Vlamingen organiseren zelfde jachtreizen als die van Amerikaanse leeuwendoder
Vanuit alle hoeken van de wereld wordt jacht gemaakt op de Amerikaanse tandarts die Cecil, de bekendste leeuw van Zimbabwe, doodschoot. ‘Die man heeft een grote fout gemaakt door de verkeerde leeuw te doden’, zegt een Vlaamse jaagster. ‘Toch is er niets mis met jachtreizen. Het is juist belangrijk om de dierenpopulatie in stand te houden.’ Al dagenlang is hij opgejaagd wild, de Amerikaanse tandarts Walter Palmer. Van alle leeuwen in Zimbabwe heeft hij de verkeerde doodgeschoten: de 13-jarige Cecil, ’s lands populairste leeuw, de blikvanger van het Hwange nationaal park in Zimbabwe. Cecil was een beschermd dier, dat zelfs een gpssysteem droeg dat hem voortdurend in de gaten hield. Maar daar trok Palmer zich niets van aan. Nadat zijn twee ‘ervaren gidsen’ groen licht gaven, schoot hij het beest neer met pijl en boog. Pijnlijk genoeg stierf Cecil niet eens meteen. De jagers lieten het beest veertig uur aan zijn lot over. Pas ’s anderendaags maakten ze hem af, werd hij gevild en onthoofd. Het voorval lokt al dagenlang wereldwijd controverse uit. Vooral Palmer ligt onder vuur, te meer omdat hij 50.000 euro neertelde voor zijn leeuwenjacht. De man wordt daarom vanuit alle hoeken van de wereld met de dood bedreigd. Samen met zijn gezin leeft hij ondergedoken. Maar ook de jachtsector, en met name rijke mensen die fors betalen om op wilde diersoorten te jagen, worden over de hele wereld bedolven onder de kritiek. Want Cecil is maar één van de honderden leeuwen die jaarlijks in Afrika worden afgeschoten door jagers met diepe zakken. Meer zelfs, jachtreizen zijn tegenwoordig big business. Voor 49.000 euro loop je tien dagen door de savanne van Zimbabwe, op zoek naar je leeuw. Om die dan vakkundig af te schieten en er nadien een selfie mee te nemen.
Uitzonderlijke trip
Ook in Vlaanderen zijn er tal van bedrijfjes die gelijkaardige jachtpartijen organiseren. ‘ Die foto met het gedode beest nadien vind ik persoonlijk bullshit’, zegt een Vlaamse jaagster, die samen met haar man al 25 jaar jachtreizen organiseert. ‘Voor die foto doen we het echt niet. Het gaat hem juist om de uitzonderlijke trip met alles wat daarbij hoort. Het dagenlang jagen op zo’n beest is gewoon het mooiste.’
Jagen als toeristische activiteit is volgens haar ook geen schande. Wel integendeel. ‘ Er zijn veel positieve kanten aan de jacht. Want waar gejaagd wordt,
Elk dier heeft zijn prijs*
is geen stroperij’, zegt de OostVlaamse jaagster, die anoniem wil blijven. ‘Wij concentreren ons ook meestal op oude, zieke dieren. Dieren van wie de lokale bevolking zegt dat ze doodgeschoten moéten worden om de populatie in stand te houden. Er moét dus wel gejaagd worden.’ Voor de Amerikaanse tandarts Palmer toont onze jaagster minder begrip. ‘Hij heeft de fout ge- maakt dat hij een leeuw doodde die niet gedood mocht worden. Dat is illegaal en kán niet. Maar het is niet eerlijk om alle jagers nu zomaar over dezelfde kam te scheren. Als die tandarts een echte jager is, zal hij zich zelf enorm schuldig voelen over wat gebeurd is.’
‘Verwerpelijk’
Volgens de recentste internationale cijfers komen toeristen in Afrika jaarlijks 105.000 dieren doodschieten. Waaronder 640 olifanten, 3.800 buffels, 800 luipaarden en 600 leeuwen. Dat terwijl de leeuwenpopulatie de laatste jaren drastisch is gekrompen. Tobias Leenaert, oprichter van Ethisch Vegetarisch Alternatief (EVA), maakt zich kwaad op het jachttoerisme. ‘Dat rijke mensen naar Afrika gaan om een dier dood te schieten en de kop afhakken om die daarna thuis boven de haard te hangen, is simpelweg absurd en verwerpelijk. Zeggen dat ze het doen om de lokale bevolking te helpen met hun tienduizenden euro’s, is evenzeer moreel nefast. Als ze écht met hen te doen hebben, dat ze hun geld dan gewoon wegschenken. Maar laat die dieren gewoon met rust.’