Infectiologe Erika Vlieghe krijgt eredoctoraat van UHasselt
De Universiteit Hasselt heeft een eredoctoraat uitgereikt aan infectiologe Erika Vlieghe en milieuepidemioloog Jordi Sunyer. “Twee geengageerde topwetenschappers die zich inzetten voor ziektepreventie en de maatschappij in haar geheel”, aldus de UHasselt.
De faculteit Geneeskunde en Levenswetenschappen heeft donderdagmiddag infectiologe Erika Vlieghe een eredoctoraat toegekend voor haar rol in de voorbije coronacrisis. “Uitzonderlijke tijden brengen het uitzonderlijke in mensen naar boven”, opende professor dr. Leen Popleu de laudatio. “Als geen ander slaagde zij erin om via klare taal de wetenschap in verbinding te brengen met het publieke en politieke speelveld.”
“Dat iemand als Erika Vlieghe doodsbedreigingen kreeg en politiebewaking nodig had, omdat ze in deze crisis een uiterst belangrijke maatschappelijke taak opnam, is iets dat we als samenleving niet mogen en zullen accepteren. Het is daarom dat we vandaag als academische gemeenschap schouder aan schouder om jou heen staan”, sprak professor dr. Jeroen Van Der Hilst.
Erika Vlieghe is ietwat geëmotioneerd door zoveel lof. “Het doet natuurlijk deugd om na jaren van hard werk zoveel erkenning te krijgen vanuit de academische wereld”, zegt professor dr. Vlieghe. “Ik ben daar ontzettend blij mee, maar ik wil dat ook meteen delen met de vele collega’s met wie ik dat samen heb gedaan. Dit was echt teamwerk en dat is ook de sleutel tot ons succes geweest denk ik.”
Limburgse roots
Wat velen niet weten, is dat Erika Vlieghe een bijzondere band heeft met Limburg. “Het begint met mijn genetica, die voor een kwart uit Sint-Truiden en een kwart uit Hasselt komt. Tenniskampen in het Dommelhof in Neerpelt waren mijn eerste kennismaking met de allervriendelijkste Belgen. En in de zomer van 1994 werd ik voor mijn allereerste stage Geneeskunde uitgezonden naar ‘het verre’ Sint-Martinusziekenhuis in Bilzen. De solide basis van mijn medische kennis werd daar gelegd. In 2019 leerde ik ook dat Limburg de allerbeste mannen huisvest, of beter: de allerbeste man, mijn ultieme compagnon de route.”
Enkele maanden later diende zich corona aan, een pandemie die niemand had zien aankomen.
Vlieghe: “De weinig florissante beginperiode van deze pandemie, moet ons blijvend doen nadenken over onze eigen kwetsbaarheden. Nu pas realiseren we ons hoeveel infectieziekten kunnen bijdragen aan de levensverwachting, in de negatieve zin dan. Infectieziekten zijn een blijvende realiteit en daar moeten we verstandig mee omgaan. Ze gaan niet zomaar weg, al hebben velen dat gehoopt tijdens de pandemie.”
Landsverdediging
Daarom pleit de infectiologe voor de oprichting van ‘een leger’ van mensen die met infectieziektebestrijding bezig zijn op allerlei niveaus.
“We hebben staatsveiligheid en defensie voor aanvallen door mensen, en we steken daar veel belastinggeld in. Maar wat hebben we precies voor de aanvallen uit de microscopische wereld?”, zegt Vlieghe. “Ons ministerie van microbiologische landsverdediging is hopeloos versnipperd, onderbestaft. De intelligentie is niet gebundeld. Er liggen geen concrete draaiboeken klaar en er staan nauwelijks of geen oefeningen op het programma. Als academische waakhonden is het onze taak om hier blijvend op toe te zien, dat we uit dit coronaslagveld ook echt beter gewapend komen en blijven komen.”
Corona lijkt intussen volledig naar de achtergrond te zijn verdwenen. Of kan dit virus toch nog voor een verrassing zorgen?
“We durven al voorzichtig in de verleden tijd spreken, ik denk zelfs Geert Molenberghs ook al een klein beetje”, lacht Vlieghe. “Corona kan nog altijd met een nieuwe variant, lelijk uit de hoek komen. Dus we moeten ons op zo’n scenario realistisch voorbereiden. Maar andere virussen staan ook klaar, denk maar aan het vogelgriepvirus. Alleen al het afgelopen jaar hebben minstens vijf andere infecties al hun tanden laten zien: mazelen, difterie, ebola, lassa, cholera en m-pox (apenpokken, nvdr). Daar moeten we ons van bewust zijn. We moeten daarover niet panikeren of doemdenken. Maar wel stap voor stap een aantal zaken in stelling brengen om ons daar voor te beschermen.”
Preventief
De faculteit Wetenschappen reikte tot slot ook een eredoctoraat uit aan de Spaanse milieuepidemioloog Jordi Sunyer, een wereldautoriteit op het vlak van ziektepreventie. Het had niet veel gescheeld of Sunyer had de uitreiking niet gehaald. Samen met zijn echtgenote spoorde hij naar Hasselt….in Duitsland. “Maar eind goed, al goed”, lacht professor dr. Tim Nawrot. “Sunyer toont al 25 jaar lang aan dat baby’s al voor de geboorte worden blootgesteld aan tal van omgevingsfactoren die een impact hebben op hun latere gezondheid. Hij is een grote meneer in ons vakgebied.” “Ik ben zo onder de indruk en zo geraakt in wat dit eredoctoraat betekent, want de UHasselt is een pionier in mijn vakgebied. Het is voor mij dus een grote eer”, zegt professor Sunyer.
Alleen op een gezonde planeet, kan de gezondheid van de mens verbeteren, stelt Sunyer. “En dat kan al via kleine maatregelen: leg fiets- en wandellanen aan, omgeven door groen, die mensen aanzetten om te bewegen. Dat komt niet alleen de gezondheid ten goede, maar ook de luchtkwaliteit.”
“Mijn genetica komt voor een kwart uit Sint-Truiden en een kwart uit Hasselt, ik volgde tenniskampen in Neerpelt, in 1994 deed ik mijn eerste stage in het Sint-Martinusziekenhuis in Bilzen en in 2019 leerde ik mijn man kennen in Limburg”
Erika Vlieghe over haar bijzondere band met Limburg