Het Belgische dreamteam
Bondscoach Carlo Bomans maakt al op 7 september WK-selectie bekend
Tien jaar geleden werd de toen 24-jarige Tom Boonen wereldkampioen in Madrid. Met de Belgen waren we drie jaar geleden nog een keer aan het feest in het Nederlandse Valkenburg toen Philippe Gilbert op de Cauberg onweerstaanbaar demarreerde. Dat is voor wielerland België slechts twee titels op tien jaar, maar in de landenklassering van het laatste decennium ook niet slecht want enkel Italië doet beter met drie regenboogtruien. Een kleine twee maanden voor het volgende WK in het Amerikaanse Richmond heeft één van de tenoren, Tom Boonen, eigenlijk gezegd waarop het staat. België heeft de mogelijkheid om een echt dreamteam in stelling te brengen en zal gezien die kwaliteit ook het gewicht van de wedstrijd op zich krijgen. Over WK-parcoursen wordt elk jaar opnieuw gediscussieerd, maar nu gaat toch het verhaal dat hier een Ronde van Vlaanderen op circuit wacht. Een wedstrijd dus waar Belgen zich thuis moeten voelen. Ook voor de intussen tien jaar oudere Boonen zelf wordt het stilaan tijd als hij zich in het rijtje van tweevoudige wereldkampioenen wil laten opnemen, waar Briek Schotte, Rik Van Looy, Freddy Maertens zitten en dus ook hij thuishoort. Boonen is echter niet alleen kopman, dat weet hij ook en het hoeft geen nadeel te zijn. Met een Philippe Gilbert én almaar nadrukkelijker een Greg Van Avermaet naast zich dient zich een sterk triumviraat aan. Aan de stille bondscoach Carlo Bomans om het te dirigeren, en de geschiedenis leert dat het kan. Peter Van Petegem – toch ook niet de minste – staat in de annalen als de man die zich samen met Nick Nuyens te pletter reed om Boonen naar de wereldtitel te loodsen. Verder terug in de tijd reed zelfs Eddy Merckx in het Italiaanse Ostuni een gat dicht om landgenoot/aartsrivaal/ploegmaat Freddy Maertens naar een wereldtitel te loodsen. Bomans heeft ook een gezonde houding. Hij en hij alleen beslist, na overlegrondes, in alle sereniteit. Los van Belgische ploegbelangen, sponsorbelangen, ‘ik-moet-zoveelknechten-hebben’-belangen, romantische belangen dat de Belgische trui op een WK hoort, enzovoort. De naam Dream Team verscheen eigenlijk voor het eerst in 1992, toen de Amerikaanse basketbalprofs uit de NBA in Barcelona voor het eerst meededen voor olympisch goud. Ze speelden de pannen van het dak, met het legendarische trio Michael Jordan, Scottie Pippen en Magic Johnson. Een dreamteam brengt een wereldtitel mee naar huis.
Voor Boonen wordt het stilaan tijd als hij zich in het rijtje van tweevoudige wereldkampioenen wil laten opnemen
Het kruim van het Belgische wielerpelotonn reist straks naar het Amerikaanse Richmond voor het WK op de weg. Bondscoach h Carlo Bomans wacht de moeilijke taak omm uit een breed aanbod van kandidaten een negenkoppig dreamteam te distilleren. De e Limburger legt uit hoe dat in zijn werk gaat. aat. De voorbereiding op de wegrit in Richmond begon voor de bondscoach twee jaar geleden. ‘Toen ben ik inderdaad naar Richmond afgezakt om het parcours te filmen’, doet Bomans het verhaal. ‘Net zoals ik het parcours van Qatar ook al heb verkend met het oog op volgend jaar. Intussen is het parcours van Richmond wel lichtjes aangepast, maar de cruciale punten blijven dezelfde. Drie Vlaamse hellinkjes in volle finale zullen de doorslag geven.’
Op visite
Die beelden hebben intussen hun nut al bewezen. Eind april werd een tiental renners in het bondsgebouw uitgenodigd voor een eerste kennismaking met het parcours. ‘Ik toonde hen beelden van zowel Richmond als Rio’, vertelt Bomans. ‘Niet iedereen kon daar aanwezig zijn: of ze hadden vakantie of ze zaten in de Ronde van Turkije of ze hadden verplichtingen. Maar wie wil, kan de beelden nog altijd komen bekijken.’ Waarna het naar de buitenwereld toe stil werd. ‘Maar de voorbije dagen begon ik overal mijn visites te doen. Zo ben ik afgezakt naar de Ronde van Wallonië waar ik met Boonen en Gilbert twee kopmannen kon spreken. De Eneco Tour is doorgaans ook een vaste afspraak om renners te zien, maar aangezien ik dan in Rio zit, zal dat dit jaar niet kunnen. Geen probleem: ik bekijk de videobeelden en hou telefonisch contact met de renners. Hoe dichter bij het WK, hoe makkelijker ze hun telefoon opnemen als ik hen bel.’ (lacht)
Geen bemoeienissen
Bomans ontkent niet dat het selecteren van de negen namen een behoorlijk moeilijke opgave is. ‘Uiteraard gebeurt de selectie in functie van het parcours. Zijn err zekerheden? Boonen, Gilbert bert en Van Avermaet zijn certitudes titudes als ze gezond zijn en bereid zijn om naar het WK toe te werken. En daar ziet het dit jaar naar uit. Voor de rest van de selectie ligt de verantwoordelijkheid volledig bij mij. Ik ontken niet dat ik met bepaalde renners overleg. Zij zitten in het peloton, zien wie er goed is, praten ook vaak met elkaar. Maar de tijd dat renners vroegen om een bepaalde renner mee te nemen, is al enkele jaren voorbij. En de ploegen hebben zich al helemaal niet te moeien. Het gaat mij om de renner en niet om de trui die hij draagt.’ Al weet Bomans dat hij in het verleden weleens op lange teentjes heeft getrapt met zijn selectiepolitiek. Het zij zo, haalt hij de schouders op. ‘De Nationale Loterij is sponsor van de bond, Etixx is sponsor van de bond. Als ik daar rekening mee moet houden, dan houdt het op voor mij. Dan kan ik evengoed aan de ploegen vragen om twee namen door te geven, dat bespaart mij heel wat werk. En de tijd dat de Belgisch kampioen zeker was van een selectie, ligt ook al lang achter ons. (Mijmerend) Ik ben het die helemaal alleen de knopen doorhakt en dat is best lastig. Een voetbaltrainer heeft nog een assistent om overleg mee te plegen, ik heb enkel mezelf. Valt het resultaat tegen, dan komt alle kritiek bij mij terecht. Soms zou ik het niet eens slecht vinden, zo’n klankbord om mijn beslissingen bij af te toetsen.’ Op zeven september maakt Bomans zijn negen namen bekend. ‘Dat is vroeger in verge-
lijking met andere jaren, maar het kan nu niet anders’, weet de Limburger. ‘Het merendeel van de geselecteerden zal voor de dubbel Quebec-Montréal kiezen en zij moeten weten of ze moeten doorreizen of niet. Ook voor het logistieke aspect – transport van het materiaal – moeten we dit jaar de selectie tijdig klaar hebben.’
Teleurstellen
Eén ding weet Bomans nu al met zekerheid: hij zal straks weer heel wat jongens moeten ontgoochelen. ‘En dat is voor mij het moeilijkste aspect van de job. Het aantal gegadigden zal ook dit jaar weer enorm groot zijn en er zal niemand uit eigen beweging afbellen omdat hij niet goed genoeg is. En dus moet je mensen teleurstellen. Ik weet dat ik het van mij af moet zetten, maar zo zit ik niet in elkaar. Elk telefoontje dat ik pleeg om iemand te zeggen dat hij niet geselecteerd is, blijft aan mijn ribben kleven.’