De lat ligt voor Guardiola hoog bij Rekordmeister Bayern München, waar prijzen pakken al lang niets bijzonders meer is
In de halve finales van de Champions League waren de Duitsers op het veld van Real Madrid indrukwekkend in balbezit, maar er kwamen te weinig kansen. Real won met 1-0. Na de terugwedstrijd kreeg Guardiola een storm over zich heen wegens zijn keuze voor een 4-2-4-opstelling. Bayern ging in eigen huis met 0-4 on- deruit. Een vernedering. ‘Bayern München moet uitmaken of de coach de juiste is voor deze club’, zei Guardiola zelf. Dat hij een toptrainer is, betwijfelde niemand. Wel of zijn ideeën werken bij Bayern. Hield hij te koppig vast aan de dogma’s uit zijn Barcelona-tijd?
‘Smalle’ kern
Pas met het boek Herr Pep kreeg de buitenwereld zicht op waarom de bestuurskamer hem meteen boven elke twijfel had verheven. Dat boek is de neerslag van de blik achter de schermen die Guardiola zijn vriend en journalist Marti Perarnau een jaar lang had gegund. Guardiola had voor de terugwedstrijd zes spelers in zijn bureau geroepen. Vijf ervan waren gewonnen voor een opstelling met vier aanvallend ingestelde spelers. Niet Guardiola’s dogma’s waren de oorzaak van de nederlaag, maar het afstappen van zijn systeem. Guardiola vraagt extreme focus van zijn spelers. Hij is daarom voorstander van een beperkte kern. Het is dan makkelijker om iedereen scherp te houden, maar nu Bayern wordt geteisterd door blessures – onder meer Robben en Ribéry – en enkele spelers uit vorm, dreigde hem dat zuur op te breken. Dat verklaart allicht de clash met de medische staf na de nederlaag in Porto. Guardiola is na zijn zesde opeenvolgende kwalificatie voor de halve finales van de Champions League weer het genie dat voetbal van een andere planeet produceert, maar tot hij de finale wint, blijft de grens met miscast open.