Eerste Limburgse zomerbars open ondanks kwakkelweer: “Maar de zon blijft welkom”
Zomerse cocktails en beats, maar helaas: amper zon. Ondanks het kwakkelweer ging zomerbar Barnoe in Heusden-Zolder zaterdag toch al van start. “150 plaatsen zijn overdekt, dus we doen gezellig open.” Nieuweling Plage Odette in Beringen stelt de grote opening uit tot woensdag.
Weer of geen weer: zomerbar Barnoe aan het kanaal in Heusden-Zolder opent altijd het weekend voor 1 mei. Ook zomerbar Kaai 3 in Bree is ondanks het kwakkelweer dit weekend open. Met temperaturen tot 17 graden is het warmer dan afgelopen week. Toch blijft het grijs en wisselvallig. “We zijn met een aantal zomerbars die ongeveer op hetzelfde tijdstip openen, maar die hebben nu uitgesteld met het weer. Wij zijn wel open”, zegt zaakvoerder Dirk Decoster van Barnoe vastberaden. “We hebben heel wat overdekking, dus ook bij slecht weer krijgen wij meestal veel volk over de vloer.”
Spelbreker
“Als het echt stormt, durven we wel eens sluiten”, gaat Decoster verder. “Dat gebeurt een of twee keer per jaar. Voor de rest zijn we altijd open, zeven dagen op zeven. Uiteraard is ook voor ons het weer een beetje een spelbreker. Het liefst hebben we zon. Als je in je eigen tuin zit, ziet die er ook veel mooier uit als de zon schijnt. De zon blijft dus welkom. (lacht) Het gras ziet nu wel mooi groen. Dat is dan weer een voordeel. We moeten het positief zien.” Het weer is op z’n minst gezegd grillig: tijdens de laatste opbouwwerken regent het nog, wanneer de bar zaterdag opent, schijnt de zon. En dat zorgt meteen voor de eerste gasten. “Voor ons maakt dat wisselvallige weer het moeilijker om personeel in te zetten”, zegt Decoster. “Als ze droog weer voorspellen en mensen willen gaan fietsen, maar er valt toch een druppeltje, dan blijven ze thuis. Als de zon er weer doorkomt, kan je met een pulleke op het terras zitten. De temperatuur valt best mee, maar met dit weer kunnen we moeilijk inschatten hoe druk het wordt. Daardoor moeten we soms nog personeel afbellen of bijboeken.”
Nieuwe zomerbar
Zomerbar ’t Huis Zonder Naam in Borgloon ging op 30 maart al
“Met dit weer kunnen we moeilijk inschatten hoe druk het wordt. Daardoor moeten we soms nog personeel afbellen of bijboeken”
Dirk Decoster, zomerbar Barnoe
open. Nieuweling Plage Odette in Beringen stelt de grote opening uit tot 1 mei, omwille van het weer. Woensdag wordt 24 graden voorspeld. “We willen openen met een grote knal, daarom stellen we het een paar dagen uit”, zegt Ruben Robeyns van Plage Odette, ook general manager van cateringbedrijf Atelier V in Hasselt. “We hebben ook Jardin du Commandeur aan het Kasteel van Ordingen. Ook die zomerbar gaat woensdag open.”
Met Plage Odette zien ze het alvast groots. “De beachbar ligt op een site aan de waterskiclub, en zeker op lange termijn zijn er nog wat wilde plannen”, zegt Robeyns. “We hebben 400 zitplaatsen, waarvan 150 overdekt. Om een zomerse vibe te creëren hebben we gekozen voor een rieten dak. Het is een trendy, hippe beachclub met palmbomen, zand, strandstoelen en bartafels. Er is een grote ronde buitenbar, zodat je het gevoel krijgt dat je op het strand loopt. En natuurlijk is er een kinderspeeltuin. We willen zowel de jonge doelgroep, als ouderen en fietsers aanspreken. Als het mooi weer is, kunnen boten bij ons aanmeren. Ik denk dat wij de enige zomerbar zijn waar dat kan. We zijn elke dag open, enkel bij slecht weer sluiten we.”
Alice’s Garden in Genk opent dinsdag 30 april. Andere zomerbars zoals Ipanema aan de Hasseltse Versuz, Thor Terrazza in Genk en Kafee Kongée in Pelt, wachten tot 8 mei.
De verpleegkundige in een flexibel statuut – als zelfstandige, uitzendkracht of ‘ingehuurde’ projectverpleegkundige – rukt op. Een oplossing of een bijkomend probleem voor de zorgsector die al lang schreeuwt om meer handen aan het bed? Icuro-Zorgnet: “De vijver wordt hiermee niét groter, wél duurder.”
“10.000 euro per maand?” Toen een mail van het externe uitzendkantoor per ongeluk in haar inbox belandde, trok projectverpleegkundige Sabrina Snoeckx grote ogen. “Durfde het kantoor zó veel voor mij te vragen aan het ziekenhuis dat mij inhuurde? Belachelijk veel, het druiste tegen mijn principes in. Als je het afzette tegen wat ik zélf kreeg, was het helemaal schandalig: 2.200 euro bruto. Oké, ik had wel een auto met tankkaart, maar dat waren toch maffiapraktijken.” Met de mail in de hand eiste ze een loonsverhoging bij het kantoor. Ze kreeg 400 euro bruto bij, maar de negatieve ervaring bleef hangen. Ze besloot om intern voor een ziekenhuisgroep te gaan werken, in dienst als intern projectverpleegkundige. “Voor het ziekenhuis is dit ook beter, nu ben ik minder duur.”
Collega-verpleegkundige T., die anoniem wil blijven, werd na 27 jaar vast dienstverband bewust extern projectverpleegkundige via een uitzendkantoor. Hij verdient nu 100 euro meer en heeft een auto. “Ik weet dat ik een dure vogel ben. Misschien is het niet erg correct, maar dan moet het beleid veranderen. Leg het zorgpersoneel beter in de watten en geef een deftig loon. Dan vertrekken ze niet.”
Robin werkte eerst als projectverpleegkundige via een interimkantoor, nu als freelancer. “Ik voelde me een nummer voor dat kantoor. Ik wil vrijheid hebben, kunnen vertrekken als ik het beu ben. Als freelancer heb ik nu een auto van mijn zaak en bepaal ik zelf mijn tarieven. Nu verdien ik 10.000 euro per maand voor mijn zaak, ik keer mezelf daar een deel van uit.”
Vierduizend vacatures
Almaar meer verpleegkundigen maken voor zichzelf de optelsom. Ze zijn niet alleen gegeerd, de hoge werkdruk en avond-, nacht- en weekendshifts zijn een gekend zeer. Vandaag staan er 4.000 vacatures open in de zorgsector, het voorbije jaar werden liefst 10.798 verpleegkundigen gezocht. Vooral sinds corona kiezen ze vaker voor een flexibeler statuut als interimkracht, freelancer of projectverpleegkundige. Voor de ziekenhuizen zijn er geen recente cijfers, maar uit gegevens van het Departement Zorg bleek die groep flexibele verpleegkundigen in de woonzorgcentra verzesvoudigd in vergelijking met vorig jaar.
Sommige uitzendbedrijven spelen erg listig in op de war on talent. Met beloften van een hoger loon, een auto en betere uren snoepen ze soms vast personeel af van zorginstellingen en bieden die vervolgens weer aan tegen andere voorwaarden. O.a. verpleegkundigen verhuren aan zorginstellingen legde Steve Rousseau met House of Talent alvast geen windeieren, bleek vorige week. Het omgekeerde geldt voor de zorginstellingen.
De situatie frustreert directies van de zorginstellingen. “We zien goede medewerkers vertrekken omdat we de middelen niet hebben om hen beter te betalen. De uitzendmarkt kan dat wel en biedt hen vervolgens weer duurder aan”, zegt een directeur van 17 woonzorgcentra. “Als je écht mensen nodig hebt zoals wij, lijdt de financiering van het wzc er finaal toch onder. Je kunt die extra kosten niet doorrekenen aan de bewoners. Een wzc is al niet goedkoop. Het systeem ondermijnt de continuïteit van de zorg, de band met de bewoners en met de collega’s.”
“Minister Crevits stelt dat je geen winst mag maken op de zorg, maar kijkt daarbij naar de wzc’s, terwijl je je toch ernstige vragen kunt stellen bij die kantoren die winst op zorg maken.”
Moderne slavenhandel
“Als ik niet moest, zou ik geen uitzendwerk gebruiken”, zegt Joeri Fabry directeur van wzc Salvator Welzijnszorg in Hasselt. “Het ontwricht de zorg. Maar het personeelstekort is groot. Als een verpleegkundige kan kiezen voor een auto, betere uren of voor een ziekenhuis, dan komt ouderenzorg vaak op de laatste plaats. De uitzendkrachten hier hebben een auto. Ik kan dat nooit aan al mijn vijftig medewerkers bieden.” Fabry zou liever zijn centen voor iets anders gebruiken “dan dubbel zoveel te betalen voor hetzelfde werk”. Het bericht over de miljoenenwinsten van Steve Rousseau, o.a. door het detacheren van verpleegkundigen, maakte Fabry kwaad. “Dat is bijna een moderne vorm van slavenhandel. Het kantoor wordt er rijk van, maar voor de zorg smaakt dit bitter.”
“Onetisch en pervers”
“Je zult op acute momenten als iemand ziek of zwanger is nooit zonder interims kunnen. Maar dat mag de reguliere zorg niet structureel vervangen, zoals nu stilaan gebeurt. Dat is onbetaalbaar en problematisch”, zegt Margot Cloet, hoofd van zorgkoepel Icuro-Zorgnet. Vooral de ingehuurde projectverpleegkundigen zijn Cloet een doorn in het oog. “Die kosten 2 tot 2,3 keer zoveel aan de instelling. Te vaak komen ze hetzelfde werk doen als de reguliere verpleegkundigen die wél binnen de cao’s werken. De uitzendkantoren maken sluw gebruik van de personeelskrapte en de wettelijke mogelijkheid. Een bekommernis om de zorg betaalbaar te houden, is er niet. Het is onethisch en pervers, het ondermijnt het zorgsysteem. Bijkomende handen creëert het niet, het maakt de financiële problemen alleen maar groter.”
“De vijver wordt niet groter, maar wel duurder”, beaamt Olivier Remy, algemeen coördinator ACV Puls non-profit. “Maar die verpleegkundigen verdienen niet twee keer zoveel, he. Als je het verhaal van House of Talents leest, weet je wel waar het geld naartoe gaat...”
Dat onze zusterkrant De Standaard dat businessmodel pervers noemde, vindt Rika Coppens van concurrent House of HR onterecht. “Ons businessmodel is mensen in knelpuntberoepen vinden, binden en uitsturen naar diverse werkgevers met tijdelijke noden. Bij de grote meerderheid zijn de intenties wél zuiver.”
Familiedag
Zorginstellingen bieden wel tegenwicht. Tijdens corona zag het Virga Jesse-ziekenhuis ook verpleegkundigen vertrekken en zich opnieuw - duurder - aanbieden als externe projectverpleegkundige. “Met zes andere Limburgse ziekenhuizen hebben we dan afgesproken om hen te weigeren. Anders beland je in een vicieuze cirkel”, zegt Mauro Convalle, directeur Zorg. “In Limburg hebben we wel de luxe dat we mensen kunnen weigeren, in de grootsteden heb je die keuze soms simpelweg niet.”
Convalle zocht wel uit waarom die verpleegkundigen vertrokken waren. “Soms was de reden financieel, vaak wilden ze betere uren. Als werkgever kun je dat niet altijd bieden. Maar als we ons personeel willen houden, zullen we een en ander toch ook zelf moeten proberen op te lossen. Veel verpleegkundigen starten om 7 uur, combineer dat maar eens met jonge kinderen. Moet het operatiekwartier echt om 8 uur beginnen? Kunnen we niet nadenken over kortere en langere shifts? Bekijk dat met een open geest.”