Heterodoksija i nasilje

Nema toga učenja koje može opravdati nezakonitu akciju, atentate, ugrožavanje javnog reda, ličnosti i imovine

Od početka 21. stoljeća, konkretnije od 11. septembra 2001. godine, muslimanski narodi i njihove zemlje: Tunis, Egipat, Alžir, Mali, Sudan, Nigerija, Libija, Palestina, Sirija, lrak, Afganistan, Jemen, Pakistan su poprišta neusporedivo najvećeg radikalizma, ekstremizma, terora i ratova, najčešće međusobnih u svijetu. Ako se tome pridoda šta Kina, Mijanmar i Filipini rade sa muslimanskim manjinama, slika se nadopunjava. Odnos Evrope i Amerike prema muslimanskim izbjeglicama sliku zaokružuje. Bez obzira na to sa daleko od onoga što većina smatra za ispravno ili razumno.” Muslimanski učenjaci države bavili su se u okviru šireg problema heterodoksije - El-guluvva. Heterodoksija - El-guluvvu je doktrinalno učenje koje odstupa od norme.

Njena suprotnost je Ortodoksija Ehlu sunnet vel - džemaa ili ispravno učenje i vjerovanje prema autoritativnoj normi. Razlikovanje između ispravnog i neispravnog vjerovanja je prisutno u svakoj objavljenoj religiji ili religijama koje posjeduju svete tekstove koji su izvori normativnog potrebe za njihovom validacijom.

ldeološki određena grupa smatra se za jedinog posjednika istine i sve ostale grupe (bez obzira na to koliko bile brojne) smatra zastarjelim. Ovo uvjerenje je praćeno religijskom gorljivošću i isključivošću. Te osobine čine teškim pokušaje većinske zajednice da uspostavi odgovarajuće odnose s takvim grupama. lsključivost ideologije grupe obično marginalizuje grupu i prekida odnose sa glavninom muslimana. lsključivost heterodoksnih grupa se, također, iskazuje u odbacivanju ostalih tumačenja lslama i posebno službenih muslimanskih institucija (uleme, muftija i njihovih fetava, kadija i njihovih odluka). Pošto heterodoksne grupe smatraju samo sebe posjednicima jedinog ispravnog tumačenja religije, one prirodno nastoje da prošire svoje učenje. Zbog toga je propagiranje učenja grupe jedna od redovnih karakteristika ovih grupa.

Zagovaranje akcija

Vrlo često heterodoksne grupe su agresivne u svojim propagandnim aktivnostima. Nekada vođe heterodoksnih grupa prijete svojim pristalicama da je napuštanje grupe izdaja lslama i da će biti kažnjeno. Konačno, neke grupe su prihvatile militantni oblik aktivnosti zagovarajući od samog početka ili od nekog momenta u svojoj historiji “direktnu akciju” protiv ustanovljenih institucija, političkih ili religijskih. Ove grupe su obično slijedile haridžije ili asasine u svome djelovanju. Oni obično polaze od ideološke pozicije da su oni jedini ispravni muslimani, da su svi ostali muslimani kjafiri iii neznalice, da je ulema pokvarena ili neznalačka, da su postojeći muslimanski politički režimi tiranski i da su dozvoljeni nasilni metodi - Ei-bagju da se zbace s vlasti i autoriteti za koje se smatra da su neislamski ili antiislamski. Slijedeći ovakav oblik pogrešnog zaključivanja, heterodoksne grupe daju vlastito tumačenje islamskog prava i proglašavaju Džihad. Ovdje treba spomenuti jednu stvar! Nema toga učenja koje može opravdati nezakonitu akciju, atentate, ugrožavanje javnog reda, ličnosti i imovine.

Oslobođenje feljtonizira esej Mustafe Spahića “Profesor Fikret Karčić - Čovjek integralne i evolutivne tradicije”, vrijedno sjećanje na nedavno preminulog profesora na Pravnom fakultetu Univerziteta u Sarajevu i bivšeg predsjednika Ustavnog suda Islamske zajednice u BIH. Rad je objavljen 2020. u zbirci eseja posvećenih prof. Karčiću “Islamska pravna kultura u tradiciji”, čiji je izdavač Centar za napredne studije.

U Barceloni umro Juan Antonio Samaranch, dugogodišnji predsjednik Međunarodnog olimpijskog komiteta - od 16. jula 1980. do 2001. godine. Naslijedio ga je Belgijanac Jacques Rogge.