“Omar sprong bij mij en maakte zonder aarzelen mijn been vrij”
Het was zowel fysiek als mentaal een enorme opluchting toen mijn linkerbeen los was. Ik ben hem zo dankbaar”, zegt Peter Brouns (43), medezaakvoerder van de firma P&J Brouns Klinkerwerken. Met zijn vrachtwagen, geladen met klinkers en betonblokken, belandde hij woensdagnamiddag in de gracht langs ’t Hasseltkiezel in Bree.
“Een voertuig stak dwars de weg over en ik probeerde dat nog te ontwijken waardoor mijn vrachtwagen begon te zwalpen en kantelde. Ik lag onder in de cabine in de gracht. Ik had een beklemmend gevoel”, vertelt Peter. De film van het ongeval speelt nog door zijn hoofd.
Zwart voor ogen
“Na de klap werd het een paar seconden zwart voor de ogen. Bloed druppelde van mijn hoofd, ik was van streek en ik zat vast, mijn linkerbeen stak geklemd tussen het stuur en de zetel. Er sijpelde langs mij ook olie.
Maar ik kon niet aan mijn telefoon om iemand te bellen, ik kon niks.”
Zo beschrijft Peter het beangstigende moment.
Net op dat ogenblik opende een held het portier van zijn vrachtwagen. “Die man sprong bij mij. Hij plaatste een ijzeren staaf onder het stuur, en met al zijn kracht kon hij dat deel een beetje omhoog plooien. Door de ruimte die werd gecreëerd, kon ik mijn been eruit trekken. Ik vind dat zo enorm ‘chic’ dat die man dat doet, zonder vragen, zonder aarzelen, meteen actie. Toen ik los was, viel alle spanning en emotie van mij af.” Peter zijn verwondingen vallen uiteindelijk mee, kneuzingen aan been en ribben. “Ik ben overal wat pijnlijk en stijf, maar ik hoop dinsdag weer aan de slag te gaan”, zegt de zelfstandige ondernemer.
Hete motor
De vrachtwagenbestuurder heeft ontzettend veel geluk gehad. Dat beseft zowel Peter als zijn redder Omar. “De brandstoftank lekte op de motor, en die motor was warm. Dat gaf een onveilig gevoel. Ik weet dat je slachtoffers niet mag verplaatsen maar dat lek maakte mij ongerust”, zegt Omar Al-Dulaimi (35) uit Bree. De automonteur werkt bij autohandel Car Investment Belgium. Toen Omar de crash voor de zaak op straat hoorde, stormde hij samen met zijn collega’s naar buiten. Verkoper Erik Kerkhofs belde naar de hulpdiensten en hij bezorgde Omar een ijzeren staaf om
Peters been vrij te maken. “Die man heeft een goede engelbewaarder.” Tot voor donderdagavond 17 uur had Peter zijn redders nog niet gezien. Via Facebook lanceerde hij een oproep om hen te vinden: “Ik wil langs deze weg de mensen bereiken die onmiddellijk de hulpdiensten hebben verwittigd en mij zijn blijven steunen, in het bijzonder een man die zonder lang aarzelen bij mij in de vrachtwagen is gekropen en die met alle kracht en middelen die hij had mij heeft geholpen om mijn gekneld been vrij en los te maken.”
Pralines
Zijn oproep leidde naar Omar die vlakbij werkt. Met een doosje pralines komt Peter hem bedanken. “Ik wist niet of je bier drinkt”, lacht Peter. Omar glimlacht en hij blijft nederig onder de woorden van dank. “Dit is mijn plicht tegenover ieder mens”, zegt hij. Peter repliceert dat hij niet weet of hij zelf de moed zou hebben voor zo’n reddingsactie. “Ik heb heel veel geholpen in mijn land”, zegt Omar. Daarmee doelt hij op de oorlog in Irak. Hij vluchtte in 2015. “We hebben eerst een jaar in Charleroi gewoond maar omdat er in Vlaanderen meer werk te vinden is, zijn we naar hier gekomen. Mijn vrouw en ik hebben zes maanden Nederlandse les gevolgd eens we onze verblijfsdocumenten hadden.”
Sinds 2017 is hij aan de slag bij de autohandel in Bree, maar hij heeft daarnaast ook nog zijn eigen garage Aldu Cars voor onderhoud en verkoop. “Mijn familie woont nog in Irak. Het is daar rustiger nu, maar ik kan er niet meer leven.”