‘We hebben misschien wereldhits weggegooid’
The Van Jets bekijken het leven met ironische blik op nieuwe plaat
‘Prettig gestoord en een tikkeltje wrang’, zo omschrijven The Van Jets hun nieuwe album. ‘Jaloers op het succes van Stromae en Oscar and the Wolf zijn we niet, maar het motiveert ons wel om betere nummers te maken. Vroeger probeerden we te intellectueel te doen.’
Welcome to Strange
Paradise, welkom in de wrange wereld van The Van Jets. De Oostendse band rond Johannes Verschaeve verlegt z’n grenzen op het nieuwe album. ‘Qua sound kleuren we nog met dezelfde kleurtjes, maar de combinatie van synthesizers en gitaren is nu veel meer geïntegreerd, er zit meer cool in, meer invloed van hiphop’, zeggen Verschaeve en co. ‘Qua sfeer is de nieuwe plaat ook veel donkerder dan voorganger Halo. Het is geen doemplaat, maar de nummers zijn ironischer. Prettig gestoord en wrang ook. We observeren de decadente wereld zonder echt te oordelen, maar tussen de regels door hoor je wel de kritiek. Zonder dat we moraalridder willen spelen. Dat is de omgekeerde psychologie. Als je zegt: Dat is echt super de
max hé, beginnen mensen daar misschien meer over na te denken. Neem nu het nummer Carpet Man, dat gaat over de glamourwereld waar mensen zo’n romantisch beeld van hebben, maar die eigenlijk niet bestaat. Het is wel mijn
guilty pleasure. Ik was op het Film Fest Gent en ik voelde me een echte outsider op de rode loper. En maar lachen naar de fotografen, terwijl mijn vrouw alles ironisch de grond aan het inboren was. En dan sta je de volgende dag als een soort 2D-cartoonfiguurtje in de krant.’
Louche parenclub
Verschaeve schreef voor de groep de studio indook een manifest, een ‘ideologisch denkkader’. ‘ Eigenlijk heb ik het hele idee en de titel van de plaat ontleend aan een neonlichtreclame die ik zag in een galerij in Luxemburg waar we optraden.
Welcome to Strange Paradise, stond er in roze letters. Dat riep bij mij meteen heel wat associaties op. Het kon de titel van een sprookje zijn, of de naam van een louche parenclub langs de Kortrijkse Steenweg. Die ideeën heb ik gebundeld en vertaald naar muziek waar ik in geloofde.’ ‘We hebben dat met de hele band nog een beetje verfijnd, tot we het perfecte werkkader hadden, een blauwdruk. We hadden zoveel nummers, maar een aantal pasten niet in dat kader. Sommige hadden meteen op de radio gekund, misschien hebben we wel een paar wereldhits weggegooid.’
(lacht) Verschaeve liet zich voor het album ook inspireren door Kanye West. ‘Verrassend misschien, maar ik zoek graag buiten mijn core business, dat houdt het fris. Vroeger as- socieerde ik hiphop te veel met yoyoyo, maar Yeezus van Kanye West bijvoorbeeld is een superinteressante hiphoppplaat, punky en industrieel. Hiphoppers gebruiken hele sprankelende taal en schrijven los uit de pols, wij probeerden vroeger te intellectueel te doen.’
Belgische concurrentie
Het oorspronkelijke plan om een hiphopproducer uit L.A. in te schakelen ging niet door, ‘omdat die de Belgisch-surrealistische ironie niet gesnapt zou hebben.’ Dus gingen ze voor Leo Abrahams, die ook de plaat van Oscar and the Wolf gemixt heeft. ‘Wij zijn meer dan elf jaar bezig en het is ongezien dat een Belgische band in zo’n korte tijd zo’n ongelooflijke opmars heeft gemaakt, en
terecht. Al heb- ben we ook wel medelijden, de druk zal groot zijn als die tweede plaat moet opgenomen worden.’ Van jaloezie is geen sprake, zegt Verschaeve. ‘Jaloezie heb ik een paar jaar geleden achtergelaten. Je moet uitgaan van je eigen sterkte. Maar de Belgische concurrentie – Stromae is ook echt de wereld aan het veroveren – werkt wel motiverend. Wij moeten niet klagen: we hebben al een redelijke carrière gehad die altijd in stijgende lijn is gegaan, zonder een echte dip. Maar de Lotto Arena of het Sportpaleis is voor ons te hoog gegrepen, ik denk dat we beter tot ons recht komen in een zaal als de AB. En het
buiten- land, dat moet er zijn, maar op een zinvolle manier. We hebben nu ook twee vaders in de groep. Stel dat ze ons een tournee van zes maanden in de VS zouden aanbieden, dat zou moeilijk liggen. Er zijn genoeg artiesten die hun privéleven geruïneerd hebben. Ik heb gekozen dat niet te doen. Naast het chaotische van de band wil ik ook het rustige van het échte leven. Als ik dat contact zou verliezen, ben ik vertrokken als een ballon die ontploft in de wolken, ik ken mezelf. We hebben wel al redelijk wat getoerd in het buitenland, en die illusie is intussen ook een beetje doorprikt. De plaat is uit in de Benelux, na de zomer komen daar nog Duitsland en Frankrijk bij. Het zou al goed zijn als we in één van die landen voet aan de grond krijgen.’ ‘Via sociale media geraakt onze muziek veel gemakkelijker de wereld rond dan vroeger’, zegt Verschaeve. ‘Aan onze Facebookpagina kunnen we zien dat we een grote groep fans hebben in Mexico. Mexico! Hoe zijn we daar ooit in godsnaam beland? Het is alleszins niet slecht voor een groepje dat nooit ambities had en via de Rock Rally de wereld in gekatapulteerd is. We zijn best wel trots op ons
parcours.’
,, JOHANNNES VERSCHAEVE Frontman Vroeger probeerden we te intellectueel te doen