‘Iedereen kwam leeg uit de Tour, dat opent perspectieven’
Philippe Gilbert ervaart de deugd van een blessure
Wint Philippe Gilbert vandaag voor de tweede keer de Clasica San Sebastian? De goesting is er alvast, nu de benen nog. En net dat is het grote vraagteken. ‘Wat vermag ik tegen de jongens die uit de Tour komen?’, vraagt Gilbert zich luidop af.
In de trofeeënkast van Philippe Gilbert ligt al een Txapela, het typisch Baskische hoofddeksel dat de winnaar krijgt bij winst in de Clasica. Een legendarische winst werd het, in het voor Gilbert magische jaar 2011. ‘Alles lukte in die periode’, grijnst Gilbert vier jaar na datum. ‘In de week tussen Tour (waarin hij een rit won en geel droeg, nvdr.) en de Clasica reed ik vijf criteriums op rij, elke avond één. Ik wilde dat niet missen omwille van de centen. (lacht) Al het geld dat ik na mijn carrière wil verbrassen, moest ik toen verdienen. Op vrijdagavond vloog ik na het criterium van Sint-Niklaas met een privéjet naar het Baskenland, om halftwee ’s nachts lag ik in mijn bed om dan ’s anderendaags met overmacht te winnen. Met dank aan Jelle Vanendert trouwens. Van die dag herinner ik me vooral het schitterende werk dat hij in dienst van mij leverde.’
Minuscuul barstje
Onversneden stuntwerk was het, net als de dubbele ritwinst van Gilbert in de Giro van dit jaar, ondanks een breukje in het onderbeen opgelopen bij een val in de Waalse Pijl. ‘Het was geen echte breuk, hé’, blaast de BMC-kopman. ‘Een breuk, dat is voor de mensen een been dat gebroken is. Bij mij was het niet meer dan een minuscuul barstje. Kon ik ermee fietsen? Ja. Deed het pijn? Ja. Bovendien was ook de kruisband voor drie procent afgescheurd. Was ik voetballer geweest, dan mocht ik vijf maanden niet spelen. Gelukkig voor mij ondervindt een wielrenner daar geen last van.’ Een rustpauze drong zich evenwel op. ‘Ik had kunnen blijven rijden, maar dat had energie gevergd en zou uiteindelijk tot een infectie of ontsteking hebben geleid. De niet-selectie voor de Tour was niet meer dan logisch. Ik consulteerde wereldwijd drie specialisten. Twee zeiden stop, van de derde mocht ik eventueel starten. Met het licht op oranje was de beslissing snel genomen. Neen, ik was niet ontgoocheld, eerder opgelucht omdat ik eindelijk wist wat er aan de hand was.’ Twee weken bleef Gilbert in totaal van de fiets. ‘Wat voor mij onwaarschijnlijk veel is. Vier, maximaal vijf dagen doe ik het normaal zonder. Twee weken vind ik gevaarlijk, dan verlies je aan spiermassa. Maar ik zat dagelijks wel vier tot vijf uur bij de kinesist.’
Mentaal fris
Thuiszitten had ook voordelen, vond Gilbert. ‘Voor het eerst in jaren was ik van de partij om de verjaardag van mijn echtgenote te vieren. Dat was ons nog maar zelden overkomen. En ik heb uiteraard ook de Tour gevolgd. Met de nodige stress, moet ik toegeven. De spannende proloogzege van Dennis, de spannende ploegentijdrit en zeker ook de ritzege van Van Avermaet. Eerlijk, toen Sagan zich in zijn wiel nestelde en nog even ging zitten, dacht ik dat hij zeker was van zijn stuk. Maar schijnbaar had Greg hem doodgeknepen. Of ik er graag bij was geweest? Pff, ik kijk niet graag achterom, dat leidt nergens toe.’ Dan is vooruitkijken leuker. Er ligt de komende weken nog heel wat goud te blinken voor de Belgische Monegask. ‘En mentaal voel ik me nog enorm fris. Eigenlijk kwam die blessure niet ongelegen. Wie in de klassiekers uitvalt, rijdt vaak een sterke Tour omdat hij nog fris zit. Ik heb nu de Tour gemist en dat zorgt ervoor dat ik fris ben voor het najaar. Misschien heb ik nu het belang van een degelijke rustpauze ontdekt. Waarom nu pas? Omdat ik in het verleden te fanatiek met mijn vak bezig was, vrees ik. Ik stond daar niet bij stil maar af en toe moet je jezelf verplichten om te stoppen.’ De eerste afspraak ligt dus vandaag in San Sebastian. ‘Ik trek er toch met de nodige vraagtekens naartoe’, blijft Gilbert voorzichtig. ‘Je kunt het niveau niet vergelijken met de wedstrijden die ik tot nu toe heb gereden. Bovendien is er de nieuwe finale. Ook al kon ik door ziekte vorig jaar de finale niet rijden, ik heb ze wel gezien. Twee keer Jaizkibel, dat blokkeert de wedstrijd. Normaal ben ik in het nadeel tegenover hen die de Tour hebben gereden. Maar naar wat ik hoor, is iedereen redelijk leeg uit de Tour gekomen. Dat opent mogelijkheden voor mij.’
PHILIPPE GILBERT
Ik heb nu de Tour gemist en dat zorgt ervoor dat ik fris ben voor het najaar
Nacht in Spanje
Op zondag rijdt Gilbert ook nog in London. ‘Op eigen verzoek’, klinkt het. ‘Vanuit Bilbao geraak je moeilijk weg. Ik zou dus sowieso nog een nacht in Spanje moeten doorbrengen alvorens naar Monaco af te zakken. Maar ik kan zaterdagavond al wel in London geraken. Dan liever zo met op zondag nog een extra wedstrijd. Die paar uur later thuis, dat maakt voor mij niet zo’n verschil.’ En verder? Gilbert: ‘ On verra! We zien wel. Ik kijk niet graag te ver vooruit. Richmond? Veel meer dan de grafieken heb ik nog niet bekeken. Ik zal tijd genoeg hebben om het parcours te leren kennen.’