Zondag tranen, één week later weer messcherp: het kan

Toen Mark van Bommel zondagmiddag na het 1-1-gelijkspel tegen Union de kleedkamer binnenstapte, stelde hij vast dat er tranen vloeiden bij verschillende spelers. Jelle Bataille stond dan weer de journalisten te woord met trillende lippen – zo ondersteboven was hij van wat zich net op de Bosuil had afgespeeld.

Om maar te zeggen hoe groot de ontgoocheling was bij de Great Old. En dat is perfect te begrijpen – Antwerp stond op tien minuten van een historische dubbel –, maar tegelijk heeft het nog steeds als enige ploeg alles in eigen handen. Winnen op Genk en Antwerp is kampioen.

In zijn nabespreking legde Van Bommel daar de nadruk op. “Er is nog een herkansing”, vertelde hij zijn spelers. “Die had ik in 2010 niet toen ik met Nederland de WK-finale verloor van Spanje. Ook al wordt het nu moeilijker, we kunnen het nog afmaken. Ik weet niet of de jongens me gehoord hebben…”

Van Bommel probeerde zijn spelers dus meteen op te peppen, goed beseffend dat hij zondag in de Cegeka Arena elf strijders nodig zal hebben om alsnog de titel te pakken – een punt zal wellicht niet volstaan. Maar is het überhaupt mogelijk om in één week tijd de knop om te draaien? “Wel als Antwerp vóór Union goed gewerkt heeft”, aldus sportpsycholoog Cedric Arijs. “Toen mocht niet uitsluitend de nadruk worden gelegd op het droomscenario – namelijk winst en een groot feest –, maar ook op de eventuele desillusie.”

Volgens onze informatie is dat daadwerkelijk gebeurd in Deurne Noord. Dat bleek ook uit de interviews: geen enkele speler wilde het vel van de beer al verkopen. Uit zelfbescherming, maar evengoed uit realisme. Want Union kloppen: doe het maar.

Klutsgoal

Arijs vindt het positief dat de staf van Antwerp heeft toegelaten dat er in de vestiaire gehuild werd. “Vergelijk het met een fysieke cooling down – dat is cruciaal om je spieren te laten herstellen. Emotioneel is dat net hetzelfde. Je mag dat niet onderdrukken, het is net nódig. Het is menselijk. Mocht je dat tegengaan, dan riskeert dat zich te wreken in de volgende wedstrijd. Dan kan er net nog meer spanning of druk zijn, terwijl je dat net wil vermijden. Het zal vanuit zichzelf al stresserend genoeg zijn.”

“Het is nu zaak om de speler individueel aan te pakken”, aldus de sportpsycholoog. “Iedereen heeft nood aan een andere benadering. Maar voetbal is uiteraard in eerste instantie een teamsport. Dus moet Antwerp ook aandacht besteden aan het collectief. Bij die analyse is het belangrijk dat ze abstractie maken van het resultaat tegen Union. De prestatie an sich is ook van tel. Was het voetbal dat Antwerp bracht zoals ze het wilden? Was de vechtlust aanwezig? Zijn er werkpunten? Daar kun je concreet mee aan de slag richting de volgende match.”

Van Bommel was op dat gebied positief: “Ik kan de jongens niks verwijten. Ze hebben de discipline getoond om het plan uit te voeren. Onze ideeën waren goed. Behalve bij het tegendoelpunt – een klutsgoal, het was zelfs geen kans, maar dat maakt niet uit – hebben we geen fouten gemaakt.”

Omstreden wissel Janssen

Ook de RAFC-coach zelf niet? Er was achteraf commotie over de wissel van Vincent Janssen. Hij moest met een pijntje naar de kant, maar Van Bommel bracht in zijn plek geen aanvaller, wel middenvelder Mandela Keita. Was dat louter een zet om de voorsprong te consolideren? En was dat wel verstandig?

Van Bommel was het niet eens met die bedenking: “We zijn wél op zoek gegaan naar de 2-0. Het is trouwens niet zo dat het tegen een man minder automatisch makkelijker wordt. Het is soms zelfs moeilijker, want de tegenstander gaat anders voetballen.”