„I rauch’ weiter“
Was dem Aalener Spion 2018 so aufgefallen ist – und was ihn so richtig geärgert hat
Also dass i mi zom Ende vom alta Johr no so aufrega muss, des hätt’ i am A’fang von 2018 net dacht. Hend mi doch dia Grüne em Olamer Gmoidrot so richdig rond g’macht. Bloß weil dia em Rothaus dia Idee g’habt hend, dean schtädtischa Familien- ond Sozialpass künftig „Spionkarte“nenna zom wella ond do drauf mei Konterfei abzomdrucka. Z’erscht hot sich en dr Sitzong dui oi, also dia Doris Klein, aufg’regt, dass do dann a Bild von ma alta Ma’ mit ra Pfeif ’ en dr Gosch als Logo draufkomma dät. Da Vogel hot dann dr ander, also dr Thomas Battran, abg’schossa. Der hot sich no viel mea aufrega müssa, weil ma domit an Raucher zom Symbol für dean Familienpass macha dät. An Raucher, hot der gesundheitsbewusste Doktr dann mindeschtens no oimol lautschtark wiederhola müssa.
Also lieabe Grüne ond älle andere Schpaßbremsa: I rauch’ weiter. Ob des euch passt odr net. Ond völlig Wurscht, für was ma mi älles als Logo odr Symbol verwenda will. Dr Olamer Schpio ohne sei’ Pfeif’, ha des wär ja grad so, als ob dr Thilo Rentschler en Zeitlupe schaffa dät. Also so guad wia ausg’schlossa. Ond dass i an alter Ma’ ben, isch ja au net völlig aus dr Welt – schlieaßlich ben i ja au scho a paar Jährla des Wahrzoicha von Ola. Außerdem werdat dia Grüne em Gmoidrot au net jünger.
Dia Ältere erinnerat sich g’wiss no dra, was des domols für a Schtaatsaktio’ war, wo i amol mei Pfeif’ verlora g’habt hab. Weil se mir vermutlich bei ma kräftiga Wend aus meim Schnabel g’falla isch. Vielleicht hend se ja abr au bloß em Gmoidrot wieder amol an solcha Käs’ verzapft, dass i mein Mund nemma zuabrocht hab... Auf jedan Fall hot sich dui Pfeif’ a paar Dag schpäter wieder g’fonda. Irgendebbr hot se klammheimlich em Foyer vom Rothaus auf an Heizkörper na’glegt. Ond dr domolige OB Pfeifle isch dann – zom Gaudium von dr ganza Schtadt – mit dr großa Drehloitr von dr Feuerwehr zu mir aufs alte Rothaus hochg’schwebt ond hot mir mei Pfeifle wieder en Mund neig’schteckt. Was ma übrigens jetzt nomol richdig schö nochlesa kann e deam Buch, des dr Pfeifle kürzlich veröffentlicht hot. „Wenn ich’s nicht selbst erlebt hätte“hoißt des. Ond deam Titel kann i mi bloß ergänzend a’schließa: No dätsch manches selber gar net glauba. Au i schier net dia G’schicht mim Pfeifle ond mit meim Pfeifle. Ond übrigens, lieabe Grüne: Des isch halt wahre Liebe zu ma Olamer Wahrzoicha – anschtatt mi glei mol
älles zom hoißa. Ansonschta hab i des Johr – außer dr Olamer Weihnachtsbeleuchdong, aber über des Thema reg’ i mi scho gar nemme auf – au viele tolle Sache von meim Turm aus beobachta könna. Dean Supersommer zom Beischpiel, der ja gar nemme hot aufhöra wella ond wo d’Leit selbscht em Herbscht no bis obends draußa vor deane Kneipa en dr Altschtadt g’hockt send. Ende Auguscht hot dr Kubus droba am Marktplatz sein erschta Geburtstag g’feiert. Dia, wo für dia neua Olamer Ei’kaufsmeile verantwortlich send, freiat sich saumäßig, dass des Deng überhaupt zuschtande komma isch ond send recht z’frieda. Pessimischta behauptat, der Kubus dät emmr no net so richdig laufa. Also wenn i seh’, wiea viele Leut do jeden Dag raus ond nei gangat, dann schlieaß i mi lieabr de Optimischta a’. Weil deam Marktplatz duad der Kubus richdig guad. Apropos Marktplatz: Was mir do überhaupt nemme g’fällt, isch der Aufmarsch von deane ganze Paketwaga, zom Doil bis en Nochmiddag nei. D’ Schtadt hot ja jetzt zählt, wie viele do wirklich da ganza Dag romkurvat. Auf des Ergebnis ben i scho richdig g’schpannt. Weil dia Kärra send ja en dr ganza Altschtadt ontrwegs, obwohl i bisher dovo’ ausganga ben, dass des moischte dort ja Fußgängerzone isch. Lieba Leit em Rothaus, do müssat ihr euch was Schlaues ei’falla lossa. Wenn i von meim Turm aus en dia andere Richdonga guckt, seh i vor ällem ois: Baukräna. Emmr wieder andere odr neue. ’s brommt en Ola, gewaldig sogar. Obwohl des koi Garantie dofür isch, dass es net plötzlich mit ma uralta Betrieb henda hopps ganga ka. Wia ma an dera Wasseralfengr Hüttawerksgieaßerei sieht. Also dia Leit, wo do schaffat, deand mir scho saumäßig loid. Was i zwar als Olamer Schpio, aber gesamtstädtisch betrachtet, jetzt oifach so saga muass. Ond en Anbetracht von so ebbas isch’s doch völlig schnuppe, ob i auf meine alte Däg Pfeifaraucher ben odr net.