Ik bün dat

k bün dat. Ik bün vandagen hier un wull di besöken. Na, freust di“, froog de Stimm an‘t Telefon.

Susi kunn sik nich denken, well dat weer. „Nu, segg mi mal, mit wen snack ik denn överhaupt?“

De Kerl lachde: „Minsch, weetst du dat denn nich?“Susi wuß nich, well dat wesen kunn. „Na, denn rad doch mal. Een Tip: Een Kind van dien Broder“, sä he.

„ Un worüm seggst du denn nich dien Naam? Hölp mi even wieter, ik kaam dor nich up“, de Stimm keem ehr nich bekannt vör.

„Ach kumm, do nich so. Du weetst dat“, sä he. „Hm, villicht Bernd. Bernd, büst du dat?“froog se unseker.

„Genau, ik bün dat, Bernd. Dat hett aver duurt, bit bi di de Groschen fullen is!“

„Meinzeit, ik bün nich mehr de Jüngste, dat weetst du doch. Wo geiht di dat? Ik heff jo al langen nix mehr van di höört.“

„Danke, allns fein. Un wo geiht di dat?“

„Danke, nich veel anners as bi dienen lesden Besöök bi mi“, Susi maakte een lüttje Paus. „Nu vertell is mal, wo is ’t denn mit dien Heike? Wo geiht ehr dat, dat mutt doch disse Daag so wiet wesen?“

„Mhm, dat kann ik di naher, wenn ik bi di bün un wi fein bi ‘nen Tass Tee tohop sitt, nipp un nau vertelln. Man, ik heff dor so ‘nen lüttjet Malöör harrt un bün…“Wieter keem he nich.

„Minsch Bernd, nu sabbel nich so veel. Kumm eenfach her. Is doch beter as an ’t Telefon“.

„Jüst dat is dat Problem. Ik kaam hier nich weg, wiel ik kien Geld heff. 5000 Euro bruk ik“, drucksde he. „Kannst du mi nich gau dat Geld besorgen? Du kriggst dat ok fuurts morgen woller.“

„Du, wenn du Geld brukst, dien Öllern wahnt ok hier, denn frag de man“, meende Susi nu.

„De schööt dat gor nicht to weeten kriegen. Anners regt de sik woller op. Dat schall doch ünner us blieven, us Geheemnis. Ik schick di mien Fründ, de kann in een halve Stünn dor wesen. Bit dorhen hest du doch dat Geld, oder?“

„Nee Bernd.“

„Man, du kannst mi doch nich in ‘nen Stich laaten. Wi sünd doch een Familje. Nu gev di ‘nen Ruck“, versöchde he dat noch mal. „Och bidde, du weetst doch, du büst mi mien levste Tante…“

„Nu mal suutje. Dien Öllern hebbt mehr Geld as ik. Fraag de mal. Un denn…, hallooo?“