Ar suend de Ostereier bleven?
Nett as elke Jahr wullen Alwin un Annegret an d’ Oostersönndag mit hör beid lüttje Kinner in d’ Sandhörster Holt na de Eierbargen hen. Daar könen de Kinner so moi de Eier bi de Barg andaal trüllern laten, weer alltied hör Proot.
Alwin leep meesttieds al ’n viddel Stünn ehrder los un verstook denn an verscheden Steden in ’t Holt ’n paar bunt angefarvte Eier. Un denn mussen de beid Lüttjen söken. Dat weer alltied för hör ’n groten Pläseer. Wenn dat maal nich gau genoog gung, sä Alwin smaals, ,,lk weet waar de Oosterhaas de verstoken hett!“un fung denn an to ropen: ,,Heet – kold – warm – heet – warm warm – heet, heet, beet...“, solang bit de Kinner de Oostereier uplesd funnen harren.
Denn gung dat na de Eierbargen hen un Eier trüllern weer anseggt. Un so sull ’t ok dit Jahr weer wesen. Alwin harr weer genoog Eier in ’t Holt verstoken un de Kinner mussen söken, so as elke Jahr. Man ditmaal funnen se kien Ei. Elkennaal wenn se na sien Menen heel dicht an de Stee dran weren, kunn Alwin noch sovöl ropen, ,,Warm – kolt – warm – kolt – warm – heet – heet...“, de Kinner funnen un funnen aber kien Ei. Daar, waar na sien Dünken een liggen muss, leeg kien mehr. Un he weer sük doch seker, dat he de daar verstoken harr. Hmh, wat weer passeert? Ik glöv, du worst old“, lüsterde Annegret hum to, ,,du weeßt seker
sülvst nich mehr, waar du de Eier verstoken hest.“
To ’n Glück harr se noch ’n paar Eier up Reserv in hör Körv mitnomen un daarmit schoten se uplesd up de Eierbargen an. Do hörden se tomaal ’n paar Meter vör sük ’n lüttjen Kind ropen: „Guck mal, Mama, ich habe schon wieder ein Ei gefunden. Der Osterhase hat hier ganz viele Eier versteckt. Jetzt habe ich schon drei Stück!“
Alwin un Annegret keken sük mit grode Ogen an un wussen nich so recht of se lachen of brullen sullen. Nu harren se, ohn dat se ’t wullen, ’n frömde Kind mit hör bunte Oostereier blied maakt. Hör beid Kinner aber, hebben van all dat heelnix mehr mithegen, se weren al lang mit de Körv un de Rest Eier boven up een van de Eierbargen vergnögt ant trüllern.