Ieder op zijn eigen erf
Of Bosland nu Nationaal Park wordt of niet, weten we pas dit najaar. Het dossier is alvast ingediend. Het masterplan was al in maart klaar, op een paar details na. Maar eind april sloeg de twijfel toe. Ineens haakten maar liefst drie van de zes betrokken gemeenten af. Het enthousiasme was omgeslagen in ongerustheid. Gevoed door het getouwtrek over stikstof. Plus het succes van de Boer-Burger-Beweging dat toevallig samenviel met de allerlaatste vergaderingen. Dus konden de resterende gemeenten opnieuw naar de tekentafel trekken. Bob Nijs, cd&v-burgemeester van Lommel, heeft een stapel masterplannen op zijn bureau liggen. Met telkens minder gemeenten. Maar hij gelooft er nog in en houdt de deuren voor iedereen open.
In de commissie Leefmilieu van het Vlaams Parlement is het ontwerp van decreet gisteren bijgespijkerd zodat er duidelijk in staat dat dit geen enkele impact mag hebben op vergunningen. Niet voor wat in het park ligt, maar ook niet voor alles errond. Of dit volstaat, zal pas later duidelijk worden zodra iemand naar de rechtbank stapt. Want je kan nooit de juridische impact inschatten, nooit in het hoofd van een rechter kijken. Ook al noteer je letterlijk in een decreet dat een park eigenlijk niets voorstelt, dat het niet meer is dan een verzameling bestaande natuur. Er komt geen nieuwe bij. Niet in het park en niet erbuiten. Voor Mieke Schauvliege (Groen) is het “een groene strik”, voor Bruno Tobback (Vooruit) “een reeks borden langs de snelweg”. Te weinig dus. Maar ook binnen de meerderheid was er oppositie. Zelfs binnen één partij. Tinne Rombouts (cd&v) stemde tegen het decreet, haar partijgenoot Stijn De Roo voor. Enerzijds, anderzijds, maar dan zonder de nuance. Voor een keer geldt de particratie niet en doet een parlementslid haar zin. Zelfs een onthouding was blijkbaar niet duidelijk genoeg voor Rombouts. Die eigenzinnigheid zal wel door het partijhoofdkwartier ingedekt zijn, maar het symboliseert ook hoezeer cd&v worstelt met het verzoenen van natuur en landbouw. Dat zie je ook in de verdeelde houding van de cd&v-burgemeesters. Ieder op zijn eigen erf. De cd&v-burgemeester van Peer is tegen, die van Lommel is voor, die van Pelt twijfelde op een cruciaal moment en die van Leopoldsburg wil graag, maar mag voorlopig niet. Hoe meer landbouwers in hun gemeente, hoe groter de twijfel.
Ach, laten we wachten op de eerste budgetten. Als straks blijkt dat een paar gemeenten met alle voordelen gaan lopen die bij een Nationaal Park horen, dan zullen er wel een paar bijdraaien. Later, na de verkiezingen. Want tegen dan nog eens een bocht maken, is er eentje te veel.