Republika Srpska, mala laž i velika greška
Kod nas se, inače, na pitanje “Odakle ste?” svakako ne očekuje odgovor da je neko iz nekog kantona, općine, entiteta, distrikta...
tačno i kada je tačno zaista nastala Republika srpska, kao i baš to da je ona nastala upravo kao mala laž i kao velika greška. I da postoji konsenzus za ove tvrdnje! Ovdje ću iznijeti dokaze upravo kroz direktne tvrdnje o tome baš onih koji su je stvarali. Napismeno!
S ove strane
Bit će da je i ovo moje pisanje podobro kontraproduktivno, ali zaista se sjećam da naziv “drugog bh. entiteta” nije toliko bio prisutan u našem diskursu ranije, barem ne “s ove strane”, kao što nemamo nikakve potrebe pretjerano isticati ime Federacije, granice kantona, distrikta... Ali, vratimo se već malo unazad.
Kada sam na Univerzitetu u Mostaru negdje u aprilu 2015. prilikom ispita iz predmeta Norma i kultura književnog jezika/kultura pismenog i usmenog izražavanja čuo usmenu molbu nekog od studenata da na zakazanom ispitu polaže po normi srpskog jezika (po već ranije datim smjernicama i komparativnom i kontrastivnom gradivu za tri norme - predmet se zvao neutralno), odgovor koji je uslijedio i ostatak razgovora bio je nešto u stilu:
- Naravno da možete, već smo to ranije isticali više puta, samo napišite negdje u zaglavlju oznaku da polažete srpski, da bi se korektno mogli bodovati odgovori. A, odakle ste? - Mi smo iz Republike srpske... - A ne to, to nije važno, pitanje je iz kojeg ste grada, mjesta?
- Iz Trebinja.
- A, koje prezime?
- Ekmečić.
- A, da vi možda niste Prebilovaca?
- Da, da.
- Eee, vidite, Prebilovci su kod Čapljine, pa možete reći i da ste izvorno iz Čapljine.
- Da.
- Eto, ipak niste iz Republike srpske (a polagat ćete srpski). Šala mala...
- He he. iz
I drugi su iz današnje Federacije BIH (hmm, ko još i u kojem kontekstu uopće koristi odrednicu Federacija BIH, ili nekim obilježjem… zastavom koje nema… pokazuje da je iz Federacije BIH, osim ako kontrastivno neće da naglasi da nije iz RS-A...), dakle, i drugi bosanski Srbi porijeklom s područja današnje FBIH, a razasuti danas po obližnjim gradovima na “granici” (Bileća, Gacko, Ljubinje...) naravno da su svoje visoko obrazovanje nastojali steći u Mostaru (i danas je tako), nevezano da li na Sveučilištu ili na Univerzitetu, i nevažno što Mostar eto ipak nije u Republici srpskoj. Kod nas se, inače, na pitanje “Odakle ste?” svakako ne očekuje odgovor da je neko iz nekog kantona, općine, entiteta, distrikta...
I bilo bi skroz neumjesno tvrditi da je prezime Ekmečić krivo za to potenciranje odrednice Republika srpska, računajući eto da je za to možda kriv poznati bosanskohercegovački, srpski i srbijanski historičar, akademik Milorad Ekmečić, političar i ideolog, inače zagrebački student i po profesorskoj i po doktorskoj diplomi, i bivši profesor Filozofskog fakulteta u Sarajevu. (Kakva je to igra sudbine, ekmek i ekmekčija/ekmedžija je turska riječ za hljeb i pekara, a osim po pravoslavnoj porodici iz Prebilovaca, poznati kod nas su i muslimani Ekmečići iz Brčkog, dok Ekmečića ima i katolika, i po Bosni i po Hrvatskoj, ali i oni su iz Bosne, bit će iz Posavine ili iz Hercegovine).
I, zaista, bit će da i ovo moje pisanje još uvijek jeste i podobro kontraproduktivno, ali se stvarno dobro sjećam da naziv “drugog bh. entiteta” nije toliko bio prisutan u našem diskursu ranije, barem “s ove strane”, možda sve dotle dok se nisu u javnosti i na političkoj sceni pojavile glasne akcije o potrebi ukidanja tog imena, nakon
Tako je tek od septembra 1992. zvanično počela raditi Skupština RS-A, od kada se tek može govoriti o nekoj od njegovih/ njenih zvaničnih formi postojanja
čega je sve više i više ono zauzimalo i zauzelo svu našu javnu i tajnu pažnju. (Još da dočekamo da se vremenska prognoza najavljuje u stilu “Sutra će u Kantonu 10 padati kiša, dok će cijeli Unsko-sanski kanton biti sunčan…”, vela havle.) Ali, gdje je laž, gdje greška? (Eh, gdje nije…)
RS je nastao greškom
Nakon izlaska nekih (ne svih!) srpskih političara iz Skupštine SRBIH (ne Skupštine Srpske republike BIH, već Skupštine Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine) oni u početku djeluju kao tzv. Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, dok je od 28. 2. 1992. (od devete sjednice) dat prijedlog da se umjesto tzv. Ustava
Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine, raspravlja o tzv. Ustavu Srpske republike Bosne i Hercegovine, pa je ova izmjena i usvojena. Iako sa srpskim prefiksom, iza naziva republika stajalo je Bosna i Hercegovina. No, i dalje se koristila formulacija Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. Ustav te famozne srpske Bosne i Hercegovine, Srpske republike Bosne i Hercegovine, objavljen je u Službenom glasniku srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, broj 3/92, a proglašen je na 14. sjednici Skupštine, održane 27. 3. 1992.
No, i dalje su se, sada već u okviru Srpske republike Bosne i Hercegovine, održavale sjednice Skupštine srpskog naroda BIH. Ranije je Deklaracija o proglašenju Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine objavljena u istom službenom glasniku 27. januara 1992, donesena 9. januara 1992. A mnogo kasnije je, na 19. sjednici, održanoj 12. 8. 1992, predložen ustavni amandman, i to sa nekoliko prijedloga za potpuno nove nazive – prvo da se Srpska republika BIH ubuduće zove Srpska Demokratska Republika, pa zatim i Demokratska Republika Svetosavska, a potom i čitav niz naziva: Zapadna Srpska Republika, Centralna Srpska Republika, Zapadna Republika Srbija, Srpska Republika, Srpska država, Republika zapadnih Srba, Republika Slavija i Srpska Demokratska Republika Slavija. Nakon glasanja, pobijedio je naziv Srpska Demokratska Republika, a iza njega naziv Srpska Republika, pa je tek naknadno, ipak jednoglasno prihvaćen naziv Srpska Republika (samo je izbačen dio Bosna i Hercegovina). Tako je u svojoj prvoj zvaničnoj formulaciji to bila neka bezimena (nadasve besmislena!) “republika”.
No, današnji naziv Republika srpska donesen je već na sljedećoj, XX sjednici, održanoj 15. 9. 1992. godine, i to na takav način da su se zastupnici dogovorili kako su na prethodnoj sjednici napravili greške u zapisniku, dakle, slagali su, pa su prilikom usvajanja Zapisnika sa XIX sjednice kazali da je novi naziv Republika Srpska, i tako kroz izmišljene greške i dogovorene laži zapravo dobili svoj RS. Tako je tek od septembra 1992. zvanično počela raditi Skupština RS-A, od kada se tek može govoriti o nekoj od njegovih/njenih zvaničnih formi postojanja. Interesantno je da su na osnovu ovih izmjena u nazivu zacrtane “srpske teritorije” zvanično postojale i (hronološki) tri vrste vojnih registarskih tablica, na kojima je u početku stajalo prvo “BCP zatim samo “BCP” (bez Bosne i Hercegovine), i tek na kraju famozno “BPC”. SR je postao RS, tako što su S i R mijenjali mjesta. Slično, na srpskim novčanicama štampanim u Banjoj Luci i 1993. se zadržao naziv Bosna i Hercegovina.
Nego, oglasi li se ono bješe C. S. i povodom neustavnog obilježavanja godišnjice utemeljenja druge “naše” zločinačke paradržavne tvorevine, čiji su utemeljitelji (kao i ovi RS-A) osuđeni u Haagu (da, Herceg-bosne, ima ljepše ime) i jesmo li se svi mi isto ovoliko bili, da oprostite, nadigli, produktivno ili kontraproduktivno?