Hasselaar Daniel Demoustier draait docu over Jean-Marie Aerts
De Hasseltse filmmaker Daniel Demoustier werkt al geruime tijd aan een documentaire over Jean-Marie Aerts, de onlangs overleden producer en T.C. Matic-gitarist. “Jean-Marie kreeg zijn diagnose tijdens de opnameperiode”, vertelt Daniel. “Hij reageerde eerder gelaten.”
“De organisatie van de Leuvense concertzaal Het Depot had me gevraagd een filmpje te maken dat getoond kon worden tijdens de show voor de zeventigste verjaardag van Jean-Marie”, begint Daniel Demoustier. “Al snel wist ik: ‘Hier zit een langere, volwaardige documentaire in.’ Dus ben ik aan de slag gegaan. Ik financier dit project volledig met eigen middelen, omdat ik simpelweg geen partners vond die mee in het verhaal wilden stappen. Nu Jean-Marie overleden is, zie ik dat er meer interesse is. De onderhandelingen zijn volop aan de gang.”
Door het overlijden van Jean-Marie kreeg je wel te maken met onvoorziene omstandigheden.
“Jean-Marie is een goede vriend, dus natuurlijk wist ik dat hij ernstig ziek was. Hij kreeg zijn diagnose bovendien in de opnameperiode. Maar toch kwam zijn overlijden als een verrassing. Een maand eerder was ik hem nog gaan interviewen en hij was toen oké, volop aan het werk. Niets wekte de indruk dat het een maand later voorbij zou zijn.”
Waarom wilde je deze documentaire maken?
“Ik heb zelf ook kanker gehad, wat voor een grotere verbondenheid zorgde. Dat merk je in de interviews: het was alsof Jean-Marie me als een soort van steun zag. Waarmee ik niet zeg dat hij bang was. Maar wat zijn lot betrof, was hij eerder gelaten. Ik wilde die docu maken omdat
Jean-Marie een uniek persoon was. Een geweldige, bijzonder getalenteerde, perfectionistische mens. En gedreven om te werken. Hij is bijvoorbeeld nooit op vakantie geweest. Toen hij naar Fuerteventura trok op uitnodiging van Dirk Da Davo van Neon Judgement, hebben ze een week lang binnen gezeten. (lacht) Ze hebben dan maar een plaat opgenomen.”
De laatste jaren was de vriendschap tussen Jean-Marie en Arno niet meer wat ze ooit geweest was. Wordt daar ook over gepraat?
“Ja, een gevoelig punt, maar eigenlijk hadden ze niet echt ruzie. Welke dingen spelen er tussen mensen die mekaar zo lang kennen? Er zijn de verhalen over het onmenselijke geluidsvolume van Jean-Marie maar daar heeft mijn broer Patrick, die de vaste geluidstechnicus was van Arno, een mouw aan gepast met een inearsysteem. Jean-Marie speelde inderdaad luid. Luider dan de algemene geluidsinstallatie, en hij drukte zijn volume uit in Beaufort. Tot hij op een dag een soort van windtunnel had gebouwd om voor zijn versterker te plaatsen. Toen drukte hij zijn volume uit in mach. (lacht)”
“Ik heb zelf ook kanker gehad, wat voor een grotere verbondenheid zorgde. Dat merk je in de interviews: het was alsof Jean-Marie me als een soort van steun zag”
Daniel Demoustier Filmmaker