‘En toch rij ik graag over kasseien’
Chris Froome haalde gisteren een grote misvatting over hem uit de wereld. De Keniaanse Brit haat de stenen helemaal niet. ‘Ik vind het zelfs heel interessante koersen. Ook al houdt zo’n Touretappe op kasseien heel wat risico’s en kopzorgen in voor de klassementsrenners. Ik zal wel blij zijn als ik zonder kleerscheuren Cambrai haal.’ Het was een opgewekte Chris Froome die ons buiten op het terras van Le Manoir de Louis XXI in Masnières sprak over zijn training op de kasseien van de Hel, waar hij op 7 juli willens nillens over moet. (wijst naar de blauwe lucht) ‘Ik hoop dat het dan net zo’n stralende dag is als nu, en niet zo’n ellendig weer als naar Arenberg vorig jaar. Nog voor ik een kassei zag, was de Tour voorbij.’ Froome besteedde de snipperdag na de Waalse Pijl nuttig. In navolging van Tourwinnaar Nibali vorige vrijdag en Quintana een maand eerder, verkende hij gisteren de slopende rit van Seraing naar Cambrai. Drie Sky-Jaguars, bemand door drie renners, per- soneel en een on board-camera, reden eerst de Waalse strook in Pont-à-Celles af. Daarna maakten Froome, Henao en Roche zich klaar in Valenciennes voor de laatste zestig, helse kilometers van deze Touretappe die het peloton over nog eens zes kasseizones in dertig kilometer stuurt. Als opwarming reden ze eerst twee stroken aan een wielertoeristen-tempo. Vanaf de eerste echte secteur pavés van Atres naar Famars was het bittere ernst. Terwijl zijn ploegmaten rustig verder peddelden, vlamde Froome over alle stroken alsof hij net als Nibali vorig jaar bezig was belangrijke tijdwinst te verzamelen. Weliswaar in zijn eeuwig hoekige stijl: hoofd lichtjes opzij, en de blik naar de stenen gericht. ‘Mijn collega’s reden de finale van de Waalse Pijl en doen LuikBastenaken-Luik’, legde de Tourwinnaar van 2013 uit. Na twee van de hij straks aan de start zal staan van zijn eerste BK tijdrijden sinds hij in 2002 naar de profs is overgestapt. Dat de wedstrijd in Postel plaatsvindt, speelt hierin ongetwijfeld een grote rol. Voor Boonen liggen daar vertrouwde trainingswegen en zijn ouders wonen er. Boonen heeft trouwens een verleden als tijdrijder. Als junior stond hij ooit op het podium van het BK én nam hij in 1997 deel aan het WK tijdrijden in San Sebastian. De Kempenaar finishte die dag 37ste. zes stroken liet hij de fameuze Pinarello Dogma K8-S van het dak van de ploegauto halen, de fiets waarmee Bradley Wiggins vooral veel publiciteit haalde in ParijsRoubaix. ‘Die fiets gaat veel zachter over de kasseien.’
Twee cruciale Tourdagen
En over zijn rug: ‘Die is oké. Ik heb er geen last van. Deze verkenningsdag was véél te belangrijk om die in twijfel te trekken. Ik viel woensdag twee keer. Vooral die tweede val was best indrukwekkend. Rekening houdend met de harde, nerveuze koers die de Waalse Pijl toch was, voelde ik me vandaag heel goed op de kasseien. Natuurlijk gaat aan elke strook een gevecht om de juiste positie vooraf, maar vóór elke klim gebeurt dat ook. Waarom denk je dat woensdag misschien 100 renners tegen de vlakte gingen? Het kunnen twee cruciale Tourdagen op rij worden. De opdracht is de eerste week overleven en in de buurt van Nibali,
Quintana en Contador te blijven.’ Froome weigerde te geloven dat Nibali na vorig jaar een psychologisch voordeel heeft. ‘Het was indrukwekkend wat hij in de Hel deed, maar vorig jaar is vorig jaar. Als wielrenner ben je net zo goed als je laatste koers.’ Eerste ploegleider Nicolas Portal knikte: ‘Het kan ook omgekeerd spelen. Wat als hij nu niet hetzelfde nummertje opvoert? Zullen ze dan niet zeggen dat Nibali minder is?’
Minder lastig
Ex-winnaar van Parijs-Roubaix en Sky-ploegleider Servais Knaven was in Cambrai alvast een tevreden man. ‘Ik zag geen jongen die met dichtgeknepen billen over de kasseien ging. Hij zat redelijk zelfverzekerd op de fiets. Ik ontdekte vandaag ook stroken die ik zelf niet kende. De secteurs pavés van dit jaar zijn minder lastig dan vorig jaar. Het zijn meer glooiende stroken. Froome sloot af met een oneliner: ‘Kasseien zijn nu eenmaal kasseien. Zoveel verschil is er niet. Dat is nu ook niet nieuw voor mij. Iedereen is vergeten dat ik zeven jaar geleden ook Parijs-Roubaix reed.’