour. Op zijn erelijst prijken overwinningen in onder meer de GP La Marseillaise en Dwars door het Hageland. Maar midden december gooide de naar Halen uitgeweken Lummenaar de handdoek in de ring. “Mijn val op training in augustus was de druppel. De drive om nogmaals terug te knokken na een blessure bleek verdwenen”, verhelderde hij destijds zijn beslissing aan Het Belang van Limburg.
“Als ik die trainingsrit alleen op pad was geweest, dan zat ik hier nu allicht niet voor jou”, beklemtoont Vanbilsen maanden later. “Bij mijn val had ik mijn tong ingeslikt. Gelukkig was er een trainingsmakker in de buurt die mijn luchtpijp wist vrij te maken door mijn tong weg te trekken.” Een onbaatzuchtige actie, die de pas afgezwaaide profrenner duidelijk aan het denken heeft gezet. Anno 2023 draagt de trouwe luitenant van Laporte en sprintloods van Bouhanni en Viviani immers geen koershandschoenen of -helm meer, maar een zwemshort en badslippers.
“Hoewel ik eraan dacht om een sabbatjaar te nemen, was ik het thuiszitten snel moe”, vertelt Vanbilsen. “Ik merkte dat je als renner een sociaal dier bent. Je komt vaak onder de mensen en die vereenzaming was niets voor mij. Gelukkig vernam ik bij één van mijn zwembeurten in Lummen dat er in het naburige Beringen een opleiding tot redder startte op 20 januari. Luc Wouters, de burgemeester van Lummen, moedigde me aan om deel te nemen, omdat er eind 2023 een vier vijfde betrekking vrijkomt in zijn gemeente. Dankzij die opleiding kon ik tijdens de donkere wintermaanden de verveling wat bestrijden. Drie maanden lang trok ik haast iedere zaterdag en zondag, voor een vierà vijftal uren richting Beringen.”
“Toen ik Stig Broeckx zag liggen, verstijfde ik. Ik had geen idee wat ik moest doen en voelde me
hulpeloos. Dat zette me aan het denken”
Aan de kant blijven
Vanbilsen kwam aan de rand van en in het zwembad in een nieuwe wereld terecht. Een wereld waarvan hij aanvankelijk een heel ander beeld had.
“Dat kan je wel zeggen”, grijnst hij. “Ik dacht, net zoals iedereen wellicht, dat je als redder fluks in het water moet kunnen duiken. Maar niets is minder waar. Je moet altijd een ‘droge’ redding trachten uit te voeren. Besluit je toch te springen? Dan zorg je net voor paniek. Het beste dat je kan doen, is een plankje in het water gooien, naar de persoon
Kenneth Vanbilsen