Spöök up den Kramermarkt
Elk Jahr weer de Frünnenkoppel, Onno, Focko un Frerk, dar mit bi. ln ärn Stammkroog in’e Stadt kemen se bi’nanner, hebbt sik eers mal den Slips van binnen natt maakt. Denn gung’t up Tuur, hen na’n Markt.
Traditschon weer een Rundgang van wägen de Översicht. Klaar, dat bi den een of annern bekannten Gastwirt ok Sluck un Beer Plicht weer. Up’n Mark keem dat nich an. Se harrn ja van ärn Lohn expree för dat besunner Harvstvergnögen spaart.
Onno weer de Driever. He kunn sien Mackers övertügen, dat se partu in’e Geisterbahn rin mussen.
Dar weern se noch nienich in west. Man van’t Vertelln harrn se mitkregen, dat schull dar binnen in dat Telt woll grugelig, man ok heel lustig togahn. Bang weern se ja nich. Darwägen man up tol Mit Juchhee gungen se in de enkelden Gondeln sitten. Los gung de Fahrt. An unvermoden Stäen, wor se vörbiföhrn deen, kemen grräsige Figöken vördag un wullen de Fahrers verschrecken. De Dree wiesen Kuraasch.
De Fahrt gung gau to Enn. Focko weer de Eerst wedder buten. Denn keem Frerk un lach över den Spijöök, den se binnen dat Telt bi de Fahrt beläävt harrn. Se luurn up Onno. Wat de woll seggen dee?
Man Onno keem nich rut, blots de leddige Gondel. Meinzeit, wor weer Onno afbleven, weern se an’t Wunnerwarken. Se frogen den Eegner. De weer ok baff, wuß kien Antwoort. He wull gau binnen nakieken, of wat malöört weer. Kunn ja nich angahn, dat een Minsch verlaarn gahn weer.
Focko un Onno harrn sik gau vernöchtert. De Eegner keem bedröövt trügg, schüddkopp, wuß kien Raat.,,Wi hebbt alle Mann allns afsocht bit in’t büterste Huck. Dat is mi een Radel“verdefendeer sik de Eegner.
Focko un Frerk küsel de Kopp. Se wussen nix to seggen un eers rech nich, wat to doon weer. De Vörfall is de Polizeiövergäven wurrn. Se kunnen nix rutfinnnen, ok naderhand nich Drieven un Gedruus weern wieterlopen up den Rummelplatz. Een Minsch weer up gediegen Aart so batz verswunnen - Onno! De Frünnen hebbt siendaag nix mehr van em to wäten kregen.