Ech preume comte ed Ponthiu
Hugues éd Montreu i s’avoait mériè aveuc és troésiéme fille, à Hugues Capet : Giselle. Pi ch’est li qui fro drécher inne muraille éd piux d’tchénes alintour d’Adville, et pi fouir des fonssès rimplis d’ieu à ch’pied (996).
D’éch coeup-lo, au rados d’chés rimparts, chu tchot bourc i vo s’inritchir et pi vir és population reugminter. Hugues (ch’bieu-fiu), i n’in preufite pour attatcher chés seigneurs qui n’avoait’t point d’définses alintour éd leus villages, et pi ch’est conme o qu’i s’a imparè éd tout ch’poéyi.
Portant, margré qu’cha fuche li éch moaite, Hugues i n’o jamoais prins ch’tite éd comte éd Ponthiu.
A sro sin fiu, Indjerrand, qui dvaro chu preume comte éd Ponthiu, et pi coér, d’inne drôle dé méniére : éch comte éd Boulongne, Baudouin, il avoait vnu li tracher pouilles, édsu ses terres.
Il éroait miu foait d’rester din sin catieu, à ch’coin d’sin fu : Indjerrand iy o flantchè inne détchulottèe mémorabe ! In un coin d’ziu, vlo Baudouin tchurbutè in bos d’sin bidet, et pi escofiè.
Pi finalmint, conme és vève, à ch’Baudouin, al étoait coér vertillante et pi appétichante conme toute, Indjerrand i s’a mériè aveuc, in prindant du minme coeup éch tite éd comte, in 1026.
Insanne, iz éront un fiu : Hugues II, qu’à sin tour, i nn’éro deux : Indjerrand II, pi Dji Ch’Preume. Pi vlo cmint qu’al o cminchèe, din no poéyi, chol longue lignèe d’él Moaison d’chés comtes éd Ponthiu.