Kakav smo narod 4.

Dvadeset osma naznaka konstatira činjenicu da ima puno Bošnjaka koji su univerzalne sveznalice i konkretne neznalice.

Dvadest deveta naznaka upozorava na okolnost da ima nezanemariv broj Bošnjaka koji su genijalne pričalice, maštari i propalice, jer, kao i Hasan u romanu “Derviš i smrt”, započinju sve a ništa ne dovršavaju.

Trideseta naznaka ukazuje na činjenicu da su Bošnjaci bez ekonomskog, privrednog, tehničkog i tehnološkog uporišta, ali i prostornog određenja usljed nemogućnosti povratka na svoja ognjišta.

Trideset i prva naznaka telegrafski glasi: Nad Bošnjacima se vodi politika nepolitičkog naroda.

Trideset i druga naznaka proniče u zbilju da se politikom nepolitičkog naroda Bošnjaci vode u narod bez političkog subjektiviteta.

Trideset i treća naznaka kaže: Takvom politikom Bošnjaci postaju narod sistemskog nesistema, sistemske nesaradnje, sistemske nesolidarnosti, sistemskog nepovjerenja, svekolikog rasipanja, sasipanja, urušavanja u svim likovima života i jedinstvenog nejedinstva.

Trideset i četvrta naznaka kaže: Bošnjaci su više nego svi evropski narodi zajedno narod svjetskih lutalica, pustahija, bijednika, beskućnika i izbjeglica.

Trideset i peta naznaka registrira da su nedoklani i neprotjerani Bošnjaci u matičnoj domovini Bosni i Hercegovini narod šatorskih naselja i jedini ljudi u Evropi koje preseljavaju iz stanova u nestanove.

Trideset i šesta naznaka uočava činjenicu da ljudi, kad iziđu iz sebe, svoje slobode i određenja, sve slabosti i krivice traže izvan sebe, ponajprije u svome narodu a nikada u onim narodima čije su žrtve. Tako Bošnjacima koji izlaze iz sebe i asimiliraju se u druge nikada nije kriv ni agresor, niti ko iz međunarodne zajednice, niti oni vide vlastitu krivicu ni u čemu, nego sve prebacuju na svoje sunarodnjake koji se nisu odrekli sebe.