Vakbond vraagt eigen ‘spionnen’ in bestuur van bedrijven

Werkgevers reageren geërgerd: wie meezetelt moet mee verantwoordelijkheid dragen

De christelijke vakbond ACV wil eigen waarnemers in de raden van bestuur van grote bedrijven. Het ACV pleit daarvoor vandaag en morgen op zijn nationaal congres. Vakbonden zetelen nu al in de ondernemingsraden van bedrijven, maar die worden pas later ingelicht over belangrijke info. Daarom wil het ACV nu ook eigen ‘spionnen’ in de raden van bestuur, waar de echte beslissingen genomen worden. De werkgevers staan niet te springen. ‘Als ze komen, moeten ze wel mee beslissen.’

In de toekomst wil de christelijke vakbond ACV eigen waarnemers installeren in de raden van bestuur van de grote bedrijven. Dat is een van de speerpunten op hun nationaal congres. ‘Ze zijn welkom, maar dan moeten ze wel mee de verantwoordelijkheid dragen voor de beslissingen’, zegt VOKA-topman Jo Libeer. Vandaag en morgen organiseert de christelijke vakbond ACV haar vierjaarlijkse nationale congres. Een van de opmerkelijkste speerpunten is het pleidooi voor permanente waarnemers van de vakbonden in de raden van bestuur van de ondernemingen. Een soort ‘spionnen’, zeg maar. Nu zetelen de vakbonden al in de ondernemingsraad van een bedrijf, maar die wordt meestal pas later – of helemaal niet – op de hoogte gebracht van belangrijke informatie. ‘De echte strategische beslissingen worden genomen in de raden van bestuur. Om ervoor te zorgen dat onze werknemers over álle info beschikken, zouden wij daar ook afgevaardigden moeten hebben’, zegt ACV-woordvoerder David Vanbellinghen.

Spreekrecht, geen stemrecht

Het ACV benadrukt wel dat de waarnemers enkel spreekrecht zouden hebben en geen stemrecht. ‘Dat ligt wat gevoelig’, zegt Vanbellinghen. Vooral bij moeilijke beslissingen, zoals herstructureringen, staan de vakbonden liever niet mee aan het roer. ‘In vergelijking met het buitenland is dat voorstel ongezien’, zegt Guy Van Gyes, expert werknemersinspraak bij het HIVA (Onderzoeksinstuut voor Arbeid en Samenleving). Zowel in Duitsland als in Frankrijk is het al ingeburgerd dat vakbonden een rol spelen in de raden van bestuur. ‘Maar daar gaat het telkens om een volwaardige vertegenwoordiging’, zegt Van Gyes. ‘Dat wil zeggen dat de vakbonden mee aan de bestuurstafel zitten, maar dan ook mee de verantwoordelijkheid dragen voor beslissingen waar ze het niet altijd mee akkoord zijn. Dat is eigenlijk een beetje alsof je de oppositiepartij laat meestemmen: ze be- halen toch nooit de meerderheid, maar het grote voordeel iss dat ze vaak veel meer kunn nen wegen op een beslissing.’ Van Gyes haalt zelf een tussenoplossingp aan zoals in Nederla land, waar de vakbonden een ex externe, onafhankelijke perso soon in de raad van bestuur ku kunnen afvaardigen.

Werkgevers:W ‘Geen lustenlu zonder lasten’

DeD werkgeversorganisaties staanst niet eens weigerachtig tegenoverte een volwaardige vertegenwoordigingte van de vakbond.b Maar met de zogenaamde ‘ spionnen’ hebben ze wél een groot probleem. ‘ Meebesturen betekent ook mee verantwoordelijkheid opnemen. Als de vakbonden puur willen observeren en hun gedacht zeggen, is dat geen optie.’ Ook Pieter Timmermans, CEO van werkgeversorganisatie VBO, noemt het ACV-voorstel ‘heel bizar’. ‘Geen lusten zonder lasten’, zegt hij. ‘We hebben nu al overlegorganen, zoals de ondernemingsraad. Die waarnemers in de raden van bestuur hebben dus geen enkele toegevoegde waarde als ze niet meebeslissen.’

PIETER TIMMERMANS

Werkgeversorganisatie VBO

We hebben nu al overlegorganen. Die waarnemers in de raden van bestuur hebben dus geen enkele toegevoegde waarde als ze niet meebeslissen